Cultuur en Lavensbeschouwing

I Er is een streven op ons eiland, om de bevolking cultureel op hoger peil te brengen. Een goed streven zouden we zeegen. Na de ramp, die onze eilanden trof heeft men daar meer dan te voren, aandacht voor. Om enige voorbeelden te noemen: er was voor de ramp reeds een dorpshuis" te Nieuwe Tonge, er is er na'lien te Oude Tonge een bijgekomen en Uiddelhamis heeft "'n „Diekhuus". Er am vormingsieiders" gekomen voorde leugd, er zijn Stichtingen In het leven geioepen die bewerkstelligen dat er Verenigingsgebouwen komen, waarin culturele avonden worden gehouden, allemaal tot opvoering van het culturele peil van onze bevolking. De Stichting Maatschappelök Werk uit onze provincie heeft daar, vooral na de ramp, de stoot aan helpen geven. Op zichzelf genomen, is dit een zesr

Op zichzelf genomen, is dit een zesr »loffelijk streven. Toch lijkt het ons we 3 nodig, het aan een beschouwing te on- ' derwerpen. Het is n.1. zo, dat er een probleem uit kan ontstaan in betrekking van deze cultuur en onze levensbeschouwing. Een probleem immers ontstaat, wanneer het een met het ander niet in overeenstemming is te brengen. Voor iemand, die zich aan geen bepaalde norm of beginsel gebonden weet, is hier geen probleem. Wanneer men b.v. alleen zijn verstand of gevoel als maatstaf van alle dingen stelt, z^n er ten deze weinig of geen problemen. Dan kan men zien en genieten en iets mooi of niet mooi vinden. Maar voor een christen ligt de zaak een beetje anders. Voor de christen is de betrekking van hetgeen tot culturele 2. opvoeding wordt geboden en zijn levens- I beschouwing vaak wèl een probleem. ' Eigenlijk zou het geen probleem moeten zijn! Het is n.1. zó, indien de ervaring van de christen met de norm van zijn levensbeschouwing in botsing komt, dan is zfln ervaring fout en niet de norm.

In dit artikel willen we de problemen, die hier kunnen liggen, niet in zijn volle omvang behandelen. We stippen slechts enkele dingen aan om tegelijk aan enkele vragen, die hierover bij onze redactie zijn binnengekomen, te beantwoorden.

We hebben reeds gezegd, dat wii he streven op ons eiland (of liever gezegd op onze eilanden) om de bevolking cultureel op hoger peil te brengen toejuichen. Cultuur houdt in „beschaving", en dit te bevorderen op gebied van ons be- ' roep, op gebied van kunst, van ons den- ' ken enzovoort, daar kan niemand op tegen hebben. Maar daarin zijn we als christen altijd gebonden aan de norm I van Gods Woord en Wet. Zijn we aa 1 die norm gebonden, zijn we daarme in ons hele leven, in ons denken en doen doorzuurd (wat zo zou moeten zijn) dan zullen we het ook wel direct aanvoelen, wanneer er in de culturele opvoeding, zowel voor jongeren als ouderen, [ dingen worden te berde gebracht, die j daarmee niet in overeenstemming zijn

Zo is b.v. onlangs in de gemeenteraad I te Nieuwe Tonge aanmerking gemaak door een A.R.-raadslid op het programma van de vormingsleider, die „Volksdansen" opvoert. Dit raadslid stelde deze vraag vanuit zijn levensbeschouwing, ' vanuit zijn christelijk normatief denken. Zo kan het ook zijn; (het is slechts een , voorbeeld) dat bij die culturele opvoe- I ding die men nastreeft, bepaalde films I worden opgevoerd, lezingen worden gehouden o.i.d., die met de zo even genoemde norm, gebaseerd op Gods Woord , en Wet, niet in overeenstemming is Dan moet men hier beslist „neen" dur- I ven zeggen. Dan is men als christen verplicht, waar dit mogelijk is, zich daar tegen te stellen, omdat deze ,,beschaving" opvoedt in een verkeerde zin en ons van God en Zijn dienst afvoert.

De apostel Paulus was toch wel ee cultureel ontwikkeld man en bovendien - een christelijk geleerde van formaat [ Dat zal niemand ontkennen. Hij zegt in de Romeinenbrief: dat hij de begeerlijkheid niet geweten had zonde te zijn, indien, de Wet niet zeide: Gij zult nie begeren! De norm is hier Gods Wet waaraan Paulus z^jn ervaringen ondergeschikt maakt.

Op dat standpunt hebben wy ook te staan, bij hetgeen op cultureel gebied wordt geboden. We hebben hier terdeg toe te zien, ook hoe onze kinderen bi het culturele streven worden opgevoed Al wat ons van Gk)d afvoert, is uit de Boze! Bü de beoordeling van wat geoorloofd of niet geoorloofd is, hebben wij ons niet door ons verstand of ons gevoel, maar door Gods Woord te late te leiden. Dat is de enige en juiste richting gevende maatstaf.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen