Stormen Rond Vredenhof
„Adriaan is zijn vier mooiste konijnen kwijt. Een zwerver, die vannacht in de hooiberg heeft geslapen is de schuur binnengedrongen en, zoals ik reeds zei, die vier konijnen doodgemaakt en in een zak gestopt. Adriaan was gelukkig vroeg buiten en zag hem weer naar buiten komen. De rest spreekt vanzelf Adriaan heeft de kerel met een knuppel het erf afgejaagd. Hij zit dus met vier dode konijnen en vandaar dat Adriaan vanavond een konijn brengt".
Tante Marie slaat haar handen in elkaar van verbazing.
„'t Is toch wat te zeggen", zucht ze, „die lui worden tegenwoordig steeds brutaler. Ik heb het altijd wel gezegd, laat toch die zwervers niet op het erf, vroeg of laat krijg je er moeilijkheden mee. En daar heb je het, maar het is jullie eigen schuld hoor. ik ben er altijd tegen geweest, dat weet je heel goed".
„Je kunt toch niet altijd nee zeggen. Marie, dat gaat niet. Je moet rekenen, die zwervers zijn óók mensen", zegt de boer, terwijl hij een dikke rookwolk de kamer in blaast.
„Natuuriijk zijn het mensen", kaatst tante Marie, „alleen wil ik er dit wel bij zeggen, dat het een schandaal is, dat ze die zwervers in ons land toelaten. Laat ze een eerlijk beroep kiezen, maar ik weet het wel. ze zijn te lui om te werken en de Schrift zegt. wie niet werkt, die zal ook niet eten".
„Nou moet je eeriijk zijn Marie, heb je in al die jaren datje bij mij op de hofstee was, last van die mensen gehad?"
Boer van der Zande kijkt zijn zuster vragend aan.
Deze schudt echter het hoofd.
„Nou'.'" „Ik ben er nooit voor geweest", werpt zij haar
„Ik ben er nooit voor geweest", werpt zij haar broer tegen.
„Dat vraag ik niet, ik wil alleen maar weten, of je er last van hebt gehad?"
„Nee, dat kan ik zo niet zeggen". Tante Marie probeert en afdoend antwoord te ontwijken.
..Juist", glimlacht de boer, maar op strakke toon laat hij erop volgen: „laten we er nu over zwijgen, het heeft geen enkele zin meer er nog verder op door te gaan. En wat Adriaan en Tonia doen, moeten ze zelf weten, daar kan ik me niet mee beinoeien. Wel heb ik gemerkt, dat Adriaan er flink op los heeft geslagen en dat vind ik jammer".
„Maar goed ook", vindt tante Marie. „Zo'n lelijke dief'.
„Je zegt dat nu wel, maar ergens ben ik bang, dat die zwerver wraak zal nemen. Ik'kan het mis hebben, je moet me goed begrijpen, maar deze man is beslist niet te vertrouwen", zegt de boer nu op bezorgde toon.
Dan staat hij op en legt zijn pijp in de asbak. „Ik ga nog een rondje doen Marie, het is nog zo vroeg en ik heb met dit mooie weergeen zin om de hele morgen binnen te zitten ". „Zorg dan datje op tijd terug bent, je weet dat we
„Zorg dan datje op tijd terug bent, je weet dat we vroeg eten vanmiddag, want ik moet op visite naar vrouw Stam".
„Komt voor elkaar", belooft de boer.
Op zijn gemak wandelt Van der Zande even laler door de stille Dorpsstraat naar de Lekdijk in de richting van de molen. Als hij langs de school loopt, die tegenover de kerk staat hoort hij zingen.
Getroffen blijft hij staan en ontroerd luistert hij naar de heldere kindersteinmen die zingen:
..Het mime hemelrond. Vertelt met blijde mond. Gods eer en heerlijkheid. De heldre lucht en 't zwerk. Verkondigen Zijn werk En prijzen Zijn beleid. Dus kan ons dag hij dag Tot roem van Gods gezag Zijn wonderen verhalen. Dus weet ons nacht bij nacht Zijn onbegrensde macht En wijsheid af te malen".
Zijn ogen dwalen naar het kleine kerkhof achter de oude dorpskerk. Ja. daar, op het kleine kerkhof liggen vader en moeder, zijn grootouders, inaar ook zijn vrouw begraven. Van der Zande wordt week van binnen als hij aan het verleden denkt, want hoe mooi buiten in de natuur alles ook is en hoe waar het Psalmvcrs dat de schoolklas zoeven zong, alles heeft zijn bestemde tijd. Eén ding is nodig, maar hoor! Opnieuw beginnen de schoolkinderen te zingen en de oude boer pinkt een traan weg als hij duidelijk de woorden hoort:
..Des Heeren vrees is rein: Zij opent een fontein Van heil. dat nooit vergaat. Zijn dierb 're leer verspreidt Een straal van billijkheid Daar z'aU'onwaarheid haat. Z 'is 't mensdom meerder waard. Dan 't fijnste goud op aard: Niets kan haar glans verdoven: Zij .streeft in heilzaam zoet. Tot .streling van 't gemoed. Den honig ver te boven".
Langzaam wandelt hij nu diep in gedachten verder en bereikt weldra de Lekdijk. Hij moet nog denken aan die Psalm, het is waar, het is 't mensdom meerder waard, dan 't fijnste goud op aard. Daar heeft hij iets van mogen leren.
Ja, er is een tijd om geboren te worcien en een tijd om te sterven, dat geldt voor iedereen, óók voor hem! Het einde van zijn levensreis nadert met rasse schreden. Maar. de oude boerweet het, „Des Heeren vrees is rein, zij opent een fontein, van heil, dat nooit vergaat".
Plotseling valt zijn oog op een huisje dat tegen de Lekdijk is aairgebouwd. Daar woont oude Dina.
„Eens kijken of ze thuis is", denkt de boer hardop, „het is al een poosje geleden, dat ik bij haar ben geweest".
Even latertilt hij de klink van dedeurop en roept: „volluk".
Ja. hij hoort het al, oude Dina is thuis.
Het oude rimpelige mensje opent de deur en met een blik van herkenning op haar gezicht, zegt ze: ..Daar doe je goed aan Van der Zande. dat je een oud mens nog eens komt opzoeken. Kom binnen".
„Een halfuurtje maar hoor", waarschuwt de boer, want hij weet, als oude Dina eenmaal aan het praten is, dan ben je er zo maar nog niet weg. Tjonge, wat woont zij toch in een vervallen huisje. Daar moet echt iets aan gebeuren. Het rieten dak is bijna verteerd. Op de eerstvolgende kerkeraadsvergadcring zal hij het er over hebben. Hier moet beslist verandering in komen. Hij kan eigenlijk niet goed begrijpen, dat de diakenen er nog nooit op gelet hebben.
„Zo Dina", begint Van der Zande, terwijl hij op een stoel gaat zitten, „hoe maak je het zo al. Kun je nogal rond komen tegenwoordig?"
Belangstellend kijkt de boer het oude vrouwtje aan:
(wordt ven'olgd)
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 november 1991
Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 november 1991
Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's