Wie schrijft er mee van en over Flakkee?

Meester de Wit

't Was in dun tied, datte waeterleidieng wier angeleid op Flakkee, in dan spreek uk over Oast-Flakkee, wangt of hêêl Flakkee tegeliek waeterleidieng kreeg weet uk nie. Mit mun kammeraoden. Toon, Wullum. Leen in nog wel un paer dienk uk, speulden we op in om dat gebeuren heen, over de buizen, over de gegraeve sleuven, kieke bie ankomst van nieuw materiaol in de haeven in zo mêêr. Netuurluk kwamme me dan wel us te laet op school, wat wis je as kind van 7. 8, 9 van tied of je leefde mar un end weg op zo'n stil durpje, in aster dan inééns wat te beleven viel, dan gieng dat wel us fout mit dun tied. Affein, we kwamme us un kêêr weer te laet, de deur dicht, in wiele in oengs joengens brevoer zienge van: In naam van Oranje doe ope de poort, in op 't lest kwam dur dan un klasgenoot ope doen in wiele bedremmeld nae binnen netuurluk, wangt mun hadde toen wel ontzag voor oengze meesters, dat wel. In school bluve, mar dat hadde mun al mêêr gemotte. Mar noe wastur net in de klas neffen oengs un nieuwe meester gekomme, un zwaere groate dikke man, al wast dan nog un joenge vaant. In die man die zoeng, mar nie geweun, mar van die klassieke liederen zak

In die man die zoeng, mar nie geweun, mar van die klassieke liederen zak mar zage. Hie begon mit op un urgeltje te speulen, in dan gieng un daerbie zienge, in dat waere in oengze oaren van die raore uuthaelen, dammun krom ha gelege van de lach, mar dan mosse mun weer un kwartier langer bluve, in die man mar zienge, in je ken begriepe, astur êên van oengs naer un angder in de klas keek, dan had je de poppen weer an 't dangsen. In zo gieng dat mar deur. Soms hammun de traenen in de oagen, in achterof haak wel us gedocht wie weet hoe moai die man zoeng, mar daer hadde mun as boere kinders netuurluk géén snars verstand van. Mar affein, we könne netuurluk niet op school bluve weune in 't langeleste mochte mun dan naer huus, daer weer verteile wattur gebeurd was, in weer lache, mar gelokkug hadde oengze ouwe lui dur wel begrip voor, wangt de mêêste hadde oak gêên kaes gegete van dat klassieke ziengen. Nae dien tied waere was äste doad voor schoolbluve, wangt as die meester weer zou zienge nae viere, dan zagen we oengs eige weer al zitte tot vuuf uur of hallef zes. Mar jae, je went an alles, dus 't zal oak wel geweun geworre weze, in dan vergeet je dat weer. Eên kêêr haak laeter die meester de Wit nog us ontmoet, dat was in de bus nae Menheerse, ajje dan deur Stad reej, had je daer kort bie de kaoi zo'n raore draoi, in ajje daer nie op verdacht was, kojje un raore smak maeke, mar maansen die zo'n ienkele kêêr mar na Menheerse gienge hadde daer zo'n erg niet in. Zo ook die meester de Wit. In wat wiele hopende uut wraak dafnmun zo dichte langer school hadde motte bluve voor hem, dat gebeurde, hie gieng staen net voor die beruchte bocht, in hie zeilende opziej deur die ruut, in 't was netuurluk niet goed, mar wiele hadde dur oengs leedvermaek om, in de beste man was zun eige meschien van gêên kwaed bewust, dammun deur zien ziengen dikkels langer school moste bluve dan vroeger. Weer wat uut de ouwe doas

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen