Oplossing van het arbeidsprobleem in de landbouw

Deze spreker liet allereerst de arbeids toestanden van enige tientallen jaren de revue passeren waarbij hij liet uitkomen dat de omstandigheden waaronder vroeger gewerkt moest worden, verre van ideaal waren. Dikwijls werden de arbeiders na de drukte in het hoogseizoen, aan de kant gezet. De toestand bij de boeren was echter ook vaak zo dat men de arbeiders niet aan het werk kon houden. Deze omstandigheden zijn er mede de oorzaak van dat de landarbeid niet hoog werd gewaardeerd ,aldus dhr. Zinkweg. Aan de hand van diverse punten uit het L.E.I.-rapport toont spreker dit mede aan. Eerst langzaam, maar daarna in steeds sneller tempo werden de lonen en arbeidsvoorwaarden voor de landarbeider verbeterd. De lonen gingen met sprongen omhoog en zijn thans ongeveer het viervoudige van ongeveer 25 jaren geleden. Niettemin — de lonen van de mdtistrie- en bouwvakarbeiders gaan daar nog steeds bovenuit. Het gevolg daarvan is een nog steeds toenemende vlucht uit de landbouw naar de industrie. Wat is daar tegen te doen, vroeg spreker zich af. Een van de oplossingen noemde hij de gelijkstelling van de lonen van land- en industrie-arbeiders.

Een ander punt noemde hij het vraagstuk van de dienstregeling. Deze moest volgens hem een beter karakter gaan dragen, omdat dit nog veel te wensen overlaat. De juiste plaats ervoor is aan de rand van het dorp. Er moet ook een behoorlijk tuintje bij komen enz.

Spreker ging dan nader in op de wijze waarop men deze kwestie verder moet trachten op te lossen. Gestreefd moet worden om met een minimum aan arbeiders het bedrijf te laten draaien. Dit kan o.m. geschieden door spreiding van het werk, het aanpassen van het teeltplan aan de omstandigheden, zodat bv. diep in de herfst nog aardappelen gerooid kunnen worden. Spreker besloot met het geven van een aantal aanwijzingen waardoor men dit vraagstuk verder kan aanpakken.

Het probleem rond de melkprijzen

De volgende spreker was de heer S. Zee, secretaris van enige melkfederaties in Zeeland. Hij had als onderwerp: het probleem rond de melkprijzen. Een alleszins actueel vraagstuk, dat hier belicht werd van het standpunt der producten. Spreker gaf op heldere en duidelijke wijze weer hoe vroeger de melkafzet geregeld werd. De producent had toen letterlijk niets in de melk te brokken. Hij moest zijn hand ophouden en tevreden zijn wat men er in legde. Controle op het vetgehalte had niet plaats, als melkleverancier was men kortom buiten elke medezeggenschap. Deze toestand heeft jaren bestaan en er is eerst van lieverlee verandering in gekomen. In de grote melkcentra is het nu zo dat de verwerking en afzet van melk en zuivel voor het grootste gedeelte op coöperatieve basis geschiedt. Spreker ging vervolg'ens nader in hoe de omstandig-heden zijn in onze streek. Op Flakkee is de afzet en verwerking van de melk in handen van twee particuliere bedrijven, waarbij de leverancier geen zeggenschap heeft bij de controle op vetgehalte enz. De heer Zee besloot zijn inleiding met

De heer Zee besloot zijn inleiding met er op te wijzen dat het in het belang van de melkveehouders is, dat het hun taak is, zich ook hier te organiseren en te overwegen of de afzet van melk niet in andere banen geleid kan worden.

Op beide onderwerpen volgden levendige gedachtenwisseling, waarna de voorzitter met grote dank aan de sprekers de vergadering sloot.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen