Transporteur Jan de Bakker uit Den Bommel
Zoa/s'ie, vaardig keeper als hij was, kogelharde ballen uit z'n doel hield, met zo'n lel heeft'ie ooit z'n schrepel van zich afgeworpen. „Nooit meer zo'n stuk ergernis in handen", zo heeft hij zich toen, ergens in de Bommelse landauwen beloofd en nooit heeft'ie hem nog aangeraakt. Dat wés me een beslissing; honger heeft hij nét niet geleden, maar schraalhans is zijn dagelijkse metgezel geweest. Jan de Bakker, liever had hij een autostuur dan een schrepel in handen en daar heeft'ie keihard voor gewerkt, „gebuffeld", zeggen zij die 't hebben meegemaakt. Er rijden nu 23 vrachtwagencombinaties met zijn naam over Europese wegen. Dinsdag werd de transporteur 65, een jacht en een buitenhuis zou hij kunnen hebben, maar inplaats daarvan zit'ie liever in Den Bommel, vlakbij 't bedrijf.
Een waar verhaal is dat. dat van die schrepel, alsof hij in de eerste oorlogsjaren dan voor niks op surrogaatbanden naar de Ambachtschool had gefietst om daar in de eerste beginselen van de motor- en rijwielhersteltechniek te worden onderwezen. Het diploma heeft hem gered van de Arbeitseinsatz, doordat hij. opgepakt in Stad. in Middelharnis een andere rij binnenstapte dan de zijne die in Rijnaken naar Kampen werd gevoerd. Nóg gedenkt hij ene juffrouw Wielhouwer die hem een vrijstelling heeft overhandigd. Een joch met zóveel kennis van de generator op de auto van de dorpsdokter kon in Den Bommel niet worden gemist en Jan de Bakker bleef. Schrepels en duitsers. hij mocht ze niet waarom hij liever de generator op vaders auto aan flarden stookte dan ermee te moeten rijden, voor de bezetters, naar Zeeland. Wég auto en wég Jantje de Bakker, die bij een boer onder Achthuizen een schuilplaats vond.
Toen hij in de na-oorlogse jaren de schrepel verre had geworpen begon hij z'n begeerde bedrijfje, nadat de Boerenleenbank hem f 2.100.- waardig achtte. Nu kost een combinatie het honderdvoudige, maar toen kocht Jan een dump Fordje met kiphak. een wonder voor die tijd. Het 'buffelen' is toen begonnen want concurrentie was er zat. Hij gingaan deslag. voor vrouw en kinderen. Schraalhans heeft dikwijls met 'm meegereden en 't was daarom dat 'ie op de veerpont niet echt gezelschap zocht. Voor hem geen snert of koffie in 't kombuis want die kostten geld en dat had'ie niet. Hij heeft nooit'es naar die tochtjes terugverlangd: ..armoe was 't", zegt hij ervan.
Hij durfl wel bekennen dat hij zaterdagsavonds nog z 'n keu verkocht om 's maandags te kunnen tanken. Vrachten aardappels leurde hij uit bij Rotterdamse groenteboeren, als hij weer benzine nodig had. En nóg heeft hij wel'es moeten poffen aan de pomp. zelfs heeft de pomphouder wel'es z'n wegenkaart betaald. Elk kwartaal wachtte weer een nieuwe en soms häd'ie 't niet. 't Was daarom dat Jan de Bakker wel 'es via buitenweggetjes op huis aan kwam. om de controle mis te gaan. Doorgebeten heeft'ie en na de magere-, zijn heter jaren hem vergund geweest.
Zoons Jaap en Rien zijn in 't bedrijf gekomen en 't is steeds excelsior gegaan. Jaap heeft 'geleerd', z 'n HBS-opleiding voltooid, ..want" had vader Jan gezegd. ..diejoón leert, al mot 'k ergras voorvrete... ". zo was'ie uitgevallen tegen iemand die 't kennelijk niet hebben kon. maar Jaap leerde.
Zó'n bedrijfis 't geworden, dat van Jan de Bakker met goed materieel, prima vervoerskoiurakten (Herschi. Bell Line en Octopus), prima chauffeurs met hart voor 't bedrijf en wat dacht u van de plaats van vestiging, buiten 't dorp. Dat 's wel eens anders geweest, hinder hebben z 'n wagens zat
Dat 's wel eens anders geweest, hinder hebben z 'n wagens zat gegeven, de Bakker weet het. maar dat kon niet anders. In de 3e Dwarsstraat was'ie zo krap gevestigd dat z'n wagens slechts achteruit naar binnen konden in een garage zonder deuren. In 1988 werd de nieuwe garage in gebruik genomen en daar kwamen alle vrienden uit 't transport en ieder wenste de Bakkers geluk.
Jan de Bakker, gefeliciteerd man, metje verjaardag en met je succes en met het feit datje niet naast je schoenen bent gaan lopen.
Succes heeft hij ook altijd met dat grapje dat al zoveel mensen op hem hebben geprobeerd, al was 't geen grapje wat zich in de geschiedenis met Jan de Bakker heeft afgespeeld. Je leerde het vroeger op school, bij geschiedenis, Jan de Bakker om '.' geloof verbrand. „ 1525" zegt Jan de Bakker. Een jaartal dat 'ie zéker weel.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 27 september 1991
Eilanden-Nieuws | 16 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 27 september 1991
Eilanden-Nieuws | 16 Pagina's