Oud-flakkee�r Opperwmr. A. Brinkman met pensioen

Niet alleen die proeftijd, ook de daaropvolgende bijna veertigjarige periode kwam dhr. Brinkman glansrijk door. Daarvan getuigde vrijdagmiddag o.m. Tholens burgemeester dhr. Baerends die dhr. Brinkman toevoegde trots te mogen zijn op het gedane werk, met veel ambitie en tact verricht. „U was veelal niet de diender maar

„U was veelal niet de diender maar de diener!" zo complimenteerde burg. Baerends de scheidende postcommandant op wie de burger zowel als het gemeentebestuur steeds hadden mogen rekenen en die ook op velerlei maatschappelijk en kerkelijk terrein zijn inzet had gegeven.

Mevr. Brinkman werd door de burgemeester graag in de hulde betrokken omdat zij als politievrouw op de achtergrond — onbezoldigd — een belangrijke taak heeft vervuld.

Superieuren en collega's van dhr. Brinkman sloten zich graag bij de woorden van burg. Baerends aan. Dat deden majoor Provylie van het pol. district Middelburg, wachtmeester van Dijke die namens de Thoolse collega's sprak en brandweercommandant dhr. Lindhout die beroepshalve ook veel met politieman Brinkman te maken heeft gehad. Amusant was de kijk op dhr. Brinkman zoals die door adjudant van Zweeden werd gegeven. Hij vergeleek hem met een wielrenner die, in 1946, bij de junioren begon om nog in datzelfde jaar naar de nieuwelingen te gaan.

Vanaf Ouddorp werd hij in december 1946 verplaatst naar Middelhamis waardoor hij vooraan in het peleton terecht kwam waarvan hij zich in 1952 losmaakte toen hij naar Melissant werd overgeplaatst. Een verdere studie voor het politiediploma B volgde. In 1959 volgde de bevordering tot vwnr. Ie klasse, per 1 januari 1960 wordt hij benoemd tot postcommandant te Melissant en in september 1963 volgt overplaatsing naar Dirksland, de plaats waar dhr. Brinkman graag het Postcommandantschap zou vervullen, maar 't zou niet zo zijn...

Terwille van de promotie tot Opperwmr. moest begin 1970 voor de „deportatie" naar St. Maartensdijk worden gekozen waar — zo memoreerde adj. van Zweeden — opper Brinkman al snel aller vertrouwen won door zich voor ieder open te stellen en voor de dikwijls jonge collega's een vaderfiguur te zijn. De mentaliteit van de scheidende heer Brinkman kennend wist adj. van Zweeden dat ook de rustend politieman Brinkman door zal gaan met toepassing van artikel 28 van de politiewet dat zegt hulp te verlenen aan hen die hulp behoeven.

In zijn dankwoord heeft dhr. Brinkman, eerlijk als hiJ zich steeds heeft betoond, niet nagelaten te zeggen wat hem op het hart lag. Wel degelijk was dat een grote mate van dankbaarheid en jegens zijn collega's waardering vobr de ervaren sympathie, maar anderzijds toch ook een — overigens al vergeven — grief dat hem in 1974 het groepscommandantschap van Ouddorp of Middelhamis was ontgaan omdat de leeftijd van 54 jaar daar te hoog voor zou zijn geweest. Temeer omdat een jong officier dat mede had bewerkt, had dat wat frustrerend gewerkt, „maar", kon dhr. Brinkman getuigen, „ik ben er goed doorheen gekomen!"

De aanwezigen konden zich daarvan vergewissen en ieder wenste dhr. en mevr. Brinkman, samen met him kinderen en kleinkinderen een goede toekomst toe.

Graag voegen wij daaraan — naar we stellig weten mede namens velen die het gezin Brinkman hebben gekend — onze Flakkeese goede wensen toe.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen