dhr. S. van Nieuwaal te Middelharnis

In haar eigen moedertaal, het Flakkees. probeert de receptioniste van het gemeentehuis te Middelharnis dhr. van Nieuwaal voor me op te sporen (is Simen daer?). Even later begroet hij mij met: „hallo, laop mar mee naer m 'n ofdêêlieng" (Sociale zaken).

Algauw zijn we in gesprek. Bij Simon van Nieuwaal gaat dat vanzelf; je voelt je in de kortste keren thuis. Ik kan me voorstellen hoe mensen met problemen bij hem een gewillig oor vinden. Dat zal ook burgemeester Smith van Goedereede in 1970 gedacht hebhen toen hij op het examenfeestje van z'n dochter met Simon in gesprek kwam. ,. Wat sjouw je tegenwoordig?" had de burgemeester hem gevraagd (met de vakature op de afd. Sociale Zaken in het achterhoofd).

De volgende morgen stond Simon op de stoep van het gemeentehuis voor een gesprek met de secretaris en weer een dag later was hij aangenomen.

De toenmalige burgemeester van Goedereede had het goed gezien: die baan was Simon op het lijf geschreven. Vanaf de MULO­schoolbanken tot op de dag van vandaag werkt hij bij gemeentelijke Sociale Zaken, eerst in Goedereede, daarna 2 jaar in Brabant en sinds 1975 in Middelharnis. ,. Waarom Sociale Zaken?"

„Tja, waarom... Ik hou gewoon van m 'n vak. Vaak zitje op de stoel van een maatschappelijk werker. Ik leef me in een situatie, waarin een mens soms terecht komt. in en probeer iemand dan zo goed mogelijk te helpen. De dienstverlenende taak die ik heb, spreekt me aan. In een grote stad heb je veel specialismen op een dergelijke afdeling. Maar dat doet hier één man. Dat heefl ook voordelen".

Door de jaren heen heeft van Nieuwaal veel mensenkennis opgedaan. Hij komt eenvoudig en vriendelijk over. maar al snel kom je er achter dat hij iemand 'impesant' op zijn juiste waarde weet te schatten. Verteh hij of zij de waarheid? Wordt er overdreven of is iemand mis.schien te bescheiden? Van alles komt voor.

..Iemand die echt in nood /.?. herken ik meteen". gaat hij nader op dit onderwerp in. maar ook degene die misbruik van de sociale wetgeving maakt. En als het moet, kan ik ook zakelijk en formeel zijn, hoor. Daardoor zullen sommige mensen me minder aardig vinden. Op den duur wen je daar wel aan ".

Hij heeft aan zijn werk echter ook vrienden en kennissen overgehouden.

Waar hij echter nooit aan zal wennen, is het feit. dat hij en de medewerkers van de afdeling soms met de dood worden bedreigd. Gelukkig werd slechts één keer werd een poging tot slaan ondernomen. Een facet van zijn werk vormt de indicatiecommissie voor bejaardenoorden en verpleegtehuizen, waarin hij naast doktoren en maatschappehjk werkers als .secretaris zitting heeft. Hoé dat indiceren tegenwoordig in zijn werk gaat, kunt u binnenkort in een artikel hierover in onze krant lezen. De inzet van dhr. van Nieuwaal bij deze commi.s.sie is groot.

Hij gaat gewetensvol te werk. „Zonder willekeur", benadrukt hij. ,,Bevorderen, dat degene voor wie opname het hardste nodig is, ook het eerst aan de beurt komt", is een belangrijke taak van de indicatie­commissie.

Genoemde indicatieconvnis.sie werkt voor de gemeenten Dirksland. Middelharnis en Oostflakkee. Veel is er de laatste jaren t.a. v. dit beleid veranderd. Ook de thuiszorg is toegenomen: tafeltje dekje. tijdelijke opnamen, hejaarden­aktiviteiten. dagopvang enz. Meer dan voorheen het geval was. worden ouderen nu in staat gesteld langer thuis te wonen.

Dhr. van Nieuwaal gaat graag met bejaarden om. want: ..Iedere keer weer kun je wat van ze leren. Ze hebben een grote levenswijsheid. Ik mag graag naar hun verhalen over vroeger luisteren ".

Ook mag hij graag verhalen lezen h. v. die uit de boekjes, die in ons eigen dialect zijn geschreven. En daarnaast verhalen van o.a. Simon Carmiggelt. de schrijver die ze bovendien nog zo mooi kon voorlezen.

..Af en toe moet ik mijn zinnen eens kunnen verzetten, want je wordt soms zó door je werk in beslaggenomen datjeer ook thuis nog mee bezig bent en dat is niet goed. Af en toe ga ik er met vrouw en kinderen (2) een paar dagen tussen uit of we gaan eens naar een mooi concert".

.. Want ik hoop toch ook oud te mogen worden", besluit hij ons gesprek. De vraag of hij dan ook naar een bejaardentehuis zou willen, zullen we maar in het tnidden laten...

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen