Van U Is Het Koninkrijk

(52).

Tot dat ogenblik zijn we tot op zekere hoogte gehandicapt. In heel Canada vergaderen vandaag de R.C.M.t. en vertegenwoordigeis van de plaatse lijke politie om onze krachten te kunnen coördineren, Wij willen, dat de hele politiemacht op iedere eventualiteit is voorbereid, en dat er onverwijld lijsten komen met de namen van alle communisten en hun meelopers. Die lijsten gaan naar Inspecteur MacKellar. Als er nog vragen zijn dan voor de dag er mee,"

Twee uur lang bespraken zij de situatie en iedereen begreep, dat een ernstige taak hem wachtte, nu de maskers zouden worden afgeworpen. De communisten zouden het ook gauw genoeg merken.

Diezelfde middag legde er een motorboot aan bij de pier van Shalom,

Boiovitch en professor Sorrell stapten er uit. Dr Tresham had de boot al zien aankomen en stond zijn bezoekers op te wachten.

Borovitch groette hem uitbundig en professor met iets van bewondering. ,,Blij u te zien, Sorrell. Dat is lang geleden," zei dr Tresham glimlachend.

Professor .Sorrell keek hem uiterst verbaasd aan.

,,Hoe weet u, dat dat lang geleden is?"

,,Och, professor, doe niet zo muggezifterig", zei Borovitch geïrriteerd. James Tresham heeft u in geen jaren gezien."

,,Maar het is lang geleden, dat ik dr Malcolm Tresham ontmoet heb en u praat even gewoon tegen me, alsof u die man was," zei Sorrell onzeker.

Tresham lachte. ,,Waar maakt u zich dan zorgen over? Ik zeg u immers, dat ik Malcolm Tresham ben. Ik moet immers zijn, die ik voorstel!"

,.Natuurlijk, natuurlijk!" wierp Borovitch er tussen.

„Goed, goed!" mompelde de professor. „Maar het blijft een wonder, dat een mens zo m de huid van een ander kan kruipen, dat zelfs zijn beste vrienden het met merken."

Al pratende waren ze naar de hut gelopen en hadden het zich gemakkelijk gemaakt in de kamer. Ze zagen uit op het Rosseaumeer, dat lieflijker dan ooit uitgestekt lag in de zomermiddag.

,,We zijn hier, kameraad", zei Borovitch, „om je te zeggen, dat ons uur heeft geslagen of m ieder geval heel dicht bij is. De datum van onze vergadering 13 vastgesteld en onze kameraden komen hier in Muskoka bij elkaar om de laatste instructies te krijgen voor de grote opdracht die dit deel van de wereld in onze greep zal brengen. Denk eens aan, kameraad! Ik word er warm en koud tegelijk van. Nog nooit m de wereldgeschiedenis is enige natie er in geslaagd de wereld te beheersen. Wat waren, zeg ik, de rijken van Babyion, Griekenland, Medië en Perzië of Rome vergeleken bij de macht van de grote US.S'.R.: stukjes grond, beperkt tot een klein deel van Euiopa en het Midden- Oosten. Nu ligt de hele wereld aan onze voeten, tenminste binnenkoit, wanneer Amerika en Groot-Brittamë onderworpen zullen zijn En dat is een kwestie van een korte tijd. En ik. Ivan Borovitch heb geholpen om dit ideaal te bereiken. Ik heb onze beste krachten in Canada en de Verenigde Staten georganiseerd. Op ledere sleutelpost weet men, wat wij verwachten. ledere man in zijn cel komt in actie als wij roepen. Binnen een week na de grote dag zal er geen kapitalistische imperialist in dit werelddeel rneer te vinden zijn en wanneer het Angelsalisische blok van de kaart is, is de rest doodgewoon een kwestie van aanvegen. En jullie, beste kameraden, spelen ook een grote rol in dit prachtige plan. Professor Sorrell in zijn laboratorium te beginnen met zijn bacteriologische wapens — want hij heeft meer dan één — en met behulp van uw kosmische straal en andere uitvindingen, kameraad Tresham, kan niets ons weerstaan." ,,En hebt u het eindresultaat berekend?" vroeg dr Tresham. ,,Ten naaste bij. Wij weten precies

,,Ten naaste bij. Wij weten precies de sterkte en de hulpbronnen van al onze vijanden. Hoe we psychologisch de oorlog het beste kunnen voeren, weten vve uit onze ervaring in Europa en het Oosten. Het eindresultaat is de wereldoverheersing van de Unie van Socialistische Sowjet-Repubheken, het parlement van het proletariaat in een gefedereerde wereld".

Zijn twee toehoorders luisterden gefascineerd naar zijn fanatieke toespraak. Zij twijfelden er met aan, of hij geloofde ieder woord er van, Onwdlekeurig rilde dr Tresham bij het beeld, dat Borovitch ophing. HIJ zag voor zich een ontredderde wereld, waai in de vrede op het kerkhof zou heersen en waarop de overgebleven lesteti van het mensdom in een geestelijke wildernis zouden wonen. Het viel op een jDrachtige dag als deze, waar op zelfs de bomen en het water God schenen te loven, moeilijk zich zulk een verlatenheid voor te stellen.

,,Ik geloof hier natuurlijk geen woord van", zei dr Tresham

Borovitch schrok op, maar barstte toen m lachen uit.

„Ik had wel gedacht, dat dr Tresham zich niet met dit plan kon verenigen" zei professor Sorrell, „tenminste, als hij dezelfde is, die ik vroeger gekend heb."

,,Dat is hij", was het kalme antwoord. „Hij gelooft nog steeds, dat er een God in de hemel is. Die de een neerschoot en de ander opheft naar Zijn wil en dat de Allerhoogste de macht heeft in de koninkrijken der mensen en ze geeft aan wie Hij wil. Hij volbrengt Zijn wil, zowel in de hemelse heirlegers als onder de bewoners der aarde. Hij houdt de eilanden in Zijn handpalm en voor Hem zijn de naties met meer dan een druppel aan de emmer."

,,Dat klinkt zonder twijfel als een preek van dr Tresham die ik gekend heb" zei piofessor Sorrell en in zijn stem klonk zowel bewondering als argwaan.

,,Ik noem het een mirakel," zei Borovitch. ,,Weet u wel, professor, dat kameraad Vasiloff u aangeraden heeft om met onze vriend Tresham over de godsdienst te praten, dan zou u pas merken hoe goed hij in zijn broers hart gekropen IS. Dat komt allemaal van dezelfde opvoeding. U ziet, onze kameraad lieeft het valse en burgerlijke geloof, waarin hij IS groot gebraclit. Hebt U er werkelijk niets van vergeten, kameraad?"' ,,Niets",, zei Tresham ernstig.

,,Niets",, zei Tresham ernstig. „Uw broer heeft eens met mij gespro

„Uw broer heeft eens met mij gesproken over mijn ziel',, zei Sorrell.

„O ja? Daarover zal hij wel met veel mensen nebben gesproken."

Borovitch grinnikte en de professor wist al weer niet wat hij er aan had.

„Hij was een verklaard tegenstander van het communisme", zei de laatste.

,,Dat weet ik. Ik zou zijn argumenten woordelijk kunnen herhalen Hij zei bijvoorbeeld, dat de zogenaamde kameraadschap van het communisme een cai'icatuur was van het begiip kameraad Je zou immers de man, die je een kameraad noemt, zonder enige wroegnij^ uit de weg ruimen als hij je voor de voeten liep. Jullie hebben het wooid verkracht. Jullie kameraadschap is die van duivels. Dat waren zijn woorden, vermoed ik. En wat uw ziel betreft, zei hij, dat hij zich met verantwooid zou voelen, wanneer hij u niet zou waai schuwen en met een boodschap zou brengen Dat laatste bestond hierin, dat God de wereld zo hef had, dat Hij Zijn oniggeboien Zoon gegeten heeft, opdat een ieder, die m Hem gelooft, niet vcrdervp, maar iict eeuwige leven hebbe. En dic waarschuwing bestond ongetwijfeld InW •n, dat hij er er nan herinnerde, dal God een dag heeft vastgesteld, waai op Hij de wereld zal oordelen en dat u moet vluchten voor de toekomende tooin en dat IS er eon hemel te winnen is en een hrl om aan te oiilkomen."

Het effect van de woorden van Tre.^h.am op pi'ofessor Sorrell was meik" wiardig. Hij weid doodsbleek en sidderde als Pelix voor Paulus Zijn lippen veerden asgrauw en zijn handen trilden

,,Hou op!" nep hij uit ,.Het zijn dezelfde woorden, die dr Tre.sham tien jaai geloden tegen me gesproken heeft."

(Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen