DE BOERIN VAN �VREDENHOF�

Verder komt zij echter niet, want juist komen boer Van der Zande en Adriaan binnengestapt.

Neel wordt bloedrood en ook Adriaan kleurt tot achter zijn oren. Zijn vader had daareven terloops opgemerkt, dat het wel eens kon gebeuren, dat Neel Wirts bij tante Marie op de koffie zat „Doe gewoon tegen het meisje, Adriaan", had hij gezegd, „zij heeft het op het ogenblik al moeilijk genoeg. Daar zou ik je wel meer van kunnen vertellen". „Aan mij zal het niet liggen vader, ik heb niets

„Aan mij zal het niet liggen vader, ik heb niets tegen Neel Wirts maar dan ook niets ook", had de jonge boer geantwoord, juist voordat zij het huis binnengingen.

Met een ..ha Neel hoe maak je het tegenwoordig", zet Adriaan zich op een stoel neer, terwijl de boer zegt, „blij dat je gekomen bent".

„Heb je al koffie tante Marie?", informeert de jonge boer, „want ik heb weinig tijd Ik ben met een karweitje bezig en dat wil ik voor het middageten klaar hebben".

..Goed, goed. ik ga al", roept tante Marie, terwijl zij Neel een knipoogje geeft.

„Die boeren hebben ook nooit eens tijd om eens rustig koffie te drinken", voegt zij er aan toe.

„Het is eerlijk waar hoor", verdedigt Adriaan zich, „vader en ik moeten vanmiddag naar boer Jasperse, want die stopt er mee hebben we gehoord".

„Ja, we gaan eens kijken, hoe zijn beesten erbij lopen. We kunnen nog wel een paar goeie koeien gebruiken. Je moet er maar op berekend zijn, dat we de hele middag weg zijn, want Jasperse woont niet bij de deur", voegt Adriaans vader er aan toe.

Tijdens het kolTiedrinken wordt er weinig gezegd.

Adriaan weet niet wat hij tegen Neel zeggen wil en andersom is het eigenlijk ook zo.

Nauwelijks hebben de beide mannen hun koffie op of zij gaan weer naar het werk. Het is aan alles te merken, dat zij haast hebben, want zij willen zelfs geen tweede kop koffie. Met een korte groet verdwijnen zij weer naar het karwei.

Neel blijft nog een halfuurtje waarin zij met tante Marie openhartig al haar plannen vertelt Dan staat ook zij op en na een hartelijk afscheid van de boerin wandelt zij geheel ontspannen naar huis.

Neel heeft tante Marie moeten beloven, dat zij spoedig weer naar de hofstee zal komen, zolang zij nog op het dorp woont. En die belofte heeft het meisje graag gegeven, want zij kan niet anders zeggen, dan dat alles ontzettend is meegevallen. De boerin had haar uitgenodigd voor het middageten, maar dat heeft zij niet gewild. Dat kan zij later altijd nog wel eens doen. Weldra is Neel thuis en gaat voor haar middageten zorgen. Dat is zo gebeurd, want voor één persoon koken, is niet veel tijd nodig. Zij heeft dit altijd volgehouden, ook al heeft zij wel eens de neiging om 's middags alleen maar een paar boterhammen te eten.

Na de middagmaaltijd gaat zij verder met het schoonmaken en poetsen van de oude Statenbijbel. Tjonge, hij knapt zienderogen op. Vooral met de koperen sloten heeft zij veel moeite, maar eindelijk kan het haar goedkeuring wegdragen. Voorzichtig legt zij de Bijbel op tafel en begint er

Voorzichtig legt zij de Bijbel op tafel en begint er in te bladeren. Neel bewondert de mooie platen met Bijbelse voorstellingen. Zij probeert er in te lezen, maar zij kan er jammer genoeg geen wijs uit. Neel heeft deze oude spelling nooit geleerd. Onverrichterzake sluit zij het grote boek weer en

Onverrichterzake sluit zij het grote boek weer en zet het bij de schoorsteen. Het is beter om een nieuw Bijbeltje te kopen, besluit zij bij zichzelf, want wat Van der Zande gisteravond allemaal heeft verteld, laat haar niet meer los. Dan gaat Neel opgewekt weer over tot de orde van

de dag Alles is nu niet zo somber meer. Het lijkt wel alsof zij een ander mens is geworden. Het bezoek aan tante Marie heeft haar meer goed gedaan, dan zij wil bekennen...

HOOFDSTUK 8

Het is niet vroeg meer als boer Van der Zande en Adriaan op de hofstee terugkeren. Zij hebben goede zaken gedaan en een paar beste koeien gekocht van boer Jasperse, die ophoudt met boeren. De prijs van het gekochte vee is erg meegevallen, met dat de beesten goedkoop zijn, maar de prijs die de boer er voor heeft gegeven is zeker niet te hoog.

De beide mannen hebben de dieren niet meegebracht, daarvoor was er te weinig tijd. Morgenochtend gaan Adriaan en de knecht de koeien halen.

Na de avondmaaltijd vertrekt de jonge boer naar het dorp.

„Moet je naar Tonia?", informeert tante Marie nieuwsgierig.

Adriaan schudt het hoofd.

„Nee, dat is niet de bedoeling tante", zegt hij op een toon alsof hij duidelijk wil maken, dat de boerin niet verder moet vragen. Zij hoeft zijn plan nu nog niet te weten.

Tante Marie vraagt dan ook niet verder en ook vader bemoeit zich er niet mee. Hij is al in zijn lektuur verdiept. Pas geleden heeft hij van een rondreizend boekverkoper een oude schrijver gekocht. De boer had al heel lang naar dit boek gezocht, maar het was hem niet gelukt, het boek te pakken te krijgen. Even later is Adriaan verdwenen.

Als Tonia eens wist wat hij nu ging doen, wat zou ze opkijken.

Het duurt niet lang, of de jonge boer stapt de smidse binnen. Er is echter niemand te zien en het smidsvuur is gedoofd. Het doet alles een beetje onwerkelijk aan als je weet hoe bedrijvig het altijd overdag is in de smederij.

„De smid zit zeker in huis", mompelt hij zacht voor zich heen.

Adriaan loopt door naar de binnendeur, die toegang geeft tot het woongedeelte van het pand. Hard roept hij: „volluk!"

De smid zit op zijn gemak de krant te lezen, als hij Adriaans stem hoort.

„Riep daar iemand, vrouw?", zegt hij bedaard, terwijl hij over zijn leesbril zijn vrouw aankijkt.

„Ja, ik meen van wel", is het antwoord, „wacht, ik zal even kijken"

Vrouw Van Driel loopt bedrijvig naar de smidse en ziet Adriaan van der Zande in het deurgat staan

Een beetje verwonderd kijkt zij de jonge boer aan.

„Goedenavond vrouw Van Driel, is de baas thuis?"

„Dag Van der Zande, ja, mijn man is thuis. Komt er maar in", nodigt de smidsvrouw.

Adriaan volgt vrouw Van Driel naar de woonkamer.

Nieuwsgierig kijkt de smid de late gast aan. Wat komt die doen op deze ongebruikelijke tijd.

„Ga zitten Van der Zande", zegt hij. terwijl hij voorzichtig zijn bril opbergt, „en vertel me eens wat er aan de hand is. Toch geen moeilijkheden zeker?" (wordt ver\>olgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen