Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Het Kijkvenster

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het Kijkvenster

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

De bisschoppensynode —

— Herstelde eenheid —

— Hoe nu verder?

Wie a gezegd heeft moet ook b zeggen. Enkele weken geleden schreef ik in dit hoekje over de bisschoppensynode, die toen op het punt stond te beginnen. Inmiddels is de bijeenkomst in Rome geëindigd en kan ik er niet omheen er nog een nabeschouwing aan te wijden. De Nederlandse bisschoppen hebben

De Nederlandse bisschoppen hebben in Rome enkele weken lang vergaderd in gezelschap van Paus Johannes Pau- lus II. Misschien is het beter te zeggen: onder leiding van de Paus. Want hoewel de Paus niet officieel als voorzitter fungeerde is hij het toch geweest die zijn stempel op de vergadering zette en die ook de besluitvorming heeft beïnvloed, zo niet bepaald. En mochten er nog optimisten zijn

En mochten er nog optimisten zijn geweest die hoopten dat er in Rome nog enige begrip zou zijn voor het standpunt van een groot deel van de Nederlandse kerkprovincie, dan is dat optimisme tijdens de bisschoppen synode wel hardhandig de kop ingedrukt. We wisten het toch al, maar we zijn er opnieuw aan herinnerd dat de Roomse kerk niet van plan is ook maar iets toe te geven aan hen die afwijken van de leer of er gewijzigde ethische opvattingen op na houden.

In Rome is in ieder geval officieel uitgesproken dat de Nieuwe Catechismus, die in Nederland zoveel opgang heeft gemaakt, niet conform de kerkleer is, althans elementen bevat die niet stroken met wat de Roomsen „geloofsverkondiging" noemen. Als het de Nederlandse bisschoppen nog niet duidelijk was, dan weten ze het nü dat de kerkleer niet voor tweeërlei uitleg vatbaar is. Trouwens, dat konden we weten nu kortgeleden Prof. Hans Küng zijn leeropdracht ingetrokken zag.

Wat op dit moment voor velen in Nederland nog belangrijker is, in Rome is aan de Nederlandse bisschoppen te verstaan gegeven dat ze daar in de lage landen bij de zee maar niet kunnen doen wat goed is in hun ogen. Gehuwde priesters mag écht niet. Vrouwen in het ambt nog minder. En

Vrouwen in het ambt nog minder. En de opleiding van priesters zal weer moeten geschieden aan een seminarie.

En Inzake de moraal werden de puntjes op de i gezet: aan de wensen van homofielen zal zeker niet tegemoet worden gekomen.

Dat is het dan zo ongeveer waarmee de Nederlandse bisschoppen naar huis konden gaan.

Voor het oog heeft Rome de eenheid van het Nederlandse episcopaat hersteld. Dat was ook duidelijk de bedoeling van deze samenkomst. Het Nederlandse episcopaat was sterk verdeeld. Aan de ene zijde stonden vijf nogal

Aan de ene zijde stonden vijf nogal progressieve bisschoppen, aan de andere kant de zeer conservatieve bisschop Gijsen van Roermond. En bisschop Simonis van Rotterdam nam een tussenpositie in.

Er is natuurlijk niet officieel uitgesproken wie van de Nederlandse bisschoppen nu gelijk hadden en wie ongelijk. Maar het is onmiskenbaar dat de enige die niet tot de orde geroepen werd bisschop Gijsen is: hij vertegenwoordigt het oude katholieke standpunt. En de anderen zullen zich daarnaar hebben te voegen.

Ik ben bang dat de problemen voor de bisschoppen nu pas beginnen. Want in Rome kunnen wel allerlei uitspraken worden gedaan en de bisschoppen kunnen daar wel min of meer van harte „amen" op hebben gezegd, maar het Nederlandse kerkvolk is er ook nog. En alles wat enigszins progressief denkt, zowel in protestantse als in Rooms-Katholieke kring, staat nu op z'n achterste benen.

Zal dat op den duur niet tot een scheuring in de Nederlandse kerkprovincie leiden? Of zullen velen die modem-rooms zijn, zich steeds minder van de kerk aantrekken en de uitspreken van Rome aan hun laars lappen? Dat zijn de vragen waarvoor de bisschoppen nu komen te staan.

Overigens onderstrepen we nogeens dat wij geen partij kiezen in deze interne zaken van de Rooms Katholieke kerk.

Aan de ene zijde is een machtsdenken dat ons, mensen van de Reformatie, vreemd is. Aan de andere zijde wordt een vrijheid gepropageerd die niet naar de Schrift is. Wat in Rome is gebeurd past hele

Wat in Rome is gebeurd past helemaal in het systeem van de R.K. Kerk.

Maar het enige alternatief — van Rome uit gezien — is een ongebreidelde vrijzinnigheid. Waarnemer

Waarnemer

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 februari 1980

Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's

Het Kijkvenster

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 februari 1980

Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's