Hond Doodt Schapen

Je leest het nogal eens! Gevolg: strop voor de veehouder en de dood van de onverlaat. Onlangs heeft u nog in dit blad kunnen lezen, dat er bij Achthuizen een herdershond is afgemaakt, die een tweetal schapen had doodgebeten. Als honden- en schapenbezitter treffen deze berichten mij altijd weer. Waarom vraag ik mij af letten de eigenaars van de honden niet wat beter op hun trouwe viervoeters? Waarom moeten er elk jaar weer eerst een aantal schapen de dood vinden, \>oordat men beseft welk een gevaar deze dieren lopen? Het is echt niet nodig, dat weet ik uit ervaring. Onze honden kunnen gerust tussen de schapen lopen zonder gevaar voor die beesten. Integendeel: ze zijn er heel niet bang voor. Maar dat kost wel een beetje aandacht en moeite om een hond zo ver te krijgen. Hoe het komt dat andere snuffels wel achter schapen aan gaan? Precies weten doe ik het niet, maar ds ik zo eens om mij heen kijk, zie ik vreemde dingen!

Er wordt een hond aangeschaft. Gekregen of voor bijna niets gekocht. Leuk voor de kinderen en tevens goed om huis en hof te beschermen. Dat deze bescherming geleerd moet worden, wordt vaak vergeten. Dan de voeding: een hond is van nature een carnivoor: een vleeseter dus. Van oorsprong een jager in kuddeverband. Nu hebben we met z'n dien de hond gedegenereerd tot huishond, die niet jagen mag. Tóch zit het er nog in, ondanks dat Bello nu z'n eten op tijd voorgeschoteld krijgt. Een jager blijft hij.

Kijk maar eens naar z'n prachtige gebit: flinke schaarkiezen, geknipt om een prooi in stukken te scheuren. En wat krijgt hij nu? De resten van de avondmaaltijd: gekookte aardappelen met spruitjes. Wat moet-ie dan met z'n kiezen? Het bankstel dan maar! Menige hond heeft zo zijn of haar baas tot wanhoop gebracht, met ds gevolg dat Fikkie óf elders ondergebracht wordt, óf buiten z'n vertier moet gaan zoeken, wat-ie maar d te graag doet. Daar begint dan de ellende. Van nature een stroper zei ik d, leuker wordt het natuurlijk, ds er meer kameraden zijn, die zich ook vervelen. Samen er op uit: de baas let er toch niet op. Wat is er dan mooier dan een kudde stomme schapen? Die beesten zijn niets gewend, en ds je één blaf geeft, lopen ze hard weg. Bello er achter aan, en de ravage is compleet. Schapen en honden blijven lopen. De hond heeft veel meer uithoudingsvermogen en wint het dus. Dan herinnert de hond zich zijn eigen aard, gebruikt zijn gebit en heeft het naar z'n zin. Als hij gesnapt wordt, moet hij dat met de dood bekopen. Nodig? Nee!

Wat minder lichtvaardig een hond aanschaffen, wat meer letten op huisvesting en voeding kan een boel narigheid voorkomen.

Ja, hoor ik dan, opeens was-ie ontsnapt. Dan zeg ik: moet je zorgen dat-ie niet ontsnappen kan. Koeien laat je toch ook niet los lopen? De schapen zelf lopen toch ook achter een keurige omheining? Konijnen in een hok? Vogels in een volière? Dan ook zorgen voor de hond. Bruno dleen buiten? Vergeet het maar! Als honden buiten lopen, horen ze aan de riem, met de baas er achter aan. Goed voor baas en hond; kunnen ze beiden geen kattekwaad uithden! Nu wil ik het hier nog niet eens hebben over de enorme berg hondenafvd in dorpen en steden; daarover misschien een andere keer. Maar zorg in ieder geval dat een ander geen last heeft van uw plezier. Denk aan de schapen, denk aan de lammeren en houdt uw hond vast.

De Bonte Hond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen