Een koning bezoekt zijn volk (1)

Deze koning was onze laatste koning Willem III. Het was niet de eerste keer dat hij onze provincie bezocht. In 1841 was hij in Vlissingen geweest, toen nog kroonprins. Met zijn vader koning Willem II was hij tegenwoordig bij de onthulling van het standbeeld voor Michiel de Ruijter. Koning geworden was hij in 1851 aanwezig op het landbouwkundig congres te Goes. Toen bezocht hij ook de WUhelminapolder en een klein gedeelte van Zuid Beveland.

Het was toen slecht een oppervlakkige kennismaking met het Zeeuwse volk, een vluchtig bezoek van een enkele dag. Maar in 1862 werd het een tocht van 10 dagen (21 - 30 mei), waarbij haast alle plaatsen, zowel grote als kleine, de eer hadden hun koning te mogen begroeten.

Aankomst.

In april van dat jaar gingen er al geruchten, dat de koning naar Zeeland zal komen. De volgende maand is het besluit van zijn komst definitief.

„...dat Zeeland plotseling deed herleven van uit zijn slaap van somberheid: De koning zal zich hier begeven! Welk feest stond Zeeland thans bereid"!

Met het koninklijk stoomjacht „De Leeuw" vertrekt hij op woensdagmorgen 21 mei uit Rotterdam. Bij het vertrek is het mooi zonnig weer. Maar als hij kort na de middag bij het Zijpe in Zeeuws gebied komt, is de wind opgestoken en dreigen er donkere buien.

Hier wordt hij verwelkomd door zijn commissaris in deze provincie, baron Van Lynden. Met de meeste leden van Gedeputeerde Staten begeeft hij zich aan boord en zal de hele tiendaagse tocht meemaken. Tevens wordt de Koning ontvangen door een erewacht van 53 vissers uit Bruinisse, die met hun be- vlagde en versierde hoogaarzen de ko- ninklijke boot tot in de Oosterschelde begeleiden. Het weer wordt er onderweg niet be

Het weer wordt er onderweg niet beter op. Terwijl de hagelstenen neerkletteren staat een grote menigte in Middelburg te wachten in de omgeving van de Rotterdamse kade. Eindelijk na de vaart door de nieuwe haven van de hoofdstad stapt het gezelschap om 6 uur aan wal.

De burgemeester begroet de vorst met een redevoering en biedt hem naar oud gebruik de sleutels der stad aan. De Koning antwoort met genoegen te

De Koning antwoort met genoegen te willen verkeren onder een gedeelte van zijn onderdanen „de bevolking der Zeeuwen, die van oudsher al het lief en leed des vaderlands steeds getoond hadden trouwe aanhangers van het huls van Oranje te zijn". In een koets met twee schimmels be

In een koets met twee schimmels bespannen, waarin ook de commissaris en de burgemeester plaats nemen, rijdt hij door de prachtig versierde stad. Voorafgegaan en gevolgd door een erewacht, die bestaat uit verschillende groepen der bevolking. Ja, de hoofdstad was schitterend ver

Ja, de hoofdstad was schitterend versierd. Sommige straten waren omgetoverd in lanen van dennenbossen met een dak van groen, waarvoor scheepsladingen uit de bossen van Brabant waren aangevoerd.

Op verschillende punten waren prachtige erepoorten opgericht en overal wapperden de vlaggen in de stevige bries. De bloem.isten, decorateurs, schü- ders en timmerlieden hadden drukke dagen achter de rug, maar ze hadden dan ook eer van hun werk.

Alle plaatsen trouwens waar de Koning zou verschijnen, zagen er feestelijk uit.

Onderweg neemt hij een zanghulde in ontvangst van de kinderen uit de Langedelft-school (in 1940 verbrand). Ook een „rookhulde" van de werklieden van een sigarenfabriek, die hier op de hoek van de St. Janstraat is gevestigd. Het personeel van 100 man biedt hem namelijk een prachtige kist sigaren aan: de fijne rokertjes rustend in wit satijn. De maaltijd wordt gebruikt in de Ab

De maaltijd wordt gebruikt in de Abdij, waar de Koning logeert, zoals al zijn voorvaderen dieZeeland bezochten. Ten spijt van regen- en hagelbuien vermaken de fe.estgangers zich in de straten, waar vrolijke muziek zich doet horen. En ieder uur laat het carillon van de Lange Jan zijn klanken dalen over de hoofden van feestend Middelburg.

Veel bezoeken.

Donderdag 22 mei is er een druk bezochte receptie in de Statenzaal. Te midden van de groten en voornamen van Zeeland merken we een eenvoudige Vlissingse loods op. Hij is één van de drie overlevenden van het schip, dat Van Speyk in 1831 in de lucht liet vliegen.

De middag wordt gebruikt voor een bezoek aan verschillende bezienswaardigheden. In de eerste plaats het beroemde stadhuis, waar boven de hoofdingang het volgende welkomstvers is aangebracht:

„Welkom zij de derde Willem, welkom zij hem toegejuicht. Nu hem Zeelands oude hoofdstad warme hulde en dank betuigt. Dank de Koning, die de scepter zwaait met minzaamheid en kracht. Hulde hem, de troonbekleder uit Oranje's fiergeslacht".

Verder worden bezocht de Nieuwe Kerk met het praalgraf van de gebroeders Evertsen. Hier veilt het oog van de Koning op de prachtige preekstoel, rustend op een gebeeldhouwde arend (helaas 1940...).

In het museum wordt hij rondgeleid langs de verschillende oudheden. Inplaats van toegezongen te worden bij zijn bezoek aan een school op de Bree, geeft hij er de voorkeur aan een heel gewoon schoolbezoek tedoen. Hij bekijkt de schriften van de leerlingen en stelt enkele vragen uit de vaderlandse geschiedenis.

Door de hevige wind kan de illuminatie die avond niet doorgaan, het wordt uitgesteld tot zaterdagavond. De volgende dag, vrijdag 23 mei, verlaat de koninklijke stoet al vroeg de hoofdstad om via Grijpskerke en Aagtekerke naar Westkapelle te gaan. Daar wordt over de beroemde zeedijk gewandeld.

De dijkwerkers zijn er bezig aan hun gewoon dagelijks werk: het maken van rijsbeslag, krammatten, steenglooiingen, het punten van palen en bespijkeren met wormnagels tegen de houtworm, het herstellen van beschadigde gedeelten van de dijk. Overal waar de Koning verschijnt, onderhoudt hij zich ongedwongen met de enthousiaste bevolking.

Zo wil hij een sigaar opsteken en vraagt aan een dijkwerker of deze vuur wil slaan voor hem. De man haalt zijn tondeldoos („tintelkot") te voorschijn en door middel van een vuurstaal op vuursteen helpt hij de Koning aan een vlammetje. Als beloning krijgt hij een prachtige sigarenkoker. Bij het openmaken thuis vindt hij een papiertje met de handtekening van de Koning. Terwijl hij dacht met iemand uit het gevolg te doen te hebben!

Aan het einde van de Zuidstraat houdt men zich bezig met ringrijden. Eigenhandig reikt de Koning 3 prijzen uit: gouden horloges met dito ketting.

Middelburg L. van Wallenburg

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen