MEISJES OPGEPAST

Ze Uepe te kuieren mit z'n drieën, De rokjes hienge mar net tot der knieën, Noe za'je wel zegge: dat gaet je niet an. Mar strakjes hoar je 't waere der van. Ze hadde een flienke kuier gedaen In zouwe noe mar nae huus toe gaen. Toen zei der êê: Ik hoare wat kraeke, Zou der soms wat los gae raeke?

Och, had ze toen mar goed gekeke, Want wat is der daemae gebleke? Net waere ze in 't durp gekomme, Of ze riep: Wat za'men noe overkomme? Ze wees nae benee in mocht wel schrikke.

schrikke. Want wat der gezakt was zal ik niet verklikke.

Een paer jongers krege al gauw in de smiezen, Wat ons meisje daer zou verlieze.

Wat ons meisje daer zou verlieze. Eerst stonge ze wat te ginnegappen. Mar wouwe toen op de bandjes gae

trappe. Ze liep zomar in huus bie vrimde _mensen

In die gawe gehoar an der bezondere wensen. Mit een veüigheidsspeUe was het kwaed gauw geneze.

Mar deur dit verhael is wel beweze. Dat het mien wel goed zou lieke. Goed nae de bandjes van je broekje te kïeke. Dichter onbekend.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen