G. W.J. Poortvliet raadslid af

Partij van de Arbeid-man

Bij het bekend worden van Poortvliets vertrek uit de raad van Oostflakkee als lid van de PvdA­fraktie kwamen er spekulaties: Zou hij een eigen partij oprichten?

We vragen het hem direkt.

„Geen sprake van" zegt hij meteen, „dat kun je rustig vergeten. Dat doe ik principieel niet. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet eens met een aantal mensen wil nadenken over hoe het in de toekomst wellicht anders zou kunnen".

De heer Poortvliet is van origine een PvdA­man. „Van huis uit ben ik politiek geëngageerd. Je weet het, de ideeën van ome Dirk in de familie, dat was een echte SDAP­er"

Ooit over een andere partij gedacht? „Nee, zeker niet, maar ik heb altijd wel gevonden dat de PvdA niet alleen een partij hoeft te zijn van mensen die met hun handen werken. Tegen dat beeld heb ik me altijd verzet". Wel eens oog gehad voor D"66''

Wel eens oog gehad voor D"66''

„Nee, nooit aan gedacht. Ik vind dat een partij een beginselprogramma behoort te hebben. Ik zeg niet dat er op termijn geen samenvloeiing zal moeten zijn van linksachtige denkwijzen. Ik denk dat, wanneer links zijn bestaansrecht wil handhaven er toch een soort proces in links op gang moet komen zoals de KVP heeft ondergaan in het CDA­model. Maar altijd weer een beginsel als uitgangspunt".

Toen hij nog in Dirksland woonde was Poortvliet niet aktief in de politiek.

„Wel in het verenigingsleven. Ik was voorzitter van de korfbal en zo. Na mijn trouwen ben ik in Ooltgensplaat gaan wonen. Daar ben ik ook weer in het verenigingsleven terecht gekomen. En in de politiek gegaan. Je hoort dat er een probleempje is en dan voel je dat je daar misschien iets aan zou kunnen doen. Ik ben vooral aktief geworden om een brug te slaan tussen het partijgebeuren in Oude Tonge en Ooltgensplaat. Net na de samenvoeging van de gemeenten speelde er verdeeldheid in de afdelingen van de Partij van de Arbeid".

Eenmaal op de kandidatenlijst schoof hij per ongeluk een paar plaatsen op en vroeger dan de bedoeling was kwam hij in de raad van Oostflakkee. Daar wachtte hem tussentijds het wethouderschap. dat hij vijfjaar vervulde, tot aan de voor Oostflakkee historische gemeenteraadsverkiezingen van vorig jaar.

„Totdat ik wethouder werd ben ik fraktievoorzitter geweest. Het afgelopen jaar was ik dus weer raadslid".

Raadswerk

„Voor het raadswerk moet je een stukje gedrevenheid hebben en dat kun je niet als eenling volhouden, heb ik het gevoel. Als je zoiets mist ­ waardoor dan ook ­ moet je niet blijven zitten ten koste van alles".

Wat Poortvliet mist in het raadswerk?

„Ik vind het diep treurig dat in de raad niet naar elkaar geluisterd wordt. Het kan toch niet zo zijn dat argumenten goed zijn, maar niet worden aanvaard omdat ze nog niet eerder bedacht zijn. Ik denk dat het komt doordat er teveel in commissieverband wordt klaar gemaakt. Men kan dan in de raad niet meer terug, men is bang voor gezichtsverlies denk ik. In de commissies vindt eigenlijk de besluitvorming plaats' in het kader van een demokratische controle is dat niet juist. Ik denk dat de commissies nu niet goed gebruikt worden".

Tegenvallers

Wat is Poortvliet tegengevallen in de loop der jaren?

„Wat me wel tegengevallen is in de tijd dat ik in het raadswerk heb gezeten, is de versterkte confessionalisering in deze regio.

Vanuit hun visie hebben de confessionelen dat maatschappelijk goed gedaan. Maar ik heb een andere visie, dat is duidelijk en het valt me tegen dat de anderen dat als een gegeven aanvaarden.

Alsje gaat roepen: „Flakkee is zo streng" maak je het beeld naar buiten toe onnodig zwaar. Jammer dat het niet tot z'n reële proporties wordt teruggebracht".

Echt tegengevallen is het hem dat men op Goeree­Overflakkee niet in staat is geweest één indicatiecommissie in het leven te roepen voor de uitvoering van de regeling voor de bejaardenoorden. „Dieptieurig, dat meen ik oprecht. We hebben een gezamenlijke verantwoording voor onze ouderen. Twee indicatiecommissies, verschrikkelijk!"

Kleine tutteltjes

Deze teleurstelling geldt voor meer instellingen.

„Ook had ik graag gezien eén grote zorginstelling voor het hele eiland op het , gebied van zorgverlening, gezinshulp, 1 maatschappelijk werk, kruiswerk, tafel­ 1 tje­dek­je. Alles in die kleine tutteltjes, [ dat vind ik jammer.

I Elke gemeente heeft goede accomoda­ I ties die niet optimaal gebruikt worden Zonde, dat is niet optimaal met de middelen omgaan.

In Oostflakkee is me verschrikkelijk tegengevallen dat ze niet in staat zijn om te komen tot één woningbouwvereniging. Er zijn er drie, op zichzelf allemaal te klein om professioneel aan het werk te kunnen gaan.

Op Flakkee zijn er zeven woningbouwverenigingen. Zou het niet mooi zijn als die zouden samenwerken in een goed draaiende federatie in plaats van al die verdeeldheid en het eigen ikje'^"

Meevallers

Er zijn ook genoeg meevallers geweest. „Jawel, natuurlijk. Eén van de heel belangrijke zaken is de ruilverkaveling. In mijn ogen is dat goed gegaan. Alleen: oppassen dat we in het eindtrajekt niet te veel gaan toegeven aan de techneuten. Oppassen dat de Y­kruisingen in de polder niet ten prooi vallen aan de T­ kruisingen. Ik ben daar bang voor, want dan zou er veel kapot gemaakt worden, denk ik. Het weghalen van de Y­kruisingen is een heftige aantasting van het landschap.

Wat ik ook uitstekend vind: dat de recreatieve ontwikkelingen meer over het hele eiland verspreid zijn geworden. En niet te vergeten de basisgezondheidsdienst. Als regio hebben we goede eensluidende standpunten ingenomen. We waren het daarin echt met elkaar eens. Toen is ook gebleken hoe sterk je dan bent".

Een zaak die de heer Poortvliet als 'voortreffelijk' bestempelt is de manier waarop binnen de regio de opvang van asielzoekers is gegaan. „Dat is uitstekend verlopen, heel goed, daar neem ik mijn petje voor af'.

Het Binnenhof

Jammer dat je Het Binnenhof hebt verlaten?

„Ja, volmondig ja, maar dat wist ik. Het raadslidmaatschap is nu eenmaal de grondslag voor de vertegenwoordiging in Het Binnenhof.

Waarom ik het zo jammer vind Het Binnenhof los te laten?

Ik vmd dat daar een andere bestuurlijke cultuur is ontstaan. Uit een probleemvolle toestand zijn we via een proces van heroriëntatie en herschikking van financiële middelen naar een situatie gekomen waarin we redelijk op eigen kracht nieuwbouw gaan realiseren. Dat is belangrijk voor de mensen die er afhankelijk van zijn.

Door alle discussies op rijksniveau staat de sociale werkplaats redelijk onder druk. In de 'Beleidsnota de 90­er jaren" is uitgesproken dat er een garantie zal bestaan voor de zwakste categorie. Ik ben er trots op dat ik dat als voorzitter mee heb mogen besluiten.

Ik zal me nog wel op de achtergrond bezighouden met Het Binnenhof in een wat adviserende rol, denk ik".

Boodschap

Heeft de heer Poortvliet bij het verlaten van de gemeentepolitiek nog een boodschap?

„Ja hoor, ik heb wel een boodschap. Als we van Goeree­Overflakkee een goede bestuurlijke eenheid willen maken, dan zullen we juist in de gezamenlijkheid de kracht vinden om de eigen identiteit te bewaren.

Een mooi voorbeeld daarvan zie je in Friesland, kleine eenheden die zich prachtig handhaven in grootschaligheid.

Je moet je bestuurskracht versterken, vergroten. Professionalisering is belangrijk en dat kan eerder bij schaalvergroting".

Eén van de laatst behandelde onderwerpen in de gemeenteraden op Goeree­ Overflakkee, de monumentenverordening, vindt Poortvliet een sprekend voorbeeld van hoe het niet moet. „Het is toch te gek dat het hier niet gelukt is te komen tot één deskundige commissie om ons cultuurhistorisch goed te bewaren. Vier monumentenclubs, dat is toch mesjokke. Dat tekent wat er hier aan de hand is.

Je moet gewoon één gemeente maken, maximaal twee. In het ISGO op basis van de bestaande uitgangspunten zie ik niet veel. Als het ISGO taken uit wil voeren dan moet het een eigen apparaat hebben"

hebben" Optimistisch

Gedeprimeerd is Poortvliet van de politiek niet geworden. Hij is zelfs nogal optimistisch over de gemeentepolitiek. „Ik ben van mening dat het gemeentebestuur een toekomst heeft Het is het bestuur dat het dichtst bij de bevolking staat. Alleen moet )e oppassen dat het niet persoonlijk wordt. Je moet de dingen uit de persoonlijke sfeer trekken. Ik heb altijd geprobeerd het te verzakelijken; aardig of onaardig vinden is de slechtste basis voor de besluitvorming. Gelukkig dat er in Oostflakkee een onafhankelijke commissie voor bezwaar­ en beroepschriften is gekomen onder een onafhankelijke deskundige voorzitter".

Vakantie van de politiek. Voor hoe lang? Gerrit Poortvliet weet het niet. Dat hij

Gerrit Poortvliet weet het niet. Dat hij nog eens terugkomt in het politieke gebeuren op Goeree­Overflakkee is niet ondenkbaar.

„Eerst maar eens rustig aan" zegt hij, „we zullen elkaar nog wel eens tegen komen"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen