Zitting met agressieve verdachten

* Parketwacht bracht verdachte met zachte drang de zaal uit.

OÉf.: 'U had het boekje zeker vergeten?"

Verd : „Helemaal niet; ik had het niet, ik heb het niet en ik moet het ook niet, ik heb het ook niet nodig". R.: „Dan hebt u toch een ontheffing

R.: „Dan hebt u toch een ontheffing nodig".

Verd.: „Die heb ik (onverstaanb.) Off.: Rustig, rustig niet zo ze

Off.: Rustig, rustig niet zo zenuwachtig.

Verd.: „Wat zenuwachtig, dat ben ik helemaal niet maar ik kom hier voor de waarheid!!"

De rechter bekeek de door verd. verkregen ontheffing en constateerde dat de overtreding twee maanden daarvoor begaan was. werd.: „Oh... mag ik niet praten, dan

moet ]e 't mar zegge, dan ga ik weg!!" werd.: „Oh... mag ik niet praten, dan

Mag ik niet eens verklaren waarom ik het niet nodig had, twee keer ben ik aangehouden en twee keer werd me b^stigd dat ik er geen nodig heb.

•^rd. raasde door en de rechter riep hem met een hamerklap tot de orde.

Verd:. „Ik ben al 12 jaar invalide, ik kan^-niet eens goed vrete, je mocht niet willen dat je er zo aan toe was!"

Off.: ƒ 7,50 - 2 dgn.

Vèrd.: „Neem ik niet".

B.» „U hebt toch die overtreding begaan. Uitspraak conform.

Verd : „Ik zal het onderzoeken".

R.: „U kunt cassatie vragen bij de H?^ Raad, neem dan wel een advoc ^

Vèrd.: „Dat doe ik, die heb ik al en die kost menog niks ook!" R.: „Nu eruit!" waarop Z.E. de par

R.: „Nu eruit!" waarop Z.E. de parketwacht gelastte verd. buiten de deur te zetten.

Nu was het verd. beurt om „rustig, ru^g" te zeggen.

Moet die dan niet..

Vltd. A. L. van L. te Nieuwe Tonge, had met een trekker rijdend op de Langeweg, door naar een links van de weg gelegen inrit af te zwenken het achteropkomende verkeer in gevaar gebracht.

,,Kijk eens .." zei verd. ik heb zo mijn rijbewijs gehaald „Als ik voorsorteer dan mag het achteropkomende verkeer me rechts passeren, gaat dat met dan moeten ze achter blijven".

Verd. zei met te hebben geweten dat het een inrit was, hij dacht dat het een weg was.

Verd.: „ik heb onnoemelijk snel gereageerd anders had hij tegen een boom gezeten; hij had mijn richtingaanwijzer niet eens gezien. „Moet die dan niet achter me blijven?"

„Moet die dan niet achter me blijven?" „Ik zeg alleen wat u doen moet" repliceerde Z.E.

Off.: Verdachte's visie is niet juist, een richting aanwijzer is geen toverstaf die alle verkeer stilhoudt; verd. moet met op deze misvatting doorgaan" Bissen uitspraak ƒ 50,-; 10 dgn.

Zogezegd

Verd. A. V. te Middelhamis was tenlastegelegd bij het hnksafslaan de doorgang voor het verkeer niet te hebbeA vrijgelaten. Verd. had er in de voWge zitting het zijne van gezegd; hij naa de auto waarmee hij op de kruising Kon. Juhanalaan - Langeweg te Som- "Jejsdijk in botsing kwam op plm. 100 nN:er zien naderen. Toen hij in de spie gel keek om linksaf te slaan had de auto hem links achter gegrepen.

Thans werd de bestuurder van de andere wagen, get. H. J. R. te Melissant gehoord.

R. tot Get.: „Hoe hard reed u?" Get.: „Ik was zogezegd naar 50 teruggegaan" daar staan borden" voegde hij er verklarend aan toe. „Als hij nou maar gewoon had voorgesorteerd was er niks aan de hand geweest, ik reed op plm. 30 mtr. achter hem, hij ging helemaal naar rechts, hij remde ai en deed zijn linker richtingaanwijzer aan maar toen was ik al naast hem de een zegt dat ik wel mag passeren en de ander zegt van niet".

Ook get. B. v. d. L. te Middelhamis had het ongeluk zien gebeuren, hij had beide auto's voorbij zien gaan en hij had de botsing zien aankomen; hij verklaarde dat verd. V. tegen de as van de weg reed.

De Off. achtte de tenlastelegging niet bewezen; er volgde vrijspraak. Verd. H. P. W. te Melissant was verbaliseerd toen hij zonder rijbewijs op een motor reed; ook was de motor niet verzekerd.

In de vorige zitting kon verd. zijn rijbewijs tonen; nu had hij ook de verzekeringspolis meegebracht. „Lees vooral ook de kleine lettertjes" adviseerde Z.E.

Bij zijn eis zei de Off. er in hoge mate rekening mee te houden dat verd. nu aan de wensen heeft voldaan. Eis voor het niet hebben van een rijbewijs ƒ 25,— 5 dgn. en voor het niet verzekerd zijn ƒ 50,— 10 dgn.

„Veel voor een militair" klaagde verd. waarop de rechter hem erop wees dat de normale boete zeer aanzienlijk hoger ligt. Uitspraak conform.

Drie maal is scheepsrecht.

Ten derde male was verd. H. R. — te Ouddorp die thans werd voorgeleid — verbaliseerd omdat hij zonder rijbewijs op zijn motor reed.

„Rijden zonder rijbewijs is op zichzelf al foutief maar nu al de 3e keer" verontwaardigde zich de rechter. Verd. verzekerde dat het de laatste keer is geweest.

„Op het kantongerecht in Rotterdam wordt in een dergelijk geval onvoorwaardelijke hechtenisstraf uitgedeeld; de politie kent je en zal je wel in de gaten houden" waarschuwde Z.E.

„Als je zo doorgaat gaan de deuren van het Huis van Bewaring wijd voor je open" vulde de Off. aan; hij wilde verd. dit nog besparen en eiste ƒ 150,— 30 dgn. met een maand voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaar".

De rechter sprak conform uit; „Je weet wat je boven 't hoofd hangt, gedraag je daarnaar".

In plaats van de maximum snelheid van 40 km had verd. H. F. S. M. te Achthuizen met zijn brommer 65 km gereden; er was een race-carburator en een ander aandrijftandwiel aangebracht en de cilinderinhoud was vergroot.

Verd. beriep zich erop dat hij dat allemaal niet had geweten; hij had de brommer nog maar 3 weken.

R.: „Toch kan dat zo niet doorgaan, als we hem verbeurd verklaren kan hij vernietigd worden en zijn we van die zorg af...", in Rotterdam hadden we er een die de 110 km haalde!"

De Off. eiste een geldboete van ƒ 30,- 6 dgn. en van ƒ 50,— 10 dgn. met verbeurdverklaring van de veranderde onderdelen. Uitspraak conform.

„Zorg maar d*t hij netjes in orde komt" adviseerde Z.E.

Spiegels.

Verd. P.G.M.T. te Oude Tonge had met een tractor gereden waarvan de spiegels niet in orde waren.

„Ze waren vuul". verbeterde verd.

Off.: „Dan heb je er toch ook weinig plezier van".

R.: „Er wordt geen aandacht besteed aan verlichting en spiegels".

Eis ƒ 20,— 4 dgn.

Verd.: „Je kunt toch niet elk ogenblik van de trekker af om die spiegels af te doen".

Off.: „'t Is in uw eigen belang". Uitspraak conform. Eventjes vertelle.

Eventjes vertelle.

Verd. Joh. J. uit Bruinisse „zou het eens eventjes vertellen" hoe het kwam dat hij fuiken had gezet in de z.g. „smalle gooi" te Dirksland wat hem in de tenlastelegging verweten werd.

Ook werd verd. J. S. uit Bruinisse was ter verantwoording geroepen, hij was met zijn oom — verd. J. — meegeweest en hem werd tenlaste gelegd dat hij daar fuiken had gezet en niet in het bezit van een akte was. Verd. J. had wel een akte.

Verd. J. vertelde dat hij onder Herkingen een viswater had; er was niet veel te vangen; in een gesprek met een boer die daar met zijn trekker in de buurt was had verd. een en ander verteld. Het bleek dhr. v. d. B. uit Melissant te zijn.

„Een stik aardige vent" had verd. hem gevonden vooral toen hij verd. aanbood van zijn viswater aan de andere kant van de dijk gebruik te maken... Zoveel gulheid was verd. J. wel een emmer mossels waard geweest en 's zaterdagsmiddags was hij daarmee naar v. d. B. gegaan. Na een gezellig onderonsje had v. d. B. verd. J. gewezen waar hij vissen mocht; verd. had de fuiken gezet en hij had er na een weekje een paar pond paling uitgehaald.

Daardoor aangemoedigd had verd. er nog enkele fuiken bij gezet, zijn neefje verd. S. was daarbij geweest. Toen waren 3 jagers en zelfs de jachtopziener hem gepasseerd maar ze hadden hem ongemoeid gelaten; later was de jachtopziener teruggekomen. Verd. had hem alles uitgelegd toen het viswater niet van V. d. B. bleek te zijn.

„V. d. B. is een slechten" had de jachtopziener gezegd. Samen met de jachtopziener was verd.

Samen met de jachtopziener was verd. J. naar de werkelijke eigenaar M. te Dirksland gegaan en deze had gelast onmiddellijk verbaal op te maken en de fuiken in beslag te nemen. Verd. J. was het roerend met de politie eens geweest toen die zei dat hij er ingelopen was.

„Al slae je me dood" bezwoer verd. „Die straf wordt hier niet opgelegd"

„Die straf wordt hier niet opgelegd" stelde hem de Off. gerust... „U hebt het te goeder trouw gedaan.

Verd. J.r „Ik heb er glad niet bij stilgestaan".

Verd. S.: „Als je zomaar een keer meegaat moet je dan gelijk een akte hebben?"

Verd. J. „Menheer de rechter, die jongen die kan zelf praten (R.).

In zijn requisitoir prees de Off. verd. voor zijn historisch en veelkleurig overzicht; hij was het zelfs in een paar opzichten met hem eens; verd. was erin gevlogen maar hij diende te weten dat een schriftelijke vergunning van de rechthebbende nodig is; verd. had attenter moeten zijn".

„Verd. S. had een akte moeten hebben" besliste de Off. tegen hem eiste hij ƒ 25,— 5 dgn. Voor het vissen zonder vergunning volstond de Off. met een schuldig verklaring zonder toepassing van straf.

Ook verd. J. wilde de Off. schuldig zien verklaard zonder toepassing van straf voor het vissen zonder vergunning, wel vroeg hij verbeurdverklaring van de fuiken.

„Als het moet dan tnoet het maar, maar ik vind het een verschrikking vond verd. J.

Bovendien, wat heeft die jongen ermee te maken, als ik die boete nou kreeg

De rechter achtte de feiten bewezen. Tegen verd. S. sprak hij conform de

eis uit; verd, J. kreeg een geldboete van ƒ 20,— 4 dgn. bij hoge uitzondering kreeg hij zijn fuiken terug.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen