Meditatie
DE VLUCHT NAAR EGYPTE. H\) dan opgestaan zijn - ^- I'IKÜ het Kindeke en Zqne moeder •ot zich in de nacht, en vertiok naar Egypte, en was aldaar tot de dood van Herodes; opdat vervuld zou worden hetgeen van de Heere gesproken is door de profeet, zeggende: Uit Egypte heb Ik Mijn Zoon geroepen. Matt. 2 : 14, 15.
Egypte is het land van de versmaadheid voor het volk van Israël. Hoe bitter heeft het volk daar geleden. Hoe nabij de ondergang is het daar geweest. Maar God heeft het volk daar niet doen ondergaan, maar het uit angst en benauwdheid uitgerukt. De profeet Hosea stelt deze verlossing aan het volk voor, opdat Israël Hem niet vergete. Die het verlost en bevrijd heeft. De reden, waarom God Israël verlost heeft was gelegen in het feit, dat de Heere Israël liefhad. Die vrije en souvereine liefde is de eerste oorzaak van de verlossing van het volk Gods. Alle redenen in het volk zelf vallen weg. Nooit zou Israël dat mogen vergeten en altijd zouden ze redenen moeten vinden in deze werken Gods om de Heere, Israels machtige verlosser, te vrezen. Mattheüs, de evangelist, grijpt op dit
Mattheüs, de evangelist, grijpt op dit woord van de profeet Hosea terug en stelt dit woord ons bij vernieuwing voor, maar nu onder een geheel ander licht. Dit woord van Hosea, zo betuigt Mattheüs, is niet alleen een terugzien op Israels geschiedenis, maar ook een vooruitzien naar de beloofde Messias. Deze evangelist heeft onder de vier, die er geweest zijn, de bijzondere taak om de geboren Jezus aan het volk van Israël te verkondigen als de beloofde Messias. Daarom laat hij telkenmale de stem der profetie weer spreken, om dan op de vervulling ervan in het leven van Jezus te wijzen. Zo ook hier. Jezus' vlucht naar Egypte is vervulde profetie. Deze vlucht is dan ook rijk van betekenis voor de gemeente des Heeren en onze overdenking waardig. Israël als volk naar de Christus heen, In dat volk is Hij begrepen. Paulus noemt de versmaadheid van Israël in Egypte de versmaadheid Van Christus. Hoe duidelijk is dat vervuld, want Israël versmaadt in de koning Herodes de Gezalfde des Vaders en belaagt Hem . Hij vliedt naar Egypte, het land van het lijden, waar Hij dieper vernederd wordt. Toch is dit lijdensland ook het land van bewaring. Daar toch waakt God over het Kindeke, waartegen de Herodesgeest zich verheft. In Zijn lijden wordt Hij bewaard, zoals het oude Israël ook in Egypte, in het midden van het lijden, bewaard bleef, totdat de tijd er is, dat de Heere het Zelf uit Egypte roepen zal. God toch waakt over Zijn volk, ook als het in lijden zich bevindt. Ja, die lijden moet de Raad Gods dienen. Door dit lijden in Egypte kan de Herodes-geest dit werk des Heeren niet vernielen. Voor Jozef en Maria is het een bittere weg geweest, toen de grote eer, die door het bezoek en de aanbidding van de Wijzen aan het Kindeke bewezen werd en waarin zij gedeeld hebben, zo spoedig door zo bitter lijden moet worden afgewisseld. God toch sprak door de mond van de Engel, dat hij onmiddellijk vluchten moest, want Herodes zocht het Kindeke te doden. In de nacht is hij gegaan met het Kindeke en Maria.
t Het is vervulde profetie, maar ook nog te vervullen profetie. Zoals Christus in de Oud Testamentische gemeente versmaad was, toen Hij nog in de omwindselen van de belofte in Zijn gemeente verborgen was, zo wordt Hij ook versmaad, nu Hij in het licht der vervulling Zich in het midden van de Nieuw-Testamentische gemeente openbaart. Ja, telkens wanneer de geboren Koning, als Kindeke nog, in de harten der Zijnen Zich verheerUjken gaat in de geest van Herodes daar om het werk van God te vernietigen. Die geest van Herodes is door de eeuwen heen niet uitgedoofd. Hoe bange bestrijdingen, hoe bittere smaadheden moet niet de kerk des Heeren gedurig onderworpen zijn. De Herodes-geest stelt zich de vernietiging van het werk des Heeren ten doel. Het is de geest der wereld en de geest des satans, die zich saamverbonden hebben, om eer de macht te groot is, het Kindeke te doden. Daarom gaat het Kindeke naar Egypte. Daar zal het lijden en vernederd zijn, maar in het lijden en de verdrukking niet omkomen. Het is de weg, die de Heere nog met al Zijn kinderen gaat. Hij zendt hen naar Egypte. Hoe bang is die omkering. Eerst zich verheugen in de uitlating van Gods gunst, in de erkenning van het werk des Heeren en dan ineens de ommekeer: Naar Egypte. Het lijden in, de verdrxikking en de smaadheid. (Wordt vervolgd). Rotterdam-C. Ds. A. Vergunst.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 januari 1967
Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 januari 1967
Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's