Een feit om bij stil te staan

Dezer dagen is gebleken, dat in de jaren na de bevrijding 100.000 Nederlanders naar Canada zijn geëmigreerd. Het was een Utrechtse familie van zeven personen die de honderd diuzend volmaakte. Een van hun dochters was de honderdduizendste.

Honderdduizend Nederlanders emigreerden naar Canada. Och wat zegt ons een cijfer, een getal. Maar laten we het ons even realiseren. Bijna t?iriemaal de bevolking van Flakkee. Ongeveer tien maal de totale bevolliing van MiddeUiarnis en Sommelsdijk samen. Of nog een andere vergelijking. Ruim dertig dorpen als Dirksl-and. Die allen zijn naar Canada vertrokken, alleen naar Canada, om daar nieuv/e bestaansmogelijkheden te vinden.

Eigenlijk nog meer. Zij die emigreren worden nauwgezet gekeurd en onderzocht. Dus 100.000 gezonde, flinke levenskrachtige Nederlanders hebben ons vaderland verlaten. Flinke mensen. Zoal niet geestelijk, dan toch lichamelijk van de flinksten van de besten. Neen we onderschrijven niet de stelling, dat de flinkste mensen ons land verlaten omdat we er van overtuigd zijn dat vaak een complex van oorzaken aanleiding geeft tot emigratie. Maar die honderdduizend kunnen we geen doorsnee van ons volk noemen omdat een strenge selectie op hen is toegepast en ze daardoor in physlek opzicht tot de besten en de flinksten gerekend mogen worden. Op lichamelijk gebied behoren zij die emigreerden zeker tot de gezondsten, de flinksten en de meest levenskrachtigen.

Ontegenzeggelijk een groot verlies voor ons land. En wat gaat er achter zo'n dor rekencijfer 100.000, een leed en verdriet schuil! Denk slechts aan de smart bij het zo talrijk afscheid nemen. Hoe vaak moesten ze als het ware van elkaar los gescheurd worden. Hoe pijnigend de gedachte, elkaar nooit meer weer te zien. Wat een zee van allerlei gewaarwordingen —• heimwee — onbevredigd verlangen — scheidingssmart. Maar in vele gevallen dringt de ijzeren noodzakelijkheid. Het moet. Voor de toekomst om den brode. Omdat andei's de honger dreigt. De honger in de vorm van werkloosheid, gebrek aan nering, te kort aan bestaansmogelijkheid.

Het is voor een land een veeg teken wanneer zijn zonen en dochters in massa moeten emigreren om zich een bestaansmogelijkheid te verschaffen. Het is hard dat het eigen vaderland geen brood verschaffen kan aan zijn kinderen. Bij een massaal vertrek is het meestal de honger die tot emigratie drijft. Hoe heeft in de vorige eeuw Ierland en Italië zijn bevolking bij scheepsladingen zien vertrekken omdat het eigen land geen mogelijkheid tot een bestaan bood. Het is veelzeggend dat b.v. Amerikaanse steden als New-York vele honderdduizenden bewoners tellen die van Ierse en Italiaanse afkomst zijn. Ze gingen omdat hun vaderland geen brood voor hen had.

En toch bij de ontwikkeling van de laatste eeuw zien we dat dat alles zo betrekkeUjk is. Men spreekt van overbevolking. Maar dat begrip is zo betrekkelijk. In het tijdvak van 1840—1850 sprak men ook van het overbevolkte Nederland, terwijl er slechts 2 a 3 millioen inwoners waren. En nu huisvest en voedt Nederland ruim 10 millioen inwoners. Nu is het toch zeker een overbevolkt land. Wie zal dat in zijn volle consequentie durven volhouden? Bij al de tekorten die er zijn. Het zou niet moeilijk zijn om enige tientallen beroepen en bedrijven op te noemen waar nog grote tekorten zijn. Een paar voorbeelden. Textiel en mijnwezen en zoveel andere in­dustrieën kampen met tekorten, zowel van geschoolde als ongeschoolde arbeiders. Onderwijzers en agenten voor de stedelijke politiecorpsen zijn niet in voldoende mate te krijgen. Geen econoom is in staat om een rtefinitle te geven van de optimale bevolkingsdichtheid van een land.

De sombere voorzeggingen van Malthus omstreeks 1800 zijn niet in vervulling gegaan. Zijn bevolkingstheorie is een groot echec geworden. Op grond van de geboortecijfers van zijn tijd zag hij de toekomst somber in en deed hij de voorspelling dat in afzienbare tijden het aardrijk zijn bewoners niet meer zou kunnen voeden. Deze sombere theorie is geheel waardeloos gebleken. Neen voor de onmogelijkheid van de aarde om zijn bewoners te voeden behoft men niet bevreesd te zijn, daar op dit gebied nog zeer grote mogelijkheden aanwezig blijken te zijn, zoals een steeds voortschrijdende intensivering van de bewerking van de bodem en van de mogelijkheden die aanwezig schijnen te zijn om de algen en zeeplanten voor mensenvoeding aan te wenden. Ondertussen verlaten vele duizenden

Ondertussen verlaten vele duizenden ons land om elders een nieuw bestaan op te bouwen. Honderdduizend in weinige jaren naar Canada. Over het algemeen kan men spreken van een geslaagde emigratie. Weinig wanklanken worden vernomen. Een bewijs, dat de emigranten zich weten aan te passen en anderzijds dat ook de bevolking van Canada hen welwillend tegemoet treedt. Want het welslagen van de emigratie hangt van het ontvangende land evengoed af als van de emigranten. En zo heeft ons land genoegzame redenen om het Canadese volk dankbaar te zijn, dat het zo welwillend onze emigranten tegemoet treedt. Er blijkt naar beide zijden van een gelukkige aanpassing gesproken te kunnen worden. Dit te constateren nu de emigratie een belangrijke mijlpaal heeft bereikt, is billijk, speciaal ook voor het ontvangende land. Emigratie is een belangrijke zaak. Individueel maar ook van volkshuishoudkundige aard bezien. Het staat in betrekking met het begrip van bevolkingaoverschot. Een begrip dat niet te definiëren is en dat van zeer betrekkelijke aard is. Dit geloven we zeker dat als de Heere een volk in Zijn gunst en zegen tegemoet treedt, dat er dan weinig behoefte aan emigratie zal bestaan. En daar zijn wij ook van overtuigd, dat als een volk wandelt in de wegen en ordinantiën des Heeren, dat Hij dan Zijn zegen zal gebieden, want dat heeft God in Zijn Woord beloofd. En waar de Heere zegent daar worden alle economische wetten doorbroken, want de zegen des Heeren maalct rijk en Hij voegt er geen smarten bij. Individueel, maar ook voor een volk en natie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen