Raad Dirksland tilt niet zo zwaar aan tegelopslag

Dhr. V. d. Klooster had een aanvrage Ingediend een omheining van 1.50 meter hoog te mogen plaatsen, maar gelijk met de afwijzing van dat verzoek hadden B en W erop geattendeerd dat de opslag evenmin was toegestaan. Het bestemmingsplan „Kralingen na 2e herziening" bestemt het perceel als groenvoorzieningen, wat kan inhouden plantsoen, bermbeplanting, een kinderspeelplaats of een parkeerhaven. Dhr. v. d. Klooster die de tegels voor verkoopdoeleinden opslaat achtte zich door die uitspraak in zijn belang geschaad en hij deed een beroep op de raad.

Nadat hij eerder door een hoorcommissie uit de raad was gehoord viel gisteren het vonnis, bijzonder positief voor dhr. v. d. Klooster, tot lichte verbijstering overigens van het College waarvan de voorzitter, burg. Bos duidelijk maakte waar bij het College in een geval als dit de schoen wringt:

„Het is de raad zelf die een bestemmingsplan vaststelt en vervolgens B en W opdraagt dat uit te voeren. Wanneer U nu een geheel afwijkend gebruik toestaat dan zult U een precedent scheppen waar anderen gebruik van zullen maken".

Ook weth. de Bonte bepleitte de rechtzekerheid van de burger te waarborgen.

„De buren krijgen nou die hele tegelafiaire voor hun raam!" waarschuwde hij, zoals hij ook tegen de precedentwerking stelling nam: „als we aan vrijst. beginnen dan krijgen we daar zo allerlei handeltjes, van rondhout, tot drainbuizen en gebruikte auto's". Dhr. de Bonte waarschuwde er krachtig tegen deze omgeving niet aldus te laten verpauperen maar te handelen naar het vastgestelde bestemmingsplan.

De raad bleek daar weinig voor te voelen, getuige de uitslag van de gehouden stemming. Alle aanwezige raadsleden stemden voor gegrond verklaring van het beroepschrift van dhr. v. d. Klooster. Achtereenvolgens waren dat o.a. de heren Kalle („over die anderhalve tegel kan ik me m'n hoofd niet breken"); dhr. D. A. H. van Dis, de heer de Berg en dhr. Poortvliet.

Dhr. Poortvliet conformeerde zich aan het advies van de hoorcommissie, omdat dierzijds was getracht voor de burger een oplossing te vinden. Dhr. van Dis ontleende de vrijheid een afv/ijkend gebruik (onder voorwaarden weliswaar) toe te staan omdat de gemeente weliswaar een bestemming oplegt maar er voorts niets meer aan doet om die bestemming ook werkelijk te realiseren.

Burg. Bos had weinig goeds over voor de houding van de raad in dezen, „maar ik begrijp het wel, u wilt in dit opzicht een goed gebaar maken" en dat bleek zo te zijn. Dhr. v. d. Klooster mag van de raad zijn tegels stapelen, niet hoger dan 1 meter.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen