Een generaal tekent Nederland

Otto Howen (1774-1848) stamde uit de oude Russische adel. Al op jonge leeftijd verliet hij ziojn land, om in het buitenland als beroepsmilitair te gaan dienen. Hij begon in het leger van de Bataafse Republiek, reisde later naar Duitsland. Oostenrijk en Spanje, maar keerde in 1816 naar Nederland terug. Hij bracht het tot de rang van luitenant-generaal. In deze funktie heeft hij veel reizen

In deze funktie heeft hij veel reizen gemaakt. Merkwaardigerwijs wierpen die reizen hun vruchten vooral af op het gebied van de schone kunsten. Howen was namelijk een verwoed tekenaar. Welnu - over de tekeningen die hij in Nederland maakte (vooral in Noord- en Zuid-Holland en in Utrecht) gaat dit boek. En veel reprodukties zijn erin opgenomen.

Howens werk werd door het publiek van zijn tijd hooggewaardeerd. Dit in tegenstelling tot veel kritici van de romantische stroming, die in zijn werk de vergezichten en de imponerende landschappen misten. Zij vergaten daarbij echter één ding: het was Howen helemaal niet om indrukwekkende panorama's te doen. Het ging hem er niet eens om, hoogstaande kunst te leveren. Hij tekende voor zijn plezier. En hij tekende wat hij zag: doorkijkjes, tafereeltjes, fijnzinnige details. Daarnaast toeristisch interessante dingen, zoals regionale gebruiken en klederdrachten. Het brede publiek had hiervoor in die

Het brede publiek had hiervoor in die tijd - de eerste helft van de negentiende eeuw - grote belangstelling. Meermalen kwam het dan ook tot uitgave van een aantal van zijn tekeningen. Het etiket 'broodkunstenaar' („il dessine pour de 1' argent", smaalde een kritikus) is echter onterecht. Howen tekende immers, zoals gezegd, allereerst voor eigen genot.

Dat dit aangename kunst kon opleveren, bewijst de inhoud van dit boek. Het bevat meer dan tweehonderd illustra-ties, waarvan éénvierde in kleur. Een groot deel hiervan bestaat uiteraard uit prenten. Naast pentekeningen leverde Howen lithografieën en etsen. Bovendien kleurde hij veel van zijn tekeningen met verfin. Dóór de afwisseling zal het boek niet snel vervelen.

Natuurlijk bleef Howen een amateur. Hij heeft zich de kunst grotendeels zelf moeten aanleren. Vooral aan zijn eerste etsen (rond 1820) is dit te merken: ze bevatten overbodige lijnen en doen onrustig aan. Toch wist hij zich ook deze techniek eigen te maken.

Het boek biedt naast een catalogus ook een biografie van Otto Howen. Daarnaast een hoofdstuk over zijn vriendenkring, dat van belang is in verband met de portretten die Howen tekende. Tenslotte een bespreking van zijn werk. Aanbevolen!

N.a.v. R. J, A. te Rijdt e.a. 'Een generaal tekent Nederland. Biografie en catalogus van het Nederlandse werk van Otto Howen (1774-1848) Uitgeverij Stichting Cultuurfonds van de Bank voor Nederlandsche Gemeenten te 's-Gravenhage i.s.m. Gemeentekrediet te Brussel.

Gemeentekrediet te Brussel. 295 pag., 215 aft., prijs ƒ 79,95.

295 pag., 215 aft., prijs ƒ 79,95.

P.J.K.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen