Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Honderd jaren Rode Kruis

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Honderd jaren Rode Kruis

De bejaarden en fiet welfarewerk

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hoezeer het Rode Kruis, als het ware op het slagveld geboren, zijn taak is gaan vinden in het gewone leven van alle dag, wordt wellicht nergens zo duidelijk geïllustreerd als bij het welfare-werk.

Een van de meest actuele vraagstukken van heden is het „probleem" der bejaarden, en hier juist levert het Rode Kruis een waardevolle inbreng. Dokter Rot, hoofd van de Welfare-afdeling van het Rode Kruis, is met de naam „Welfare" niet erg gelukkig. „Maar verzin maar eens iets beters", zegt ze berustend. Die naam stamt uit Wereldoorlog II, toen hiermee werd aangeduid het streven om bezigheid te verschaffen aan oorlogsgewonden. In de loop der jaren is deze activiteit vooral gericht geweest op de zieken. Vooral voor de thuis verblijvende chronische patiënten is het welfarewerk een waardevolle tijdsbesteding gebleken. Maar er liggen nog veel meer mogelijkheden en hier komt men op het terrein van de bejaardenzorg, van de geriatrie, de bezigheidstherapie.

Dit is vakwerk

Er zijn bejaarden, voor wie het „met lege tijd geen raad weten" niet bestaat. Zij hebben of vinden altijd weiwat te doen. Maar er zijn er ook — en met name in de bejaardentehuizen —, die als in een vacuum belanden wanneer de dagtaak is weggevallen. En hierdoor versnelt het verouderingsproces.

De ervaring, die het Rode Kruis heeft opgedaan bij het welfarewerk onder de zieken, het inmiddels opgebouwde apparaat met de vele vaste en vrijwillige medewerkers(ster,s) het komt hier allemaal uitstekend te pas.

Wie echter zou denken, dat men voor het volbrengen van deze taak met amateurs kan volstaan, leert wel anders. De beroepskrachten hebben een 2-jarige opleiding nodig en moeten nog regelmatig worden bijgeschoold. Dit is geen lekenwerk ,al kunnen leken, voorgelicht door de gediplomeerden, zich hier bij uitermate verdienstelijk maken. Ook op dit gebied kunnen zij, die vrijwillig hun krachten willen geven ten bate van de medemens, bij het Rode Kruis terecht.

Handen te kort

Momenteel, vertelt dokter Rot, hebben we 258 gediplomeerde welfarewerkers in dienst. Over vijf jaren moeten dit er 500, over 10 jaren 1000 zijn. Er zijn nu al handen tekort, verscheidene inrichtingen staan op de wachtlijst. Vooral de bejaardentehuizen tonen grote belangstelling.

De oplossing geschiedt vanwege het Rode Kruis en zij, die aldus opgeleid zijn, komen niet „op de vrije markt" maar treden ook in dienst van het Rode Kruis. Daardoor toch heeft men de garantie, dat deze krachten altijd „op to date" zijn.

Er zijn plannen om te komen tot een legertje van 4500 vrijwilligers welfarewerkers, die op districtscurussen voor deze taak worden opgeleid. Ook hier zal men, via bijscholingscurussen, voort durend „bij" moeten blijven.

De nadruk valt vooral op het bewerken van hout en metaal, emailleren, tapijtenknopen enz. Het is werk, niet alleen voor vrouwen, maar ook voor mannen.

Help helpen!

En daarna ovei'spant dan het Rode Kruis de ganse levensgang van de mens. Het begint bij de moedermelkcentrale, het eindigt bij de bejaarde. Voor dit alles is geld nodig, veel geld, en daartoe zal in dit jubileumjaar een beroep op de burgerij worden gedaan. Maar minstens zo noodzakelijk is de medewerking van vrijwilligers op allerlei gebied en juist dit welf are-werk biedt daartoe zo vele en zelfs bijzonder interessante mogelijkheden. Zij, die hiermee eenmaal zijn begonnen, bemerken niet alleen hoezeer dit werk wordt gewaardeerd, maar dat het ook hun eigen leven meer inhoud geeft. Wanneer dokter Rot, energiek, geanimeerd, de plannen voor de toekomst ontvouwt, dan is het wel duidelijk, dat in de nieuwe eeuw, die voor het Rode Kruis aanbreekt, de taken niet af-, maar wel toenemen, niet inkrimpen, maar zich wel uitbreiden.

En dan gaat het niet alleen om financiële bijdragen, maar wordt er vooral een beroep gedaan op de mens, als medemens, in de oproep:

„Helpt Uw Rode Kruis helpen!"

(Nadruk verboden).

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 juni 1967

Eilanden-Nieuws | 10 Pagina's

Honderd jaren Rode Kruis

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 juni 1967

Eilanden-Nieuws | 10 Pagina's