Jammer En Betreurenswaardig

Dit jaar is het tien jaar geleden dat door de socialisten in ons land de eerste stappen gezet werden om^ tot een nieuwe abortuswetgeving te komen. Het bleek een geweldig heet hangijzer te zijn. Vandaag zijn we er nog geen siap verder mee gekomen. Politieke meningsverschillen hebben dit nog steeds verhinderd. Dat is eigenlijk merkwaardig. Want do meerderheid van de politici heeft helemaal geen moeite met de gewijzigde opvattingen die ten aanzien van abortus zich in ons volk breed maken.

Toch nadert nu zo langzamerhand het ogenblik waarop in de Tweede Kamer deze gewijzigde opvattingen vertaald zullen worden in een nieuwe v/etgeving. Het wetsontwerp dat de regering daartoe op tafel gelegd heeft draagt de toepasselijke naam:

Wet afbreking zwangerschap. Een titel waar we lang over kunnen

Een titel waar we lang over kunnen filosoferen. Het staat er zo kort, gswoon afbreking zwangerschap, alsof dat alles is. Zo in de trant van, even puinruimen en dan gaan we weer verder.

Wanneer we zo'n betiteling even op ons laten inwerken, dan gaat er wat door je heen. In een flits trekken ze aan je voorbij. Ouders, die het zonder kinderzegen moeten doen. Ongetrouwden, die graag getrouwd hadden willen zijn om een gezin te stichten, maar wiens levensweg anders gegaan is en ga zo maar door. Dan voel je een ogenblik het kille koude lanceermes door jo heen gaan van hen die spreken over ongewenste zwangerschappen.

Het is één van de verdiensten van de SGP en GPV geweest, dat zij als kleinere partijen het aangedurfd hebben een eigen wetsvoorstel op tafel te brengen. Kleinere partijen, die door velen onder ons volk als negatieve politici worden ervaren. Ze weten slechts „tegen" te stemmen, zegt men dan. Gemakshalve gaat men dan maar voorbij aan wat eigenlijk negatief betekent. Want het uitspreken van dat oordeel komt veelal tot stand op zeer subjectieve gronden. We komen er meestal toe, omdat ze er geen gewoonte van maken zich van allerlei kreten te bedienen Want, en zo is het toch op het politieke veld, wie het hardst schreeuwt, overschreeuwt iedereen. Maar of dat altijd wel zo positief is, dat wagen we te betwijfelen.

Onloochenbaar is, dat door de ontkerstening in ons volk, bijbelse argumenten in de besluitvorming het mmder doen. De vroegere christelijke partijen, zoals ARP en CHU moesten zich wel tegen de kleinere als SPP en Herv. Geref. Staatspartij verweren, omdat hun argumenten door velen onder ons verstaan werden. We vormden toch immers een volk van „theologianten?"

Vandaag ligt dat anders. Het brede front van het CDA, dat reeds lang een kiezerskorps achter zich heeft weten te verzamelen, dat met de Bijbel nog ternauwernood enige binding heeft, staat veel minder onder de dwang de kleinere te weerleggeh. Ze zijn veel meer dan dat vroeger het geval was in de gelegenheid aan de argumenten van de kleinere protestantse partijen voorbij te gaan.

Daarom bestond er voor SGP en GPV een noodzaak om met een initiatief wetsontwerp ten aanzien van abortus te komen. Want slechts daardoor dwingen ze anderen tot een keus. Slechts daardoor dwingen ze ook het CDA t&t kleur bekennen. Hun ontwerp draagt de titel: Wet levensbescherming menselijke vrucht.

Een duidelijk positieve benadering van een vraagstuk dat wettelijk geregeld behoort te worden. Geen gesloop noch puinruimen, neen bescherming wat op een onverklaarbare wijze tot leven komt, de menselijke vrucht.

Het is van belang kennis te nemen wat socialisten en CDA over dit voorstel van SGP en GPV opmerken. De socialisten waarderen het initiatief. Ze onderkennen dat het initiatiefwetsontwerp door de beide partijen ingegeven is door ongetwijfeld zeer hoogstaande, maar tevens zeer strakke en strenge opvattingen binnen de christelijke levensbeschouwing. Waarbij men desondanks niet schroomt het verwijt te uiten, dat de initiatiefnemers tegen alle ontwildtelingen in de klok proberen terug te zetten.

Een oud verwijt, dat met geen enkel bewijs gestaafd kan worden. Want waarom zouden we een vrijere abortuswetgeving als een positieve ontwüikeling moeten bezien? Als een de klok vooruitzetten? Alleen omdat de taboes rond dit onderwerp verdwenen zijn? In ieder geval was de reactie van de socialisten duidelijk. Ze zijn het met de indieners ten principale oneens, waarbij ze zich de moeite hebben gegeven op de principiële vragen vanuit hun visie principiële antwoorden te geven.

Geheel anders was de reactie van het CDA. Dit verloor zich In wat detailvragen en ontweek de principiële steUingname. Trouwens dat deed het reeds eerder. De CDA ministers ontweken een waardering en een oordeel uit te spreken over de sterk in beweging gebrachte opvattingen over seksualiteit, en zwangerschap. Ze stelden het niet „opportuun" te vinden van hun persoonlijke inzichten mededeling te doen. Alsof we hier niet met een onderwerp

Alsof we hier niet met een onderwerp te maken hebben, waar het juist op die persoonlijke inzichten aan komt, bij mensen, die ook naar CDA-opvattingen de overheid als Gods dienaresse betrachten.

Jammer en betreurenswaardig, dat zijn de enige woorden, die we voor een dergelijke houding hebben.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen