De Boerin Van �Vredenhof�

- 23 -

Het had Neel oneindig goed gedaan, toen tante Marie haar had gezegd, dat zij voortaan haar vroeger ouderlijk huis tóch als haar thuis mag blijven beschouwen. Het is nacht, als Neel inslaapt. Haar kussen is nat van de tranen. HOOFDSTUK 10

Het IS half augustus geworden. Veel is er de afgelopen maanden gebeurd op het dorp aan de Lek. Verschillende veranderingen hebben plaats gevonden en zullen er nog plaatsvinden.

Het oude renteniershuis is weer bewoond. Boer van der Zande en tante Marie hebben er hun intrek ingenomen. Alle kamers hebben nieuw behang gekregen en van binnen en buiten is het huis opnieuw geschilderd. Wekenlang hebben de timmerlieden en de schilders hun werk gehad en het resultaat is het aanzien waard.

Het had boer Van der Zande en ook tante Marie moeite gekost, de vertrouwde hofstee te verlaten. De laatste dag dat zij samen op de hofstee waren, had de boer 's avonds de Bijbel gepakt en met ontroerde stem gelezen Prediker 3: „Alles heeft een bestemde tijd en alle voornemen onder den hemel heeft zijn tijd..."

Ja, alles heeft een bestemde tijd. Dat geldt in alle wederwaardigheden van het leven. Die avond heerste er dan ook een gedmkte stemming in huis. Het was alsof beiden in gedachten een terugblik wierpen op de jaren die voorbij zijn gevlogen. Nu zijn ze oud geworden en het is de vraag, hoe lang zij nog in het renteniershuis zullen mogen wonen.

De eerste weken na de verhuizing waren niet best geweest en vooral tante Marie kon het er niet al te best vinden. Maar langzamerhand was het beter gegaan en tante Marie zowel als de oude boer zijn het gelukkig nu gewend.

Regelmatig komt Neel Wirts, die nu verpleegster is in het ziekenhuis en zondag over en het is zelfs al zover, dat Neel haar vroeger ouderlijk huis als haar nieuw thuis is gaan beschouwen. Voor tante Marie, die nu met haar vrije tijd geen raad weet, is een bezoek van Neel een welkome afwisseling. Toen Neel naar de stad vertrok, had boer Van der Zande haar een nieuw Bijbeltje gegeven.

„Lees het Neel, herlees het. want de grootste schat is er in te vinden, die door de mot niet verderft en de roest niet verteert".

Meer had de boer niet gezegd. Hij hoefde er ook niet meer van te zeggen.

Neel had de boer voor dit geschenk bedankt en hem beloofd, dat zij er trouw in zal lezen.

Alhoewel Tonia en Adriaan nog niet zijn getrouwd, heeft de boerin het boter en kaas maken al aan het meisje toevertrouwd. Van der Zande had liever gehad dat zijn zuster tijdelijk het werk was blijven doen, maar dat heeft tante Marie niet gewild.

„Als ik eenmaal op het dorp woon", had zij gezegd, „dan bemoei ik me niet meer met het werk op de hofstee".

En de boer heeft het niet uit haar hoofd kunnen praten, zij bleef bij haar standpunt. Zo moest Tonia er noodgedwongen aan te pas komen. Maar het moet gezegd worden, Tonia's moeder heeft haar dochter met raad en daad bijgestaan.

Meestal doen ze samen het werk en trachten alles precies te doen zoals tante Marie het had verteld.

Ook het huis op de hofstee had een flinke opknapbeurt gekregen. Dat was nodig, want binnenshuis was er al in geen jaren iets aan gebeurd.

Nu is het huis helemaal ingericht om straks Adriaan en zijn jonge vrouw te ontvangen. Samen hebben zij de nieuwe meubels gekocht, met al het andere heeft Adriaan zich niet bemoeid. Hij heeft immers geen verstand van huishoudelijke dingen. Trouwens de laatste tijd heeft de jonge boer niet veel aan andere dingen kunnen denken. De hooitijd braak aan en dan moet alles op alles worden gezet de oogst zo spoedig mogelijk binnen te halen. Daar moet alles zoveel mogelijk voor wijken. Het weer heeft echter meegewerkt, er is in de hooi

Het weer heeft echter meegewerkt, er is in de hooiperiode niet één druppel regen gevallen. Dat is wel eens anders geweest, dat kan AJriaan zich nog goed herinneren. Een keer is het zelfs zo geweest, dat het hooi voor een groot deel niet kon worden binnengehaald, omdat het steeds maar bleef regenen. Vele kleine boeren hebben het toen, de winter die er op volgde, niet breed gehad omdat veevoeder een kapitaal verslond. Na de hooitijd zouden Adriaan en Tonia trouwen

Na de hooitijd zouden Adriaan en Tonia trouwen hadden ze afgesproken en nu is het dan eindelijk zover.

Alles op de hofstee is gereed om het jonge paar te ontvangen en vandaag gaat het gebeuren. Alles ziet er piekfijn uit, alhoewel de trouwpartij niet op de hofstee wordt gehouden. Boer van der Zande heeft het renteniershuis beschikbaar gesteld, het huis is ruim genoeg om de gasten te ontvangen. Alleen de rijtuigen van de familie zullen een plaats vinden op de hofstee.

Het huwelijk van Adriaan en Tonia zal op sobere wijze worden gevierd. Dit is de uitdrukkelijke wens van de oude boer. Hij houdt niet van die grote feesten en je moet rekenen, dat hij ouderling van de kerk is. Vrouw Stam is het daar roerend mee eens. Van uitbundige feesten moet zij ook niets hebben, vooral niet van bruiloften waar bier en wijn rijkelijk vloeien. Dergelijke feesten ontgaarden meestal in dronkemansgelagen en... heeft zij tegen de oude boer gezegd, het voornaamste is. dat Gods Naam er niet door wordt gelasterd.

En met dit standpunt kan boer Van der Zande zich volkomen vereniaen.

Het is mooi weer, deze augustusdag. Een zacht windje suist door de bladeren van de bomen. Zacht kabbelen de golfjes van de Lek. Nog is het rustig in de stille Doipsstraat. Dan klinkt opeens het ratelen van een rijtuig en geluid van paardenhoeven. Voor het huis van Van der Zande stopt het rijtuig

Voor het huis van Van der Zande stopt het rijtuig en enkele bruiloftsgasten stappen uit. Binnen tien minuten arriveren er nog drie rijtuigen. Het zijn de drie zusters van Adriaan met hun mannen en nog enkele familieleden. Twee rijtuigen halen daarna de familie Stam op.

Vandaag trouwen Adriaan en Tonia. Ook het rijtuig van de Van der Zandes verlaat nu de hofstee. De knecht fungeert als koetsier terwijl de bruidegom achter in het rijtuig een plaats heeft gevonden.

In gestrekte draf gaat het naar de boerderij van Stam.

Eerst moet Tonia worden opgehaald. De jonge boer voelt zich zenuwachtig. Het boord van zijn wit overhemd knelt hem om de nek en kleine zweetdruppeltjes parelen op zijn voorhoofd.

(wordt ven'olgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen