Het Enige Rustpunt

We horen van tijden, tijden zo bang, vol mateloos lijden. Wie zal toch bevrijden? het duurt al zo lang . . .

Je zou willen vluchten, maar ach waar dan heen Geen plek in het leven die rust ons kan geven, ik vind er niet één.

Niet vluchten, maar blijven, blijven bij 't Woord door God ons gegeven. Hij gaf ons het leven dat Hem toebehoort.

Bij Hem is er sterkte, sterkte en kracht, Een schuilplaats, de beste, een veilige veste, bij dag en bij nacht.

LANERTA

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen