Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Augustinus na zijn bekering

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Augustinus na zijn bekering

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Deze ingrijpende verandering (zijn bekering) in het leven van Augustinus heeft grote gevolgen gehad. Hij heeft zijn mooie betrekking in Milaan opgezegd met als reden: moeilijkheden met de ademhaling. Inderdaad had hij er wel eens last van gehad, zodat het spreken hem moeilijk viel. En dat voor iemand die college gaf in de welsprekendheid. Ook heeft hij een deel van zijn leven last gehad van aambeien. Augustinus had een zwakke gezondheid en hij heeft meermalen ziekteverlof genomen, vooral als de winter wat koud was. Die dagen van ziekte, zonder te werken dus, is de enige vakantie voor hem geweest.

Hij verlangt terug naar de rust van zijn geboorteplaats Thagaste in Noord AÏrika. Moeder en zoon reizen met hem mee. Moeder Monica heeft het einddoel niet meer bereikt, onderweg in Ostia aan de Tiber is ze gestorven en daar begraven. Duizend jaar later is haar lijk naar Rome overgebracht en bijgezet in de Augustinuskerk.

Waarom Augustinus nu nog een jaar in Rome bhjft, weten we niet. Misschien was vanwege zeerovers de overtocht gevaarhjk. Het laan ook zijn dat hij zich nog verder wilde bekwamen in de leer der kerk. En waar kon men dat beter doen dan in Rome. In Thagaste sticht hij met zijn vrien

In Thagaste sticht hij met zijn vrienden een kleine gemeenschap, eén soort kloosterleven, maar zonder strenge regels. Ze overdrijven niet, brengen veel tijd door met vasten en gebed, prediken en geven onderwijs. Het is 3 jaar lang een vroom en gezegend leven. Hij heeft het land dat hij van zijn vader geërfd heeft, verkocht en het geld aan de armen gegeven. Zelf behoudt hij de woning en een klein stukje land.

Bisschop.

Eens is hij in de kerk 75 km verder in Hippo Regio, een havenstad van 30 a 40.000 inwoners. Daar predikt bisschop Valerius, die al veel over hem gehoord heeft en hem opmerkt. Hij is al oud en vraagt hem te helpen als presbyter of mede-bisschop (391). In 395 volgt hij de oude bisschop op, die het volgend jaar overleden is. Augustinus is nu 42 jaar en 34 lang heeft hij dit ambt vervuld. Ook hier in Hippo sticht hij een

Ook hier in Hippo sticht hij een klooster zonder al te strenge regels. Maar ook weer niet zo, dat de bewoners een lui leventje konden hebben, zoals in sommige kloosters wel het geval was. Hij wilde het monnikenleven zuiveren en heeft over zijn ideeën zelis een boek geschreven.

Aan de tafel heerste matigheid, maar wat wijn bij het eten was gewoonte. Zeer strenge collega's noemden wijn een duivelsdrank. Maar Augustinus beriep zich op wat Paulus geschreven had in 1 Tim. 5 : 23. Hij waakte er streng voor, dat de

Hij waakte er streng voor, dat de goede naam en de eer van de naaste niet werd aangetast. Aan de muur van de eetzaal was een Latijns vers aangebracht:

„Wie met een scherp woord hen belastert, die hier niet aanwezig zijn, is niet waard op deze plaats met ons een tafelgesprek te voeren".

We moeten niet denken dat Augustinus hele dagen in zijn klooster doorbracht. Als bisschop had hij wel wat anders te doen. Veel heeft hij gepredikt, in het Latijn, maar ook wel eens met Punische woorden ertussen, waardoor de eenvoudigen hem ook konden begrijpen. Hij preekte het liefst uit de Psalmen en het Nieuwe Testament.

Soms kwam hij niet klaar en ging dan de volgende keer verder. Hij zette de Christelijke leer uiteen en bestreed de dwalingen, waarin hij zelf ook eens verstrikt geweest was. Ook als herder deed hij zijn plicht,

Ook als herder deed hij zijn plicht, zocht weduwen en wezen op in hun nood. Bij zieken kwam hij alleen als hij geroepen werd.

Met een presbyter (ouderling) en diaken hield hij iedere dinsdag zitting als rechter. Zijn gemeenteleden waren gewoon voor hun geschillen naar heidense

rechters te gaan, maar hij liet zijn Christelijk beginsel spreken in rechtzaken. Vooral de smulpartijen en drink­ gelagen op bepaalde feesten gaven nog al eens aanleiding tot vechtpartijen. Zo'n gerichtsdag was erg vermoeiend voor hem. En dan heeft iedere gemeente ook

En dan heeft iedere gemeente ook tuchtzaken. Het bisdom had ook landerijen, maar voor financiële aangelegenheden kreeg hij hulp van meer deskundigen op dit gebied.

Geschriften.

Augustinus heeft ook veel geschreven. Al zijn boeken zijn gebundel in 11 delen. Twee van de meest bekende wil ik noemen. De Civitate Dei = van de stad Gods (of: de Staat Gods). De titel ontleent hij aan Psalm 48 : 2 en Ps. 87 : 3. Het is geschreven tussen de jaren 413 en 426. Hierin verdedigt hij het Christendom tegen allerlei dwalingen. In zijn Confessiones = Belijdenissen

In zijn Confessiones = Belijdenissen schrijft hij veel over zijn leven en zijn bekering. In vele talen zijn ze vertaald. Ook over zijn moeder heeft hij met grote waardering geschreven. Hij was geweldig geleerd, wordt wel

Hij was geweldig geleerd, wordt wel genoemd de vader der Westerse theologie en de kerkvader van het Protestantisme. Hoewel Luther en Calvijn het niet in alles met hem eens zijn, beroepen ze zich dikwijls op wat hij beleed, wat ook hun belijdenis was. De leer der predestinatie en verwerping van de algemene verzoening, de leer der Drieeenheid en dat een mens alleen door genade behouden kan worden, ongeacht de goede werken die hij doet.

Hij had ook een drukke correspondentie. In die tijd was men net begonnen met stenografie. Hij dicteerde zijn brieven en veranderde ze later zo nodig en bewaarde de copie ervan. Er zijn 223 brieven van hem bewaard. Van de gehouden preken kunnen we er ongeveer 500 nog nalezen. Op 28 augustus 430 is Augustinus

Op 28 augustus 430 is Augustinus overleden. In die tijd zwierven de Vandalen en andere volksstammen door het noorden van Afrika. Dat was mogelijk, de kracht van het Romeinse rijk was gebroken, het zou nog maar een halve eeuw duren en toen kwam er een einde aan dit grote wereldrijk (476). Die rovende benden kwamen ook bij Hippo, waar Augustinus op zijn ziekbed lag. Ze hebben de stad 14 maanden belegerd en tijdens het begin van de belegering is Augustinus gestorven en later in Pavia begraven. Een paar eeuwen later is Hippo door

Een paar eeuwen later is Hippo door de Arabieren verwoest. Op dezelfde plaats in Algerië ligt nu Soul Ahras.

Middelburg L. van Wallenburg

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 12 september 1980

Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's

Augustinus na zijn bekering

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 12 september 1980

Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's