Zwemster Jacqueline Nelisse, een kleintje van klasse

Lichtgewicht met vlinderslag

Jacqueline is een nuchter, pittig persoontje. Ze weet goed te zeggen hoe ze de dingen ervaart en komt tot verrassende uitspraken. Ze praat honderduit, ongestoord door haar ouders die er bij zijn maar zich verder weinig met het gesprek bemoeien.

Op 31 mei wordt ze 11 jaar, ze meet ongeveer één meter vijftig en weegt rond de 37 kg. Je vraagt je af waar ze de kracht vandaan haalt om zo goed te presteren.

„De andere meisjes zijn allemaal een kop groter" zegt ze, „maar in Leiden zei de meneer die de médailles uitreikte: Je bent wel klein maar je pakt ze, hè"

Jacqueline voldoet aan de landelijke limieten voor schoolslag, borstcrawl, rugcrawl en vlinderslag. Haar sterkste slagen zijn borstcrawl en

Haar sterkste slagen zijn borstcrawl en vlinderslag. „Borstcrawl is m'n liefste slag, dat vind ik het gemakkelijkst. Vlinderslag is een zware slag, dat is niet zo gauw je liefste slag".

Enig idee hoeveel Icilometers ze al bij elkaar gezwommen beeft? „Reken maar uit, ik train wel drie keer in de week en elke training is zeg maar

anderhalve kilometer. Dan komen de wedstrijden er nog bij en het inzwemmen. Ik train altijd samen met m'n zus. Mirjam heeft de schoolslag en de rugcrawl. Dat is wel goed verdeeld eigenlijk, ieder z'n eigen slag".

M'n zus zwom eerst

Het zwemmen zit niet direkt in de familie en op de gebruikelijke vraag hoe het allemaal zo gekomen is, denkt Jacqueline geconcentreerd terug aan haar eerste kennismaking met de zwemsport. „Ik weet nog wel dat ik achter een hekje naar het zwembad keek; Mirjam deed wedstrijdzwemmen. Mirjam zwom toen nog voor 'De Schotejil'. Toen wou ik er ook graag in springen. Ik wou ook maar mocht nog niet".

Besloten werd Jacqueline zo snel mogelijk haar zwemdiploma te laten halen. Ze was toen vijfjaar en kon voor zwemles wel in Dirksland terecht. Aan wedstrijdzwemmen dacht ze toen nog niet. „Ik wist amper dat het bestond, ik wou gewoon zwemmen".

Ze zou ook gewoon doorzwemmen toen

ze haar diploma's had gehaald. Zo kwam ze in de B-ploeg van 'De Gooye' terecht, waar ze goed meekon. De zes zwemdiploma's die ze had gehaald waren goed voor de nodige konditie, geleidelijk werd het tempo opgevoerd. Mirjam, die nu dertien is, was ook bij 'De Gooye' terecht gekomen. „Mirjam ging naar de A-ploeg. Ik trok altijd een beetje met m'n zus op. Toen wou ik ook naar de A-ploeg en dat mocht. Dat was ook gemakkelijker voor mama".

Gingen ze allebei even hard in de A- ploeg? „Op de éne slag ging de éne harder en op

„Op de éne slag ging de éne harder en op de andere slag de andere. Eigenlijk ging het wel gelijkmatig ongeveer. Mirjam zit nu in de eerste brugklas en ze heeft veel huiswerk. Dan zwemt ze wel eens niet, dan gaat ze huiswerk maken".

Trainen

Hoe vaak moet je trainen als je in de nationale competitie zwemt?

„Ik train nu maandag, dinsdag, woensdag en vrijdag. Op zaterdag zijn de wedstrijden. Het is altijd een uur trainen. Je

moet - hoe zal ik het zeggen - soms een beetje op de slag letten, keerpunten oefenen, start oefenen, sprinten, uitzwemmen.

De trainer zegt watje verkeerd doet. Hij doet het wel voor op de kant of hij wijst iemand aan om het droog voor te doen of in het water. Nico Halstaart is soms onze trainer, dan

Nico Halstaart is soms onze trainer, dan hebben we weer eens Jaap Velgersdijk". Volgen de zusjes nog een bepaald dieet voor het zwemmen? „M'n moeder kookt gezond, daar doet ze

„M'n moeder kookt gezond, daar doet ze erg haar best voor. Vlees om een beetje op sterkte te komen, maar geen varkensvlees. Verder gewoon gezonde dingen. Snoepen doe ik wel eens stiekem, dat moet er ook bij kunnen hoor. Anders zou ik jaren niet kunnen snoepen, dat zou een beetje te erg worden. Vlak voor de wedstrijd geen warm eten.

En geen vlees want dat verteert te langzaam. Je moet voor de wedstrijd geen broodje met vlees nemen. Maar geen speciaal dieet, dat zou een beetje te gek worden".

Wedstrijden

Als we Jacqueline naar haar eerste wedstrijd vragen zegt ze: „Ik weet het niet meer. Ik weet niet waar het was en of ik wat gewonnen heb. Was dat niet in Dordrecht?" Haar moeder vertelt dat Jacqueline de

Haar moeder vertelt dat Jacqueline de allereerste wedstrijden bij 'De Schotejil' in Middelhamis heeft gezwommen: „Daar heb je médailles gehaald". Jacqueline haalt haar eerste médaille

Jacqueline haalt haar eerste médaille tevoorschijn en rekent even terug: „Ik zal acht jaar geweest zijn, want hier staat: meisje acht". Ze telt zes médailles gewonnen bij 'De Schotejil': „Alleen maar brons en zilver". De eerste medaille die ze bij 'De Gooye'

De eerste medaille die ze bij 'De Gooye' won was in 1988 toen ze bij onderlinge wedstrijden eerste werd bij de meisjes onder 8 jaar.

Per 1 januari 1989 mochten de zusjes aan de officiële KNZB wedstrijden mee gaan doen, met een startvergunning van de KNZB, Mirjam met wedstrijdnummer 125 en Jacqueline met nummer 124.

Bijhouden hoeveel wedstrijden ze gezwommen heeft en terugkijken is niets voor Jacqueline. „Ik kijk altijd naar de volgende wedstrijd". Als ze een médaille wint spijkert ze die

eigenhandig in haar prijzenkastje, verder denkt ze er niet zo veel meer aan.

Vader Piet Nelisse vindt z'n dochter zo nu en dan niet erg oplettend bij de wedstrijden: „Maar dat zal elk kind wel hebben op die leeftijd. Soms is het ook vermakelijk, zoals bij haar eerste wedstrijd. Ze dook er in, keek om zich heen welke slag er gezwommen werd en tikte als eerste aan".

Zwemmen om te winnen

Toch zwemt Jacqueline om te winnen. Als ze op het startblok staat: „Ik moet winnen, denk ik. Concentreren wat ik moet doen. Snel starten, goed keren en zorgen dat je niet gediskwalificeerd wordt. Dat zou heel erg zijn. Goed op het fluitje letten, op het startsein. Ik vind het naar als iemand langzaam start. Vreselijk, ik zou er zo inspringen".

Hoe is het om gediskwalificeerd te worden?

„Vervelend, dan heb je een médaille en hup weg, voor je neus vandaan, daar gaat-ie. Dan ben ik best kwaad op mezelf: ik had een goede médaille kunnen hebben en nu krijg ik hem niet.

Ik ben het er ook wel eens niet mee eens dat ze me gediskwalificeerd hebben. Dan zeggen ze dat ik niet aangetikt heb en ik weet zeker dat ik wél aangetikt heb, tenminste, voor meer dan 50%. Als ik dat zeg luisteren ze niet naar me, ik heb niets te zeggen.

Soms heb ik zelf wel het vermoeden dat ik gediskwalificeerd ben - dat schrijf je met een c ook nog, geloof ik - en dan roepen ze om: Wil de trainer van De Gooye bij de voorstart komen. Dan wordt dat vermoeden sterker en dan komt de trainer en huppettee: médaille weg. De uitslagen hangen ze op; dan staan er lettertjes achter. Je komt helemaal onderaan te staan". Hoe verwerkt ze die tegenslag?

Hoe verwerkt ze die tegenslag? „Ik blijf er nog wel even over piekeren, maar gebeurd is gebeurd, ik kan niet de verleden tijd terughalen".

Hoe voelt het om te winnen? „Blij en een beetje trots ook wel. Dan denk ik er nog wel aan hoe ik ploeterde om aan te tikken. In het begin was ik klaar met zwemmen en dan dacht ik: ik had me veel moeier kunnen maken. Nu denk ik: Zwem maar hard, want ik heb

toch de hele middag om uit te rusten. Dan denk ik: Ik heb mijn best gedaan en ik ben echt moe geweest, het is goed". Éé-en-veertig keer was Jacqueline Ne

Éé-en-veertig keer was Jacqueline Nelisse tot nu toe bij de eerste dne. Op nationaal niveau haalde ze zowel bij de zomerkampioenschappen als bij de winterkampioenschappen goede tijden, regelmatig zwemt ze van haar tijd af. Op het Louis van Gennep Zwemgala in Uden mocht ze op alle vier de slagen uitkomen. Ze zwom op alle slagen van haar tijd af en werd 3e, 4e, 10e en He. Het gaat ook wel eens minder goed, ver

Het gaat ook wel eens minder goed, vertelt ze. „In Amersfoort met de Nederlandse kampioenschappen vrije slag. Dat werd niks, want die meisjes gingen zo hard. Ik stond als elfde opgesteld. Ik wou die meisjes bijhouden en daar was ik niet sterk genoeg voor. Op het einde was het maar puf-puf dat ik het haalde. Toen was ik zestiende geworden. Het was wel een groot bad hoor, 50 meter, 8 banen. Allemaal grote meisjes, sta ik daar in m'n uppie, zo klein. Ik ben niet echt groot voor m'n leeftijd".

Leuke sport

Voorlopig is zwemmen Jacquelines favoriete sport. Ze zit ook nog op de gym in Nieuwe Tonge. „Bij S.S.S., en ik zit ook op schaken en blokfluiten". Het voordeel van zwemmen vindt ze o.a.

Het voordeel van zwemmen vindt ze o.a. dat het een sport met weinig blessures is.

„Het leuke van de wedstrijden is dat je prijzen kan winnen en zwemvriendinnetjes krijgt. Als je bijvoorbeeld twee keer moet zwemmen kan je met een vriendinnetje optrekken. Je leert veel kinderen kennen van andere ploegen. Het is heel leuk onder elkaar, je ziet elkaar regelmatig bij de wedstrijden". Wat ze ook fijn vindt: „Als m'n clubge

Wat ze ook fijn vindt: „Als m'n clubgenoten belangstelling hebben. Dat doen Wanda en Theo Jan altijd. Die kunnen zelf verschrikkelijk goed zwemmen en als die dan zeggen dat je het goed gedaan hebt, dat is heel leuk".

Jacqueline Nelisse zit in groep 7 van de basisschool. „Dat gaat wel goed" zegt ze, „vooral taal gaat wel goed". Gezien de manier waarop ze haar

Gezien de manier waarop ze haar zwemgeschiedenis onder woorden heeft gebracht willen we dat graag geloven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen