Besluit teruggedraaid, geen w.w. woningen onder aan Herl�ugens Kaaidijit

RAAD DIRKSLAND;

In het plan „St. Elizabethstraat" zullen al snel woningwetwoningen kunnen worden gebouwd, nu het waarschijnlijk is dat het plan in het voorjaar al bouwrijp zal zijn. Jaarlijks kunnen er dan 6 a 8 woningwetwoningen worden gebouwd totdat de tax van dertig weer vol zal zijn. Nu die bouwmogelijkheid zo binnen

Nu die bouwmogelijkheid zo binnen handbereik ligt durfde het College het hete hangijzer van de bebouwing langs de Kaaidijk wel weer aan te vatten; de daar voorgenomen woningwetbouw afwijzend uit estetische overwegingen (de woningen zouden in vergelijk met de hoogte van het dijklichaam te laag zijn) zowel als om de hoge grondkosten. Onder aan de Kaaidijk zouden daarom premie koopwoningen heel wat beter passen.

Het College denkt dan aan woningen met een bovenlaag waarvan de bovenste gelijk komt met de dijkhoogte. Van dergelijke woningen zouden er twaalf kunnen komen.

Burg. Bos maakte er heel wat werk van de raad ervan te overtuigen dat Herkingens hart niet anders dan met dergelijke woningen gesierd mag worden.

„Uw besluit om op die plek woningwetwoningen te bouwen was een noodklep, een paniekbesluit" zo legde hij de raad voor, herinnerend aan het ontbreken van bouwmogelijkheden elders.

„Gelukkig hebben we nu de voortgang van de sociale woningbouw in het plan „St. Elizabethstraat kunnen garanderen!" voer de voorzitter met groot enthousiasme voort:

„Woningbouw pleeg je op een bepaalde plaats maar eens in de vijftig jaar waarom het zaak is zich — voor de invulling van een bouwplan — niet te laten leiden door vermeende bezwaren van het ogenblik.

We zijn hier niet met Lego bezig waarmee je kan bouwen en gelijk weer af kunt breken, maar met de toekomst van een markant deel van de gemeente waarvan de invulling stedebouwkundig zeker verantwoord moet zijn!" zo vervolgde de voorzitter zijn krachtige pleidooL

De voorz geloofde stellig dat er belangstelling is voor daar te realiseren premie-koopwonlngen, terugziend op eerdere plannen waarin ook de vrees had bestaan dat de woningen zo gemakkelijk niet verkocht zouden worden, terwijl dat toch nog vrij vlot gebeurd bleek te zijn.

„We hadden die schoppen tegen onze stoelen heus niet nodig", vras het besliste antwoord van de voorzitter. Hij herinnerde de raad aan de vele barricades, die genomen moesten worden vooraleer de grond in eigendom was terwijl er ook nog planologische moeilijkheden de kop opstaken.

Raadslid Kalle, Herkenaar van origine, meende dat zijn dorpsgenoten niet zo gemakkelijk een worung kopen waarvan de prijs minstens zo'n ƒ 160.000,— zal bedragen. Voor hem mochten het onder aan de Kaaidijk daarom, best wonmgwetwoningen worden.

Het werd hem door de voorzitter niet in dank afgenomen: „moeten de mensen die daar in die laagte zouden koimen te wonen dan gedoemd zijn altijd maar tegen een dijklichaam aan te kijken?" vroeg hij dhr Kalle af. De angst van dhr Kalle dat de bouw van premiewoningen ten koste zal gaan van het bouwvolume voor sociale woningbouw was volgens de voorz volstrekt ongegrond, temeer nu de kleine kernen en de leefbaarheid daarvan weer volop in de belangstelling komen.

In het verloop van de vergadering suggereerde dhr. v. d. Velde de daar beschikbare bouwgrond niet tegelijk maar gefaseerd uit te geven. Daarmee zou voorkomen kunnen worden dat er woningen leeg zouden blijven staan waardoor tenslotte bewoners van elders geaccepteerd zouden moeten worden. De raad was in zijn totaliteit voor

De raad was in zijn totaliteit voor die fasering en dat werd dan ook overeengekomen. Andermaal een troef voor 's voorzitters redenering die (natuurlijk) niet de instemming kreeg van dhr. van Prooijen.

Met wat sluwheid in zijn stem zei dhr. van Prooijen dat het besluit tot woningwetbouw om den dromel geen paniekbesluit was geweest, zoals de voorzitter dat veronderstelde, maar dat het een strategische zet was geweest om tegen de stoelen van het College te schoppen opdat het haastelijk aan het werk zou gaan.

„En B en W hebben in een ijltempo gewerkt waarmee de opzet van de oppositie is geslaagd!" stelde dhr van Prooijen tevreden vast.

Dat nam overigens niet weg dat hij woningwetbouw langs de kaaiddijk niet zomaar weer af wilde zweren, „want" zei hij, „welke illusies maakt U zich eigenlijk van Herkingen? dat blijft gewoon een eenvoudig, lief ,rustig, gelovig dorpje, waarom wat mij betreft rustig aan de Kaaidijk woningwetwoningen ge bouwd mogen worden". Toch leek hij ook wel vrede te hebben

Toch leek hij ook wel vrede te hebben met premie koopwoningen aldaar als... maar niet de sociale woningbouw weer op de achtergrond geraakt. „Als dat gebeurt dan sla ik de raadtafel doormidden!"

Tenslotte was het dhr. van der Velde, ook Herkenaar die zijn visie ten beste gaf.

Het resulteerde erin dat de grond onder aan de Kaaidijk t.b.v. premie-koopwoningen zal worden gebruikt en dat de grond in gedeelten zal worden uitgegeven. Er zullen in totaal twaalf van dergeiyke woningen kunnen worden gebouwd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen