Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De Boerin Van �Vredenhof�

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Boerin Van �Vredenhof�

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Nu werden de bewoners van het dorpje aan de Lek opgeschrikt door de dood van Wirts. Men wist wel, dat hij ernstig ziek was, de timmerman had het bij Stam ook verteld toen hij daar aan het werk was. Maar het bericht van zijn overlijden kwam toch voor velen nog onverwacht In de huizen van de dorpelingen is het het gesprek van de dag. Het is haast niet te begrijpen, dat de rentenier, die als het ware met het dorp vergroeid was, nu nooit meer door de straten van het dorp zou wandelen. Vooral de smid zal hem missen, want in de smederij heeft Wirst menig uurtje versleten, toen hij nog gaan en staan kon waar hij wilde. Maar bij elke wandeling de laatste tijd. werd de smederij nimmer vergeten.

De luiken van het huis zijn nu gesloten als teken van rouw. Alleen Neel was bij het sterven van haar vader geweest. Zij had de dokter nog laten roepen, maar deze was niet thuis geweest Zijn hulp zou echter toch niet gebaat hebben. Tot het laatste toe was de oude zieke Wirts bij kennis geweest en twee dagen voor zijn dood was de notaris gekomen om de zaken te regelen. Het was nogal gemakkelijk want al het geld en de boerderijen vermaakte de rentenier aan zijn enige dochter Neel. Andere familie was er niet, dus het grote vermogen en de andere bezittingen bleven in één hand.

Enkele uren voor zijn sterven had zijn dochter hem gevraagd of zij de dominee moest laten roepen. Heftig had hij nee geschud. Nee, dat niet, geen dominee over de vloer, die kon hem toch niet m.eer helpen. Neel had er toen niet meer over gesproken en zo was hij heengegaan, terwijl hij al zijn aardse schatten moest achterlaten, die schatten, waarvan hij geen afscheid had kunnen nemen. Hij kon er geen afstand van doen. Maar daar vraagt de dood niet naar. Niets kon hij er van meenemen. Nu moest hij verantwoording afleggen van wat hij in dit leven had gedaan. Enkele dagen later wordt Wirts onder grote

Enkele dagen later wordt Wirts onder grote belangstelling begraven Neel had de oude dorpsdominee gevraagd of deze de begrafenis zou willen leiden. Daar kun je niet van onderuit, zo redeneerde Neel. De mensen op het dorp zouden er schande van spreken.

De dominee heeft niet willen weigeren, alhoewel hij er geweldig tegenop zag om dit werk te moeten doen.

Zelfs uit de stad is er belangstelling, de overledene had vroeger veel funkties bekleed. Ook boer Van der Zande is aanwezig.

Met zijn zware stem wijst de dominee op de ernst van het leven. Wie we dan ook zijn rijk of arm, hoog of laag, voor ieder is het noodzakelijk wederom geboren te worden, anders zullen we het Koninkrijk Gods niet zien. Met gebogen hoofd staart Neel op het graf van

Met gebogen hoofd staart Neel op het graf van haar vader. Het laatste wat zij op de wereld heeft, is zij kwijt. Hoewel ze zelf niet weet, hoe rijk zij nu is, ziet ze er op dit ogenblik uit als een hulpeloos meisje en bij velen wekt de wees medelijden op. Het is ook wat, als je helemaal alleen op de wereld overblijft Diep onder de indruk verlaten de mensen de dodenakker.

Het leven gaat verder en iedereen gaat weer over tot de orde van de dag Het duurt niet lang of de rentenier Wirts is door de dorpsgemeenschap vergeten Andere dingen vragen weer de aandacht, alleen Neel woont eenzaam en alleen in het huis van haar vader en het meisje laat zich heel weinig zien. Zo gaat het altijd, in het leven van alle dag. Slechts enkele mensen treuren om een dode en hoe langer de tijd voortduurt, hoe m.inder men er nog aan denkt; al zullen er altijd uitzonderingen blijven. Zo is het ook met de overleden rentenier gegaan.

Zo is het ook met de overleden rentenier gegaan. Nog eenmaal komt Neel, de dochter van Wirts m de publieke belangstelling. Als een lopend vuurtje gaat het door het dorp, dat Neel Wirts in de stad gaat wonen. Zij is het dorpsleven moe, want kennissen heeft zij bijna niet en er is verder niemand, die zich iets van haar aantrekt. Het zijn haar eigen woorden. Neel heeft het zelfbij de slager verteld. Het gevolg is. dat het gehele dorp dit belangrijke nieuws in een minimum van tijd weet.

Ook boer Van der Zande komt dit ter ore en plotseling schiet er een plan door zijn gedachten. Ja, dat doet hij. Reeds lang, misschien al meer dan een half jaar, kijkt hij uit naar een geschikte woning op het dorp, een huis niet te groot en niet te klein, maar met een behoorlijke tuin. Hij moet wat om handen hebben als hij niet meer op de hofstee woont; al zal hij er nog dikwijls poolshoogte gaan nemen. Hij heeft het er wel eens met zijn zuster Marie, die de plaats van zijn reeds jaren geleden overleden vrouw heeft ingenomen, over gehad. Tante Marie had haar broer eens aangekeken en gezegd dat het niet mee zou vallen een geschikt huis op het dorp te vinden. Je wil me toch niet in een arbeidershuisje stoppen, had ze lachend gezegd. Maar ernstig had ze er op laten volgen, dat ze bereid was om met hem mee te gaan op voorwaarde dat het een goed huis moest zi]n Ze werd ook al een daagje ouder, al verschillen ze nogal wat in jaren, maar ze kan toch goed merken, dat zij geen twintig meer is. Nog altijd staat ze aan de top met haar boter en kaas, maar ze ziet steeds meer tegen het werk op. Bij dit gesprek was het gebleven, alhoewel de boer steeds is blijven uitkijken. Nu is er misschien een kans en nu alles met Adriaan en Tonia Stam voor elkaar is, moeten ze maar zo spoedig mogelijk de boerderij overnemen. Zelf kan de boer toch niets meer doen, althans het zware werk niet en al met al zou dit een mooie oplossing kunnen zijn.

Onder het avondeten wordt er op de hofstee van Van der Zande gesproken over het vertrek van Neel Wirts. Wie had dit ooit kunnen denken Neel weg. het is haast niet te geloven en wat moet het meisje in de stad gaan doen. Adriaan eet zwijgend zijn boterhammen, hij heeft geen behoefte om aan dit gesprek deel te nemen. Als het puntje bij het paaltje komt is her zijn schuld, want hij heeft Neel niet willen hebben. Hij heeft geen hekel aan het meisje, dat met, maar er mee trouwen dat kan ook niet. Als Neel van het dorp weg wil gaan, dan moet zij dat zelf weten. Adriaan is dan ook blij, dat tante Marie op een ander onderwerp overstapt.

Zonder thuis iets van zijn plan te vertellen, gaat boer Van der Zande direkt na het avondeten op weg naar het dorp. Tante Marie begrijpt niet wat hij er moet gaan doen en ook Adriaan vindt het vreemd Vergaderingen zijn er niet vanavond en het IS ook geen kerkeraad. En op huisbezoek moet vader, die ouderling is, ook niet, anders zou hij het wel gezegd hebben Hoe ze samen ook gissen, zij kunnen er niet uitkomen. Straks zullen ze het wel horen. Geen van beiden denkt er aan, dat het wel eens met Neel Wirts verband zou kunnen houden.

Op z'n gemak wandelt boer Van der Zande naar het dorp. Als zijn plan werkelijkheid wordt, zal zijn leven heel veel veranderen. Van kindsbeen af heeft hij op de hofstee gewoond, hij is er geboren (wordt vervolgd)

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 augustus 1991

Eilanden-Nieuws | 10 Pagina's

De Boerin Van �Vredenhof�

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 augustus 1991

Eilanden-Nieuws | 10 Pagina's