Ingezonden Stukken

De UI in de _rui

Met interesse las ik uw „Ui in de rui". Zullen wij deze geestige titel van „Valk" maar blijven gebruiken als wij pijn in ons buik hebben over de uien, dit zowel wat U als e.v. andere pijnüjders betreft?

Eerst had ik enige moeite met het ontcijferen van de initialen aan het benedeneind van het artikel, maar nadat het voor mij vaststond dat U veel te maken had met een CV. heb ik „in da pitje oak naer wat tarra gezocht". Het resultaat was dat ik het in grote trekken met U eens was, doch onder het lezen van het tweede artikel ging ik het hart vast houden. U ging U hier op glad ijs bewegen en voor mijn geestesoog zag ik U, steeds heftiger armen en benen zwaaiend, met een smak op he rjuun ijs terecht' komen.

Doch laat ik U wat meer op de voet volgen, inhakend op uw vleiende woorden aan het adres van een tweetal personen. U weet ook iets van uien af en als ik me in die CV. niet vergis, beweegt U zich op het uienterrein zowel op wat de teelt als wat de afzet betreft. Maar van kweekwerk weet U in ieder geval niets af, want dan had U niet geschreven dat, na Goes alles weer in he vergeetboek was geraakt! Kijk beste Heren van de CV., en al bent U het niet is het voor anderen ook goed als men van het volgende kennis neemt.

Ten eerste dit, een ui heeft een tweejarige cyclus. Als dus het a.s. seizoen iemand met het kweken van een nieuw uienras zou beginnen dan moet hij als uitgangsmateriaal nemen uien van d oogst 1954. Deze poot hij dan in 195 uit en als alles normaal verloopt heeft hij hiervan in hetzelfde jaar zaad. Dit zaad gaat hij dan in li956 uitzaaien en als hier ook alles normaal gaat heeft hij dat jaar uien. Deze beoordeelt hij da op goed en slecht. Hij zal dan vermoedelijk de goede aanhouden en uitplanten vooc zaad en dit spelletje enige jaren volhouden. Het is geen wet dat die goede uien goede nakomelingen geven, doch hij houdt wel rekening met een wet e dat is de wet van Mendel die hem i staat stelt pas na meerdere jaren een conclusie te trekken. Ik hoop dat ik U hiermee niet kopschuw heb gemaakt.

Doch kunt ge nu begrijpen dat U na Goes geen merkbare verbetering hebt gezien? Wees er echter van verzekerd, dat er hard wordt gewerkt om een hard, dus een duurzaam uienras te kweken.

Dat door mij niet meer geschreven wordt komt hierdoor, ik wacht nog steeds op een gesprek met de S.N.Ui.F. en de Bedrijfsvoorlichting. Nadat dit heeft plaa,ts gevonden, zal de redactie enige achtereenvolgende artikels over de „Ui in de rui" van mijn hand plaatsen. Wat nu uw opmerking over A en B

Wat nu uw opmerking over A en B Tiien betreft. Hier gaat U eerst deze richting aanbevelen om het dan later toch liever maar niet te doen. Neem deze raad van mij, dat U in deze uienkwestie positief moet zijn en bUjven. U bent hier echter hom noch kuit. Als d door U gesignaleerde keuringseisen van

het U.C.B, werkelijk bestaan, dan zou het zeer verstandig zijn te trachten hierin direct verandering te krijgen. Dit meten met twee maten is dan, zowel voor de Flakkeese teler als handelaar, een diskwalificatie ten opzichte van anderen buiten het eiland. Daarnaast moeten wij allen trachten het U.C.B, te bewegen een onderscheiding in te gaan voeren tussen goed en minder goed. Inderdaad is het zo, zoals U het memoreerde, betreffende Polen. Dit land exporteert een drietal kwaUteiten en met succes. Egypte kent ook twee exportkwaliteiten en gezien dit land volgens dit systeem reeds een twintigtal jaren werkt zal dit zeker ook voor hen zelf voldoen. Waarschijnlijk zullen wij, als wij hier

Waarschijnlijk zullen wij, als wij hiermede gaan beginnen, wel leergeld betalen, doch dit toch liever geprobeerd, dan als uien exporterend land verdwijnen.

De oplossing 'die U zoekt in de richting van een areaal-beperking deed U de figuurlijke smak op het ijs maken. Hierop kom ik later beslist terug.

Nu moet ik met de redacteur op goede voet blijven. Deze beloofde mij ruimte „as ik niet te veul de lange elle zocht". Daarom ga ik besluiten, en wel met U volkomen gelijk te geven wat uw opmerking betreft dat, onze uien de laatste twintig jaar heel sterk in kwaliteit zijn achteruit gegaan en met de wens ,,dadde me weer mar gaauw een juuntje magge haauwe, waar een percentje of twee, drieje uutgaet, net as toen. Ze zeije toen toch oak al, dasze in de Plaete juun hadde van vierhonderd vuuftlg mud in in Dirksland van vierhonderd. Mar in Sommerdiek in in Menheerse zeije ze derbie, dat ze hadde in de Plaete een groate maete in in Dirksland konne ze meraekels fanteseere.

Dus tot na de genoemde bespreking.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen