dhr. J. van Hoorn te Middelharnis

,, Vraag het aan van Hoorn ", wordt er bij ons op kantoor wel eens tegen me gezegd, als ik bijv. tijdens de koffiepauze iets speciaals over Israël wil weten, „hij weet het wel".

Zijn belangstelling voor Israel is groot en alom bekend. Af en toe verzorgt hij een dia-avond over dit bijzondere land of geeft hij een lezing. Hij weet er echt heel veel van. „Nou ", zwakt hij mijn bewering af, „ik heb eerder het gevoel dat ik veel meer niet dan wél weet Als je er veel over leest kom je tot de ontdekking dat je er eigenlijk nog maar weinig van af weet".

In 1992 hoopt hij voor de zevende keer naar Israël te gaan. Na zijn eerste reis kreeg hij 'het' te pakken en heeft het hem niet meer losgelaten.

Op deze mooie middag in december heb ik een gesprek met hem, dat hoofdzakelijk over zijn betrokkenheid met dit land gaat

Israël is vrijwel continu in het nieuws Er gaat geen dag voorbij of je hoort of leest er wel iets over. „Dat IS al zo sinds 1948", aldus dhr van Hoorn, „toen de

„Dat IS al zo sinds 1948", aldus dhr van Hoorn, „toen de Staat Israël is opgericht Een bijzondere bladzij werd aan de wereldgeschiedenis toegevoegd, die zich op Israël ging toespitsen ".

„Wat boeit u zo van dit land en hoe is die speciale band ontstaan?"

„Dat heb ik me ook weleens afgevraagd; dat is moeilijk te omschrijven, die is er gewoon. Ik denk dat verschillende aspekten hierbij een rol spelen, bijv de bijbelse achtergrond, die je hebt Je vindt er plaatsen, waar eens een stuk heüsgeschiedenis plaats vond en dat raakt je".

Nu hij eenmaal begonnen is met het beantwoorden van mijn vraag is hij met meer te stuiten . „Dan noem ik verder het isolement waarin Israël altijd heefi verkeerd en het in zijn eentje moest opnemen tegen vrijwel de rest van de wereld. Ik heb daar grote bewondering voor Joden zijn altijd het mikpunt geweest waar volgens mij de selektieve berichtgeving in de media ook toe heeft bijgedragen.

Op het slagveld is Israël met klein te krijgen ", vervolgt dhr. van Hoorn, „dat hebben ze herhaaldelijk bewezen Nu proberen ze het aan de conferentietafel waarbij Amerika Israël met geld chanteert. Volgens mij zal er niets uit voortkomen. De haat van de Arabieren is té groot. Hoe kun je dan iets verwachten? Bovendien de grootste vijanden Irak. Iran en Lybië zijn afwezig. Een andere reden voor mijn sympathie voor Israel, vormt het

immigrantenbeleid. Ik vind het een wonder als Joden met gasmaskers in de hand naar dit land emigreren, zoals dat ten tijde van de oorlog met Irak gebeurde.

En is het óók met een wonder dat na eeuwen verstrooiing en vervolging de Joden weer naar hun eigen land terug kunnen keren? Het is allemaal voorspeld, in de Bijbel en op grond daarvan ook door o.a. de Puriteinen in Engeland en de Piëtisten in Duitsland en de mensen van de Nadere Reformatie. Lees Brakel er maar op na. Het komt allemaal uit. Dan is er nog een faktor: de ereschuld die de kerken aan

Dan is er nog een faktor: de ereschuld die de kerken aan Israël hebben. Als je toch leest wat Christenen tijdens de Kruistochten Joden hebben aangedaan... en zo kan ik nog meer voorbeelden geven ".

„Hebben aangedaan ". Deze woorden blijven bij me hangen, zeker nadat ik thuis ook zijn lezing over de jodenvervolging heb gelezen, een indrukwekkend en zeer indringend geschreven stuk. Op een van de laatste bladzijden stelt hij ons en zichzelf de vraag:,,Hoe staan wij tegenover Israël?" En dan vervolgt hij: „Kijken we vanuit onze comfortabele loge - misschien wel met de Bijbel in de hand - wat geboeid toe, hoe Israël worstelt voor z'n leven? Misschien met enige sympathie, maar verder zonder de minste bewogenheid? Of zijn er onder ons nog Aarons en Hurs?

Of zijn er onder ons nog Aarons en Hurs?

Herhaaldelijk sprak God: Ik zal zegenen, die U zegenen en vervloeken, die U vloekt (Gen. 12:3, 27:29: Num. 24:9)". Ik denk dat hij mijn vraag, aan het begin van dit stuk, waarlijk beantwoord heefi.

Nu we op de drempel van het nieuwe jaar staan, denken we onwillekeurig aan wat 1992 ons brengen zal. Wat zal het Israël brengen? Vóór ik van dhr. van Hoorn afscheid neem, stel ik hem nog deze vraag.

,,Uit geschiedenisoogpunt zie ik het somber", antwoordt hij. „Maar ik geloof stellig in een grote toekomst voor Israël zoals dat o.m. in de laatste verzen van Amos staat: „...en Ik zal de gevangenis mijns volks Israels wenden, en zij zullen de verwoestesteden herbouwen en bewonen, en wijngaarden planten en derzelver wijn drinken, en zij zullen hoven maken en derzelver vrucht eten en Ik zal ze in hun land planten en zij zullen niet meer worden uitgerukt uit hun land, dat Ik hun gegeven heb, zegt de Heere, uw God".

Ik wens u allen goede Kerstdagen toe en een gelukkig Nieuwjaar!

T. Knops

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen