De meester overtreft zichzelf in �de tresoor�
* Fantastisch nieuw boek van Rien Poortvliet *
In z'n vorige boek was Rien Poortvliet nog zo bescheiden zich in z'n blik op z'n voorouders nog langs hun Tuinpad te begeven, in z'n nieuwste boek gaat hij heel wat vrijpostiger te werk en beschouwt hij ze tot, nou ja, tot hun ondergoed en tot op 't secreet. Dat laatste verdient een nadere uitleg, maar daarin erkennen we in Rien graag onze meerdere, in 't tekenen ook trouwens waarom 't dan ook heel terecht is dat uitgever Kok in Kampen het nieuwste boek 'Tresoor' een nieuw meesterwerk noemt. Een platenboek dat z'n weerga niet kent, om 't simpele feit dat een van z'n voorvaders ooit z'n Tresoor bij z'n schoonmoeder in de schuur achterliet.
Geen al te boeiend gegeven, naar 't lijkt, maar de creatieve geest van Rien Poortvliet heeft er voldoende aan gehad om een fascinerend boek vol tekeningen en tekst samen te stellen, zo onwaarschijnlijk mooi dat het hem onsterfelijk zal maken. Maargoed dat in Middelharnis het Rien Poortvlietmuseum in gereedheid wordt gebracht. Volgend voorjaar zal het geopend worden, zo werd vorige week in Goes gememoreerd.
In Goes, ja, want daar was Poortvliet, en waren met hem tal van Poortvlieten heengetrokken omdat het verhaal van de tresoor, een 'deftige wandkast', .stellig een om kostbaarheden z'n op te bergen, in Kloetinge heeft gespeeld, in het Goesse van 1566, want zó lang geleden moet het zijn geweest, te lang om nog het waarom te achterhalen, maar geen nood. Poortvliet heeft een penseel dat vaardig schetst en zo kwam hij tot een tresoor, een schat aan tekeningen, zo maar bedacht en wel eens afgeleid van uit die tijd daterende schilderijen, voor hem, zegt'ie zelf. een genoeglijke klus.
't Mag dan waar zijn dat er anno 1991. heel wat mis gaat op onze aardkloot, vlak 1566 niet uit. Toen is 't in ons gewest helemaal uit de hand gelopen en over dat alles tekent, schrijft en fantaseert Poortvliet, over gewone mensen die geteisterd werden door plagen waar ze nauwelijks weerstand tegen hadden, want wat deed je tegen de honger, een Godsdienstoorlog, de inquisitie, de erge kou, en tegen de 'heete sieckte', de pest of tegen een plaag van ratten, anders dan de meest kunstzinnige vallen bedenken?
Het voltrekt zich allemaal in dat jaar 1566 en geen ander dan juist Rien Poortvliet zou zich daar de voorstelling van hebben kunnen maken die hij bovendien zo suggestief tekende dat het bijna een fotoreportage lijkt, een uit de 16e eeuw, hoe is 't mogelijk...! 208 pagina's lang, met veel meer dan 208 prachtige tekeningen van hoe het zich bij benadering moet hebben afgespeeld.
Jacob Jansz. Poortvliet was de bezitter van de intrigerend tresoor. Een knappe kerel, die Jacob Jansz., maar hoe kan het anders, de broer van dhr. Poortvliet heeft voor de Jacob Jansz. model gestaan en de Poortvlieten ogen redelijk goed, mag je zeggen, van beiderlei kunnen, trouwens, al lopen er in het boek wel figuren rond die we maar liever niet tegen zouden komen, uitgerust als ze zijn met knotsen, messen en degens waarmee je iemand makkelijk kon hartsteken, in het hart steken, een werkwoord waaraan ons 'hardstikke' waarschijnlijk nog herinnert. Zo zijn er tal van die taalkundige vondsten gedaan. Voet bij stuk houden, is de voet bij het geschut houden, niet weglopen als 't menens wordt. Spaans benauwd, kreeg het volk het door de komst van Alva.
Haast ongelooflijk, wat dhr. Poortvliet heeft opgetekend, alsof t'ie heeft meegemaakt, maar oei... in de zestiende eeuw gingen ze nog niet zo zachtzinnig met elkaar om. want martelpraktijken van veroordeelden waren aan de orde van de dag. Of ze echt gedaan hadden waar ze van beschuldigd werden was kennelijk niet doorslaggevend. Bekennen moesten ze en deden ze veelal onderde meest barbaarse pijnigingen, verschrikkelijk hoe dat er toeging en dan de wellust die op de facies van de pijnigers te zien is. Baljuw Floris Schaek haalde er flink wat
Baljuw Floris Schaek haalde er flink wat inkomsten uit. uit een executie met vuur 28 ponden en een behandeling op de pijnbank 2 pond en 2 Schellingen.
Geen detail uit het dagelijks leven van toen lijkt dhr, Poortvliet te zijn ontgaan, met de vreugden al waren die schaars in die dagen en met de verdrietigheden die veel talrijker waren. Hij heeft ze met gevoel voor detail neergepenseeld. z'n vakmanschap is inderdaad grootmeesterschap.
Onvervulde wensen zal dhr. Poortvliet nauwelijks hebben. In een krantekop lazen we een van z'n markante uitspraken dat hij door de Almachtige wordt verwend.
Hij heeft grote gaven en kennelijk alles wat z'n hart zou kunnen begeren. Allen die tresoor, die is sinds lang verdwenen, maar als'ie die kon kopen zou'ie z'n huis ervoor verkopen. En hij woont best mooi in Soest.
Mis.schien is er een handigerd die 'm namaakt en. dhr. Poortvliet probeert ermee te beduvelen. Maar pas op. ook zulk soort lieden heeft hij veelvuldig uitgetekend. Hij kent ze op d'r gezicht.
Zoals hij ook die Simulanten heeft ontmaskerd die kwalen veinsden om vari de achteloze burgers een aalmoes los te krijgen. Jawel, ook al werd hen wel eens een oor afgesneden.
Het hele maatschappelijke leven trekt in het boek voorbij, kompleet met alle uitwassen die er waren en dat waren er vele, leest u maar en bekijkt 't u maar, heb er de / 85,- gerust voor over. Spijt zult u daarvan niet hebben, daarvoor tekenen uitgever J. H. Kok b.v. in Kampen en
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 10 september 1991
Eilanden-Nieuws | 8 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 10 september 1991
Eilanden-Nieuws | 8 Pagina's