Echtpaar Brooshoofd-Jelier, Dirksland vijf-en-zestig jaar getrouwd

Het echtpaar Brooshoofd-Jelier herdacht maandag j.1. het heug'lijke feit dat ze elkaar 65 jaar geleden het jawoord gaven.

Hij is nu 92 jaar („ik bin nog van de vorige êêuw") en zij wordt van de zomer 87. Op hun 'oude dag' wonen ze in 'Geldershof. We brachten ze daar een dag na hun huwelijksfeest een bezoek.

Ondanks dat ze er 'niks aan deden' waren er toch 20 bloemstukjes bezorgd en het hoogtepunt vormde het bezoek van de nieuwe burgemeester: burg. Boonstra.

„Een heel gewone man met wie je over van alles kunt praten, in hêêlemaele niet uut de haogte of zoo", vindt dhr. Brooshoofd.

Ze zijn alle twee wel een beetje moe nu na zo'n dag. Mevr. Brooshoofd is nogal doof en dan moet je je toch meer inspannen. Ze vertelt dat ze in Stad aan 't Haringvliet is geboren, op een boot, want haar vader was schipper. Als schipperskind heeft ze de lagere school niet helemaal kunnen doorlopen. Haar broer wel. Hij had zes jaar lagere school gehad omdat hij bij opoe op het dorp woonde.

Later ging de familie Jelier naar Dirksland waar moeders' liefste wens in vervulling ging: een winkel. Ze begonnen een kruidenierswinkel op de Straatdijk; 12 jaar lang. Behalve kruidenierswaren verkochten ze sigaren, tabak, fruit enz. „Heel bewerkelijk", weet mevr. Brooshoofd nog, „want de klanten werden nog persoonlijk bediend".

Een onderdeel van het bewerkelijke bestond b.v uit de losse stroop, die in een meegebrachte kan moest worden geschonken. De hulp van hun dochter konden ze in de winkel dan ook goed gebruiken. De heer Brooshoofd weet nog heel veel over vroeger. Hij

De heer Brooshoofd weet nog heel veel over vroeger. Hij heeft „in de suukerpeen gezeten", zoals hij zo mooi zegt. Eerst twee jaa!r in Stellendam en daarna 33 jaar lang op Battenoord waar hij 'peeschriever' was. Hij woog de peen op de fairbank, bepaalde de tarra en schreef alles netjes op.

Hij is in Dirksland geboren. Zijn vader verbouwde ook vaak peen, op een lapje grond vlakbij het havenkanaal. De peen kon zo de boot op.

„Mar 'k weete nog van d'n tied dat 'r gêên fairbank was", vertelt hij. De peen werd toen nog in manden gedaan.

Twee vrouwen vulden de mand en één man droeg de mand op zijn rug naar het laadruim van het schip. Hoé die peen toen gewogen werd, is de heer Brooshoofd een raadsel. Het houdt hem nog altijd bezig: „misschien is er nog iemand van mijn leeftijd die dat weet".

De kade werd toen 'Zaayer's Kaaitje' genoemd.

„Ik weet dat nog: En ik weet ook nog dat de gasfabriek werd gebouwd en dat de tram op Flakkee kwam. Maar ik weet ook nog dat ze beide verdwenen".

Vroeger kon hij goed zingen. Hij was lid van het zangkoor 'De Oefening'. Ze zongen psalmen en gezangen.

„Wat deed ik dat graag; helaas komt daar nu niet meer van".

Wel lezen ze beiden nog veel. De bibliotheek van Geldershof heeft mooie boeken, vinden ze. Verder volgen ze regelmatig het nieuws op de radio. Van de toestand in de wereld zijn ze aardig op de hoogte. Vooral Israël heeft de belangstelling van de heer Brooshoofd.

Even later komen ze weer terug op het onderwerp naar aanleiding waarvan we gekomen zijn: hun 65-jarige trouwdag. Veel lief en veel leed hebben ze samen gedeeld in die jaren. Wij wensen ze nog goede jaren toe in 'Geldershof.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen