Presentatie-avond V.B.O.K. zeer waardevol

Dr Mante, die zich verheugd toonde weer eens op Goeree Overflakkee te zijn, wees erop dat de Vereniging ter Bescherming van het Ongeboren Kind jaren geleden is opgericht vanwege de toenemende gevallen van abortus provocatus.

En wanneer we spreken over a. p., dan staat hiermee onlosmakelijk verbonden de vraag: wanneer begint een zwangerschap nu eigenlijk, wanneer ontstaat nieuw leven?

In 1973 Is een onderzoek gepubliceerd, waarin uiteen is gezet op welke wijze de erffaktoren van eicel en zaadcel samensmelten, waardoor op dat moment een nieuw individu is gevormd. Een uniek individu, dat evenwel nog maanden moet groeien, voordat het onafhankelijk van de moeder kan leven. Fundamenteel verandert er echter tijdens de zwangerschap niets meer aan de erffaktoren. Het patroon is bij de bevruchting vastgelegd. Het moment van nieuw leven is dus het moment waarop zaadcel en eicel samensmelten. Wanneer men hiervan uitgaat, kan een aantal konklusies worden getrokken, aldus dr. Mante.

In de eerste plaats met betrekking tot de anti-conceptie.

Zeven dagen na de bevruchting gaat het eitje zich innestelen in de baarmoeder. Eén van de anti-conceptiemiddelen, het spiraaltje, verhindert deze innesteling en is dus een abortivum van een uitermate jonge zwangerschap. Ditzelfde geldt ook voor de moming-after pU.

Dr. Mante wees er vervolgens op dat het zijns inziens volkomen onjuist is te stellen dat een vrouw beslist wanneer het gaat om een abortus. Een mens kan en mag niet beslissen over het leven van een andere mens. Dit heeft niets met emancipatie te maken. Het gaat om het recht van een kind om geboren te worden. Wanneer men de abortus provocatus gaat legaliseren, tast men de fundamenten van ons rechtstelsel aan. Dan doen wij kwaad met een goed geweten.

De derde konklusie die men kan trekken uit het gepubliceerde onderzoek is, dat voorstanders van a. p. ongelijk hebben, wanneer zij spreken over een zwangerschap als over een hoopje slijm. Het gaat niet om een hoopje slijm, maar om een nieuwe mens.

Waarom wordt nu zoveel gesproken en gediskussieerd over a.p.? A. p. is immers altijd al een middel geweest om een ongewenste zwangerschap te beëindigen. Waarom viil men de a. p. door de overheid laten legaliseren?

Dr. Mante merkte op, dat a. p. inderdaad in vroeger jaren ook voorkwam. Men werd hiermee gekonfronteerd in de tijden, dat de sociale omstandigheden slecht waren en de ongehuwde moeder een verworpene was.

Deze ekskuses kunnen nu echter niet meer worden aangevoerd. Wij hebben een uitgebreid systeem van sociale voorzieningen en de ongehuwde moeder is maatschappelijk geaksepteerd.

Maar er is nu een andere nood. De moderne mens heeft behoefte aan direkte bevrediging van al zijn wensen en verlangens. Het leven in deze materiële welvaartsstaat geeft individuen zonder opofferingsgezindheid. Mensen, die zich niet meer op vollen offeren voor een „ongewenste" zwangerschap. Wij moeten huiveren voor de kilheid en de geestelijke armoede waardoor onze tijd wordt gekenmerkt, aldus dr. Mante.

_{Denoodvaneenongewenstezwan}gerschap tracht men nu op te lossen door legalisering van a. p. Wanneer men echter deze oplossing geeft, dan geeft men stenen voor brood. A. p. is geen oplossing voor mensen die in existentiële nood verkeren.

Dr. Mante gaf vervolgens enige in-formatie over de gevaren van a. p. Er zijn tegenwoordig dermate verfijnde technieken en methoden om een zwangerschap te beëindigen, dat de schade beperkt is. Niettemin kunnen er beschadigingen optreden en de risiko's zijn het grootst bij vrouwen, die voor de eerste maal zwanger zijn. De complicaties komen dan bij een eerstvolgende zwangerschap, die niet kan worden uitgedragen. Zij ontstaan door het geforceerd oprekken van het baarmoederhalskanaal. Daardoor kan het afsluitingsmechanisme van de baarmoeder worden beschadigd. Ook kunnen infekties ontstaan die — indien niet tijdig behandeld — tot onvruchtbaarheid kunnen leiden. Complicaties treden ook vaker op naarmate de zwangerschap verder is gevorderd en de vrouw een hogere leeftijd heeft.

Veel belangrijker echter dan de medische complicaties van abortus provocatus, zijn de psychische gevolgen. Christenen worden vaak verweten, aldus dr. Mante, dat zij, als het gaat om a. p., conservatief zijn en him mening willen opdringen aan een heel volk. Maar het zijn niet alleen de Christenen, die bezwaar maken tegen a. p. Ook andersdenkenden wijzen op de gevaren, die hieraan verbonden zijn. Dr. Blijham bijvoorbeeld, een arts uit het noorden van ons land, verwijst naar Hippocrates, de grondlegger van de geneeskunde, die in zijn tijd al pleitte voor de eerbied voor het leven. In de ambtseed van geneeskundigen, waarvan Hippocrates de grondlegger is, komt dit nu nog tot uitdrukking.

De eerbied voor het leven staat echter op losse schroeven. De samenleving wenst niet langer zorg te dragen voor individuen, die geld kosten. Daarom is het niet alleen de abortus, maar ook de euthanasie, die om de hoek komt kijken.

Dr. Blijham heeft ontdekt, dat veel vrouwen geruime tijd na een abortus een syndroom gaan vertonen, dat veel gelijkenis vertoont met het post-concentratiekampsyndroom.

Welke hulp ?

Welke vorm van hulp kan nu worden geboden aan hen die een a. p. wensen? Dr. Mante wees in dit verband op de belangrijkste taak van de V.B.O.K.,. n.1. het tonen van hartelijkheid aan hen, die ongewenst zwanger zijn. Deze mensen leven in een verschrikkelijke kilheid en hebben vaak behoefte aan de warmte van een medemens en niet aan en vakkundige behandeling van allerlei funktionarjssen. De psychische nood van ongewenst

De psychische nood van ongewenst zwangere vrouwen is op indrukwekkende wijze verwoord door mevr. dr. A. ter Ruwe.

Zij heeft erop gewezen dat de nood van een vrouw, die ongewenst zwanger is, njet hierin bestaat dat die zwangerschap ongewenst is. Haar nood is dat zij niet in staat is het verwachte kind psychisch te voelen.

Ieder mens heeft behoefte aan bevestiging, d.w.z. aan het erkennen van zijn waarde voor eén ander en door een ander. Aan het geaksepteerd worden zoals hij is.

De Bijbel staat vol met voorbeelden als het gaat om bevestiging. Zacheüs klom in een boom om Jezus te kunnen zien en bevestigde daarmee Jezus. Jezus zach Zacheüs en bevestigde hem door te zeggen: „Zacheüs, kom uit die boom. Ik wil bij je eten". En voordat ze zijn huis bereikt hadden, had Zacheüs al beloofd, dat hij alles wat hij teveel had geëist, terug zou geven.

De Samaritaanse vrouw, die bij de put water kwam halen, werd door Jezus bevestigd omdat Zijn belangstelling voor haar, die van lichte zeden was, anders was dan die van de mannen met wie ze gewoon was om te gaan. Dat deed haar vragen: „Wat bent U voor een man?"

En zij bevestigde Hem door haar waterkruik te laten staan, terug te gaan naar de stad en daar de mensen aan te sporen mee te gaan naar de put om Jezus te zien.

Er zijn ook recentere voorbeelden. Terroristen schreeuwen om bevestiging. Is het niet tekenend, dat zij veelal binnen een uur nadat zij een wandaad hebben gepleegd, de verantwoordelijkheid daarvoor opeisen?

Als een mens niet of onvoldoende wordt bevestigd — als zijn waarden niet zijn onthuld — kent hij zijn waarden niet.

En daarmee hebben we te maken bij een vrouw, die een a. p. verlangt. De nood waarin zij verkeert is niet de ongewenste zwangerschap, maar het feit, dat ze wordt geconfronteerd met haar onvermogen zichzelf te bevestigen en haar kind psychisch te voelen. Haar waarden zijn aan haar niet onthuld.

Dit alles heeft konsekwenties voor de hulpverlennig. In menselijke dimensies gesproken is a. p. geen hulp. De ongewenst zwangere vrouw is psychisch niet in staat haar mogelijkheden werkelijkheid te laten worden. Dat is haar nood. Waarachtige hulp is haar in staat te stellen haar mogelijkheden tot werkelijkheid te laten worden. Het ondersteunen om te komen tot een psychische menswording.

Dr. Mante riep tenslotte op de ongewenst zwangere vrouwen met zorg te omringen. Juist in deze tijd moet menselijke taal worden gehoord en een menselijke stellingname worden gezien. Er moet een andere weg worden gewezen, dan die van de minste weerstand.

Nadat de voorzitter van de werkgroep dr. Mante heeft bedankt voor zijn referaat, gaf hij nog enige informatie over de aktiviteiten van de werkgroep. Men is bezig alle artsen en wijkverpleegkundigen van het eiland op de hoogte te stellen van het bestaan van de V.B.O.K., zodat in voorkomende gevallen doorverwezen kan worden. De komende maanden zullen gebruikt worden voor het geven van voorlichting op scholen, jeugdverenigingen e.d. Na de pauze vertoonde Ben Zijl een

Na de pauze vertoonde Ben Zijl een diasene over het menselijk leven vanaf het moment van de bevruchting tot de geboorte en over de verschillende methoden van a. p.

Ben Zijl wees erop, dat de wet op dit moment a. p. nog verbiedt, maar men is al tien jaar bezig deze wet te legaliseren. Daarop zijn de wetsvoorstellen, die nu zijn ingediend (uiteraard met uitzondering van die van S.G.P. en G.P.V.), gericht.

Ben Zijl stelde, dat ieder kind levensvatbaar is. Of men nu spreekt van een of twee weken of drie of vier maanden na de conceptie.

Het kind is echter alleen levensvatbaar in de omstamdigheden waarin het thuishoort. Als men een mens weghaalt uit zijn natuurlijke omgeving, de lucht, en men houdt hem tien minuten onder water, dan is de vraag ook niet meer relevant of hij wel dan niet levensvatbaar is.

Evenals dr. Mante merkte Ben Zijl op, dat het de omstandigheden zijn, die een zwangerschap gewenst of ongewenst maken. In de meeste ongewenste zwangerschappen zit toch een klein beetje gewenstheid.

Wat moeten hulpverleners nu doen? In de eerste plaats opsporen wat de omstandigheden zijn, die ongewenstheid veroorzaken. Dit kan door vertrouwen te wekken en naast de ander te gaan staan.

Wanneer dan de omstandigheden zijn opgespoord, zal gewerkt moeten worden aan een oplossing, die een andere is dan a. p. De V.B.O.K. kan hulp verlenen als

De V.B.O.K. kan hulp verlenen als het gaat om financiële problematiek, plaatsing in gastgezinnen waar een intensieve begeleiding aanwezig is, het regelen van de bevalling e.d.

Op dit moment telt de V.B.O.K. 15.000 leden en zijn uit die leden 60 werkgroepen gevormd, die overal in het land aktief zijn.

Vervolgens werd een forum gevormd, waarin o.a. zitting hadden dr. Mante en Ben Zijl. Dit forum beantwoordde de vragen, die naar voren kwamen. Gesproken werd onder meer over het vruchtwateronderzoek. Dr. Mante wees op het gevaar, dat kan schuilen in dit onderzoek, n.1. wanneer dit past in het kader van de beoordeling van een vrucht op zijn nuttigheid voor de samenleving. De waarde van een mens wordt dan volledig ontkend.

Gesproken werd verder nog over de mogelijkheid van adoptie van Nederlandse kinderen. De adoptieprocedure voor Nederlandse kinderen is in grote lijnen gelijk aan die voor buitenlandse, maar het probleem is, dat er zeer weinig Nederlandse kinderen voor adoptie beschikbaar zijn. Er wordt zoveel mogelijk getracht kinderen bij hun moeder te laten. Een streven, dat ook door de V.B.O.K. wordt gehanteerd.

Nadat de voorzitter dr. Mante en Ben Zijl heeft bedankt voor hun bereidheid de verre reis naar Flakkee te ondernemen, wijst hij de aanwezigen nog op de boekentafel bij de uitgang en sluit dan deze waardevolle avond af. Ter bestrijding van de onkosten werd nog een kollekte gehouden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen