Het Kijkvenster

Vrijwel iedereen in ons landje is met vakantie of gaat met vakantie of praat over de vakantie. Ook in de kerkelijke brouwerij is weinig leven meer. Het 'bedrijf dat in het winterseizoen op volle toeren draait, ligt 's zomers bijna stil, behoudens dan de kerkdiensten. En in niet­toeristische gemeenten vallen daar de vele lege plaatsen op. Laten we hopen dat zij die deze plaatsen plegen te bezetten elders een kerkelijk dak boven hun hoofd hebben...

* * * Ook de aktiviteiten in de kerkelijke pers zijn tot een minimum gereduceerd. Kerkbladen verschijnen in kleiner formaat of om de zoveel weken. En wat betreft de opiniebladen is het ook komkommertijd. Vandaar dat je, als je een hoekje moet vullen, weleens een greep doet in een blad van enkele weken geleden.

U voelt waar ik heen wil. Ik deed dat ook en trof in KOERS van 8 juni een artikel aan van C. Huizinga, dat ik destijds overgeslagen had, maar dat nu mijn aandacht trok. Het ging over een voorstel van de classis Zuid­Oost Drenthe aan de Generale Synode van de Gereformeerde Kerken om het gereformeerd belijden opnieuw te formuleren in een taal die in onze tijd verstaanbaar is.

Op zichzelf kan niemand daar moeite mee hebben. Als het gereformeerd belijden ook voor onze tijd relevant is, dan moet het ook zo geformuleerd worden dat mensen van onze tijd het kunnen lezen en begrijpen. En of de taal van onze belijdenis­geschriften voor onze jongeren zo helder en verstaanbaar is, is de vraag... Er liggen nu eenmaal vier" eeuwen tussen de tijd waarin deze geschriften zijn ontstaan, en de onze. Al zal het niet eenvoudig zijn de Drie Formulieren van Enigheid te herschrijven, zonder de rijke inhoud aan te tasten. Maar dat terzijde.

* * * Hel voorstel van de Gereformeerde classis ging echter verder dan herziening van taal en stijl. De toelichting luidde als volgt:

„We vinden dat de belijdenis­geschriften voor een groot deel achterhaald zijn. Er is steeds een spanning tussen geloven en belijden. De oude belijdenis­geschriften laten iets zien van die spanning in de zestiende en zeventiende eeuw, maar de spanning van nu is er niet in voelbaar. Dat laatste willen wij nu graag onder woorden brengen".

Het staat er zwart op wit, en het is dan ook niet te interpreteren als een voorstel om de oude belijdenissen te herschrijven, maar om ze te vervangen. Want ­ nu citeer ik met instemming de

Want ­ nu citeer ik met instemming de heer Huizinga:

„Een achterhaalde belijdenis is voorbij, niet meer relevant. De kerk kan er vandaag niets meer mee doen. Houdt ze er niettemin aan vast, dan wordt ze door niemand meer begrepen, door haar eigen kinderen niet en door de buitenwereld niet. Ze koestert versteende museumstukken als in een vitrine, die alleen nog interessant zijn voor loslopende historisch geinteresseerden".

Hoe erg het is, ik ben blij dat dit nu maar openlijk uitgesproken is. Want de Gereformeerde Kerken willen, ondanks het diepe verval van de laatste twintig, dertig jaar, toch aanspraak blijven maken op de naam 'Gereformeerd". Maar als je je nu op zo"n manier distantieert van het gereformeerde belijden, kun je dan de pretentie van Gereformeerd willen zijn. niet beter laten varen?

We weten waar we aan toe zijn, ook met het oog op Samen­op­Weg. Over het Gereformeerde karakter van de verenigde Protestantse kerk hoeven we ons geen illusies te maken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen