De Blik Des Heeren

Op deze zal Ik zien, op de arme en verslagene van geest, en die voor Mijn Woord beeft. (Jesaja 66 : 2b.)

(Jesaja 66 : 2b.) Niet van stoffelijke, maar van geestelijke armoede spreekt hier de Heere. Van een armoede die, zal het goed zijn, beide bg rijken en armen moet worden gevonden. Hier wordt met arme bedoeld hij, die zich zQner geesteiyke ellende bewust is. En dit is de mens vaji nature niet. Hij weet het niet en hij ziet het niet.

Eerst die is arm van geest, die God aan zichzelf heeft ontdekt en bekend gemaakt. Die leert bij het licht des Heiligen Geestes zijn armoede zien en beleven. Hij gevoelt zijn armoede. Hij is er van overtuigd, dat alles Hem ontbreekt. Hij bezit niets, waarmee hij voor God kan bestaan. Hij vindt bij zichzelf niet het bloed der gerechtigheid, om te verschijnen voor Hem, voor Wien geen vijgeblad dekt. In zichzelf mist hij alles wat voor tijd en eeuwigheid nodig Is.

Zulk een arme van geest heeft geen rijkdom, geen bezit, geen gerechtigheid, geen heiligheid, geen pleitgrond, niets.

Zulk een arme van geest, dat is hij, die geleerd heeft zichzelve voor God niets te achten! die, als hij zijn geestelijk bezit moet neerleggen, niets kan vinden dan zonde en schuld; dan overtreding op overtreding; ongerechtigheid op ongerechtigeihd.

Zulk een arme van geest heeft het ervaren:

Maar toen mij Gods Geest aan [mijzelf had ontdekt,

Toen werd in mijn ziele de vreze [gewekt.

Toen voelde ik wat eisen Gods [heiligheid deed;

Daar werd al mijn deugd een [wegwerpelijk kleed. * * *

* * * Zulk «on arme, wordt nu ook: verslagen van geest, want zo volgt het één uit het ander. Immers, als ik nog niet gans en al arm ben, waarom zou ik dan verslagen worden? Wie nog maar wat geld in de zak heeft, die houdt zich nog wel boven water, en denkt zichzelf er nog wel door heen te zullen slaan. Maar verslagen Is eerst de Inderdaad arme.

Zo is 't nu ook in het geestelijk leven. Als de armoede werkelijke armoede is, wanneer er voor de Heere geen bestaansmiddel meer gevonden wordt, dan komt de toestand „verslagen van geest", dat is: verslagenheid, verbrokenheid, verbrijzeling over zoveel ellende, zoveel schuld.

schuld. Zó wordt de arme van geest óók een verslagene van geest, die onder zijn schuld voor God gebogen gaat en die er diep van overtuigd is: mijn geestelijke ellende is het gevolg van mijn zonde. Die leert bidden:

Wil Uwen knecht, door schuld [verslagen,

O Heer, niet voor Uw vierschaar [dagen.

Zulk een beeft ook voor des Heeren Woord. Dat is hier niet beven van schrik en ontzetting, maar het beven van kinderlijke eerbied en heilig ontzag voorde hoogheid en majesteit des Heeren, Het beven dat zich openbaart In een zich gewillig en gehoorzaam onderwerpen aan al Gods geboden, met een ernstig voornemen, die te houden en een tedere bezorgdheid, die te overtreden.

De eigengerechtlge en onboetvaardige zondaar beeft voor Gods Woord niet, want hij vril zichzelf verdienstelijk maken bij God. Hij gevoelt niet zijn schuld en ellende. Hij beeft niet voor het Goddelijk woord: ,,ken uw ongerechtigheid, dat gij tegen de Heere, uwe God, hebt overtreden."

Maar de arme en verslagene van geest beeft met een dubbele beving. Hij beeft voor het eisend recht van dat Woord, en hij beeft tegelijker tijd voor de aanbiedende genade, voor de lokkende liefde van dat Woord. Het is een beven in kinderlijke vreze en eerbied:

Dies wordt Gij, Heer, met beving. Recht kinderlijk gevredes. Kent ge daar nu ook iets van, lezer? Anders geldt u niet de belofte uit de tekst; op deze zal Ik zien! Want er is hier van een geheel eigensoortig zien sprake, namelijk in de zin van een zien des Heeren op iemand met hartelijke belangstelilng, met vergenoeging, met blijdschap, met liefde. Dat zien is dus een zien in barmhartigheid en ontferniing en genade. Het is een aanzien in ge Middelaar Gods en der mensen, de Heere Jezus Chritsus, en daarom kan het zulk een zien zijn.

, Vóór de val zag God ook de mens aan en het was ook in liefde en gunst. Maar als de mens uit die paradijsstaat valt in die der ellende, dan komt de scheiding en kan Hij niet meer met welbehagen zien op de mens, maar alleen in ongenoegen en toorn. Doch in Christus, die in de bresse

Doch in Christus, die in de bresse Zijns volks is getreden en de kloof heeft gedempt; in Wie de zondaar wordt met God verzoend, kan de Heere zondaren aanschouwen en kan Hij zo in en bij hen wonen, dat redding en zaligheid geschonken worden, dat er troost en behoud is voor een in zichzelf verloren zondaar. Ja, op deze zal Hij zien! En als vrucht van dat zien, zal Hij hun verschijnen en hun oog ontsluiten voor de rijkdom der genade in Christus, die de arme rijk maakt, de blinde doet zien, de naakte bekleedt, en schuldige zondaren herstelt in de gemeenschap met God.

Daarom, gij die zijt arm en verslagen, die beeft voor des Heeren Woord, zie, dat Is uw God, deze Is uw Ontfernier! En waar er een neerzien van Hem is op, daar zij er een opzien van u tot Hem, een opzien in 't geloof, een opzien in 't gebed. Er zij een wisselen van blikken van uw zijde een smekend vragen, van des Heeren zijde een heilrijk beloven: op deze zal Ik zien!

Geen vader sloeg, met groter [mededogen.

Op teder kroost ooit Zijn [ontfermend' ogen,

Dan Isrels Heer op ieder, die Hem [vreest. Katwijk aan Zee. D» N. DE JONG.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen