Op reis door Isra�l

Met vakantie naar Israël: een droom, die werkelijkheid wordt. Aldus zou ik deze reis willen omschrijven.

Van jongsaf heb je je van dit land een voorstelling gemaakt. De verhalen, die op de zondagsschool werden verteld, speelden zich immers hier af Bij het Kerstverhaal zag je in gedachten de herders met hun schapen lopen, het Kindeke dat in de kribbe lag, Maria en Jozef die van Nazareth, waar ze woonden, te voet naar Bethlehem trokken om zich te laten inschrijven omdat de Romeinse keizer Augustus dit bevolen had.

Je zag het allemaal vóór je. Wat waren ze prachtig, die verhalen!

Diezelfde verhalen zijn nu, na de reis, toch een beetje anders geworden; het kaarslicht is er af De werkelijkheid wordt bewuster. Wat is geweest komt dichterbij.

Ik besef dat het slechts een fraktie is aan wat we deze reis zien van al hetgeen dit land aan monumenten rijk is. Maar wat is het boeiend...

Via dit schrijven wil ik proberen u iets hiervan te laten meebeleven.

Onze gids, Ja'akov (Jacob), is een boeiend verteller. Hij woont in Jeruzalem, waar hij in de vijftiger jaren is gaan wonen. Hij spreekt prima Nederlands, want hij is in Apeldoorn geboren en opgegroeid. Hij heeft zóveel over Israël verteld, dat ik bijna niet weet

Hij heeft zóveel over Israël verteld, dat ik bijna niet weet waar ik moet beginnen. De geschiedenis van Israël is ontzaglijk rijk. Ieder dorp of stad heeft een interessant historisch verleden. ledere kilometer ligt bezaaid met herinneringen aan Bijbelse tijden, waarvan de archeologische vondsten heden ten dage getuigen. Gaat u mee op reis? Onderweg, in de bus, zal Ja'akov ons

Gaat u mee op reis? Onderweg, in de bus, zal Ja'akov ons verder over van alles en nog wat vertellen.

Jaffa

Dinsdagmorgen. Voor het hotel in Tel Aviv, waar we hebben overnacht, staat de bus gereed. In de hal staan de koffers van het reisgezelschap, dat uit 40 personen bestaat. Onze gids, Ja'akov vraagt of iedereen 'heilige kleren' in zijn handbagage heeft: de dames een rok en de heren een lange broek, ook de schouders moeten bedekt zijn. Deze kleding is voorgeschreven voor het betreden van een kerk of moskee.

Koffers worden nog snel even open gemaakt en dan kan de reis beginnen.

We rijden naar Jaffa of Jaffo, het vroegere Joppe. De plaats grenst in het Zuiden aan Tel Aviv en is ook via het strand te bereiken. Een echtpaar uit ons midden had deze tocht de avond tevoren ondernomen en was razend enthousiast over dat uitstapje. Er was zóveel te zien en te horen geweest. Zó gezellig. Overal groepjes muzikanten enz. Een spijtige zucht trekt hoorbaar door de bus... Jaffa is mede bekend door de kunstenaars die er wonen.

Jaffa is mede bekend door de kunstenaars die er wonen. Nog meerbekendheid geniet deze plaats om zijn geschiedenis, die 3600 jaar terug gaat. Jona 1:3: „Jona maakte zich op om te vluchten naarTarsis van het aangezicht des Heeren: en hij ging naar Jafo en vond een schip...". In de oudheid was Jafo een belangrijke haven van Palestina en de toegangspoort naar Jeruzalem.

In het oude Joppe wekte Petrus Tabitha op uit de dood (Hand. 9:36-43 en kreeg hij het visioen van God om het evangelie aan de heidenen te gaan verkondigen.

De bus stopt even bij de St. Petruskerk voor de fotografen onder ons. Ook het uitzicht op Tel Aviv is vanaf hier schitterend.

Caesarea

Van Jaffa rijden we in noordelijke richting, langs de Middellandse Zee, via Tel Aviv, Herzelia en Netanja naar Caesarea. Deze weg werd in het verleden de Via Maris genoemd; de Zeeweg. Hij vormde de handelsroute tussen Egypte-Syrië en Babylonie.

We passeren de plaats waar enkele jaren geleden de PLO een aanslag op een bus met toeristen pleegde. Er vielen daarbij 37 doden. Een poosje is het stil in onze bus.

We rijden nu door Herzelia, genaamd naar Theodoor Herzl. Hij was de stuwende kracht achter het Zionisme. In 1897 belegde hij een congres in Bazel en richtte de Zionistische Wereldorganisatie op waarvan hij president werd. Hij voorspelde dat er binnen 50 jaar een Joodse Staat zou worden opgericht...

Iemand vraag aan Ja'akov wat het verschil is tussen jodendom en zionisme.

Kort en bondig antwoordt hij: het jodendom is geloof en het zionisme belichaamt het ideaal van een Joodse Staat. We passeren Netanja en een halfuur later rijden we oud- Caesarea binnen, dat in de Romeinse tijd één van de mooiste steden van Palestina was.

Over de stad Caesarea vertelt Ja'akov:

Het was één van de indrukwekkendste havensteden van de oude wereld. Geweldige steenblokken die in de zee verzonken werden, vormden een halfronde 90-meter lange pier. In de 3de eeuw stichtte de beroemde Origeneser een cen

In de 3de eeuw stichtte de beroemde Origeneser een centrum van christelijke studies.

In 638 viel de stad in handen van de Arabieren en in de tijd van de kruistochten in Palestina (1099-1291) werd zij door Kruisvaarders bezet. Aan het einde van de 13e eeuw werd de stad door Beybars van Egypte volledig verwoest. Dat betekende het einde van Caesarea. De stad werd door zand en puin bedekt en nimmer herbouwd.

Het duurde tot 1956 voor de archeologen met hun opgravingen begonnen. Veel van de eens zo glorierijke stad kwam weer tevoorschijn: het amphitheater, waar nu concerten worden gegeven, de renbaan van 300 m. lang, het 18 km. lange aquaduct, dat het water uit de bergen naar de stad voerde. Een heel belangrijke vondst is de steen met daarin een inscriptie met de naam Pontius Pilatus, hetgeen de eerste archeologische bevestiging was van het bestaan van deze gouverneur, die in Caesarea woonachtig was.

Ook de stadsmuren met hun poorten uit de tijd van de Kruisvaarders werden bloot gelegd.

We gaan de opgravingen bekijken. Na alles wat Ja'akov erover verteld heeft, zijn we nóg meer onder de indruk.

Nazareth

Vóór we in de namiddag Nazareth bereiken, gelegen op de zogeheten Westbank, doen we de havenstad Haifa en hoog in het noorden de oude stad Akko aan. Haifa is gedeeltelijk op de Karmelberg gebouwd, de berg waar de profeet Elia de priesters van Baal uitdaagde en bespotte toen hun bezweringen faalden, en de Heere, zijn gebed verhorende, vuur uit de hemel liet dalen. Aan de voet van de Karmel ligt de grot die aan de profeet Elia is toegewijd. Volgens de traditie was dit zijn schuilplaats toen hij voor koning Achab vluchtte.

Akko is een van de oudste steden ter wereld en wordt in de Bijbel vermeld als de hoofdstad van de stam Aser (Richt. 1:31). Akko was een zeer belangrijke havenstad, vooral ten tijde

Akko was een zeer belangrijke havenstad, vooral ten tijde van de kruistochten voor alle Europeanen die naar het Heilige Land kwamen om er te bidden of te vechten. In 1291 belegerde Sultan El Ashraf de stad met een leger van 200.000 man. De stad werd in brand gestoken en bijna alle inwoners gedood.

Een bewogen geschiedenis. Wat krijgen we op deze eerste dag van de reis een schat aan informatie. Het is zaak het hoofd er goed bij te houden... daar komt natuurlijk nog bij datje onderweg van alles ziet. Ja'akov heeft het druk om alle vragen, die vanuit het gezelschap gesteld worden, te beantwoorden. Er wordt bijv. gevraagd waarom er op bijna alle daken van de huizen van 'die schuine dingen' staan. Het blijken zonnepanelen te zijn voor het opwekken van energie.

Twee dingen zijn bij het bouwen van een huis m Israël verplicht: zonnecollectoren voor warm water en een schuilkelder. In Akko is het ontzettend druk, er wordt een muziekfesti

In Akko is het ontzettend druk, er wordt een muziekfestival gehouden. We maken een wandeling over de oude stadsmuren en door de zeer smalle straatjes.

Graag waren we hier wat langer gebleven om op eigen houtje een en ander te verkennen maar dat kan nu eenmaal niet als je een georganiseerde rondreis maakt. Dus; naar de bus...

Tot hiertoe reden we langs de kust van de Middellandse Zee. We verlaten nu deze streek en al spoedig rijden we door een heuvelachtig gebied: Galilea. De tocht naar Nazareth is schitterend. Oude olijfbomen

De tocht naar Nazareth is schitterend. Oude olijfbomen (1000-2000 jaar oud) en kudden schapen met hun herders roepen Bijbelse taferelen op... In deze omgeving groeide Jezus op. Of het van vermoeidheid is of van de overwegingen, die een ieder zo heeft, weet ik niet, maar het is wel opvallend stil nu in de bus. Ja'akov wijst ons van tijd tot tijd op bijzondere dingen, b.v. de stukken vruchtbaar land, die zo vredig onder de namiddagzon liggen. In de heuvels liggen overwegend Arabische dorpjes. Rond een uur ofvierbereiken we Nazareth. Het stadje ligt 400 mtr. boven de zeespiegel en telt + 35.000 inwoners, meest mohammedanen.

Jezus zelf werd in zijn eigen stad niet begrepen, zoals Hij zelf zei: „Voorwaar Ik zeg u, dat geen profeet aangenaam is in zijn vaderstad". (Lukas 4:24).

In de j^rena 1960-1968 werd een Franciscaanse droom, een kathedraal te bouwen de geboorte-aankondiging waardig, verwezenlijkt. De kerk werd gebouwd boven de mogelijke grot waar die aankondiging had plaatsgevonden.

We bezoeken de kerk. Hoewel het een schitterende kerk is met een indrukwekkende koepel van 55 mtr. hoog, maakt de aanblik ervan niet 'iets' bij me los. Veel pracht en praal maar de emotie die ik voelde toen we door deze omgeving reden, ontbreekt hier.

Op weg naar ons overnachtingsadres in Tiberias zien we vanuit de bus de zon onder gaan. De schemering duurt heel kort. Als we in Tiberias aankomen is het donker.

Tiberias

De naam van de stad Tiberias is bij ons vooral bekend om het gelijknamige meer waar Jezus de meeste wonderen verrichtte. Het wordt ook wel het meer van Galilea genoemd of in het Hebreeuws: Kinneret, wat wijst op de vorm van het meer, nl. die van een harp. Kinneret betekent in het Hebreeuws: harp.

We vertrekken deze tweede dag van de rondreis al vroeg: 8 uur. Er staat het volgende op het programma: een rondrit over de Golan-hoogvlakte in het noorden met een bezoek aan Sefad en Banias, weer terug naar het meer van Tiberias waar we aan de oever Kapernaum en Tabga bezoeken.

De eerste stop volgt al vrij snel: de Berg der Zaligsprekingen, waar Jezus zijn bergrede hield. Er hangt nog een lichte nevel in de heuvels, die bijdraagt aan de bijzondere sfeer op de Berg waar Ja'akov, aan het begin van deze nieuwe dag, een stukje uit de Bijbel leest: Matth. 5, de Zaligsprekingen.

Wat had ik hier graag nog een uurtje langer willen blijven! Na een bezoek aan de kerk, die de Franciscanen hier in 1937 hebben gebouwd en een korte verkenning rondom, rijden we weer verder. De streek is geweldig mooi met zeer vrachtbare valleien. Ja'akov vertelt honderduit... te veel om het allemaal in dit artikel te noemen; enkele bijzonderheden zal ik er uitlichten:

Tiberias werd gesticht door Herodes in het jaar 26 na Chr. en genoemd naar de Romeinse Keizer Tiberius. Het was een schitterende stad met paleizen, theaters, badhuizen enz. Bovendien lag de stad in één van de mooiste gebieden ter wereld. Na de Bar-Kochba opstand in 135 na Chr. werd de stad, in plaats van Jeruzalem, het godsdienstig en cultureel centrum van het land. Omstreeks het jaar 200 na Chr. werd in Tiberias de Misjna samengesteld, een verzameling geboden die de basis van de Talmoed vormen. De Talmoed is een verzameling voorschriften en verhandelingen die uitleg geven aan de Thora, de wetboeken van Mozes.

Vele Joodse wijsgeren liggen in Tiberias begraven, onder wie de beroemde rabbijn Maimonides.

In 1099 werd de stad door de kruisvaarders veroverd en in 1187, na de slag bij de hoorns van Hittin, door moslims bezet.

In 1837 werd Tiberias door een aardbeving verwoest. Tegenwoordig is deze stad een zeer geliefde vakantieplaats, ook vanwege het zachte klimaat. De stad ligt 205 mtr. beneden de zeespiegel.

Interessant is het verhaal over de vissersboot, die in 1985 gevonden is. Ja'akov vertelt dat dit vermoedelijk een boot is uit de tijd van Jezus. De boot is gebouwd van elkaar overlappende planken en werd tussen 50 vóór Chr. tot 70 na Chr. gebruikt.

Ten tijde van Jezus was Galilea een kruispunt van wegen in alle richtingen. Veel mensen vestigden zich in deze streek. Op de hellingen rondom het meer was het vol bedrijvigheid toen Jezus begon te prediken over het Koninkrijk Gods. De meeste tijd van Zijn leven bracht Hij hier door. Hij onderwees de discipelen en verrichtte veel wonderen, o.a. het wandelen van Jezus over de woeste golven van het meer. Het is bekend dat in de winter bij stormachtig weer. de golven er huizenhoog tegen de oevers kunnen slaan.

Ondertussen heeft de bus alweer aardig wat kilometers gereden. We passeren verschillende nederzettingen. Ongelooflijk hoe ze van aarde vol stenen, vruchtbaar. groen land weten te maken. Als je dit met eigen ogen ziet, wordt de bewondering voor deze mensen nog groter. De heuvels zijn nu overgegaan in bergen. We zitten niet erg ver van Libaiion, Syrië en Jordanië. Een soort drielandenpunt. In de verte ligt de berg Hermon.

Natuurlijk komt de politiek ter sprake. Er worden Ja'akov verschillende vragen hierover gesteld. Zijn mening is, dat de Golan nóóit mag worden terug gegeven, het is immers een springplank voor de Syriers, zo hoog in de bergen. In deze streek bezoeken we Séfad, waar heel veel Ethiopische immigranten wonen, en Banias, het vroegere Ceasarea Philippi. In Banias. aan de voet van de Hermon, ontspringt de Jordaanrivier. We zien hier enkele Druzen lopen, die zich voornamelijk in dit gebied geconcentreerd hebben. De Druzen vormen een godsdienstige sekte van Mohammedaanse oorsprong, ontstaan in de 11de eeuw in Egypte. Bij het onafhankelijk worden van de Staat Israël verkozen de Druzen van Palestina in Israel te blijven wonen. Tijdens de oorlogen bleven ze trouw aan dit land. De Druzenjongens moeten ook in Israël hun dienstplicht vervullen. Voor jongens duurt de diensttijd drie jaar en voor meisjes twee. Daarna moeten ze één maand per jaar in reservedienst. We keren weer terug richting Tiberias via een weg die

We keren weer terug richting Tiberias via een weg die dicht langs de grens met Jordanië loopt. We komen langs een UNOkamp, een paar soldaten zwaaien naar ons. Aan het meer van Tiberias wacht ons een vislunch. Hoe kan het anders als je aan :zo'n visrijk meer komt! Nog net als vroeger worden de verschillende vissoorten als karper, poon, sardines en de Galilese kamvis nog met het net gevangen.

's Middags bezoeken we de heilige plaatsen Kapemaüm en Tabga. De bloesjes mét mouwen, de rokken en de lange broeken worden weer tevoorschijn gehaald. Nadat de Heere Jezus uit Nazareth was weggegaan ves

Nadat de Heere Jezus uit Nazareth was weggegaan vestigde Hij zich in Kapemaüm, op 4 km. van de plaats waar de Jordaan het meer van Galilea binnen stroomt. In deze stad hield Jezus de meeste van Zijn redevoeringen en verrichtte Hij veel wonde?en: o.a. dreef Hij de boze geest uit en genas Petrus' schoonmoeder. Hij genas ook de dienstknecht van de Romeinse hoofdman over honderd en de verlamde man, die door het dak werd neergelaten. Hij wekte het dochtertje van Jaïrus op uit de dood. Ontelbare zieken werden door Hem genezen. Kapemaüm was ook de woonplaats van Petrus. Jezus onderwees hier in de Synagoge, waarvan op de fundamenten in de derde eeuw na Chr. de beroemde synagoge werd gebouwd, waarvan de overblijfselen begin 1900 werden opgegraven. In de stenen zijn Joodse en Romeinse symbolen gekerfd. Deze rumes vormen stille getuigen van de leringen die Christus hier gesproken heeft en van de wonderen die Hij verricht heeft.

Nu is Kapemaüm niet meer dan een puinhoop aan de oever van het meer. Lange tijd heeft men niet geweten waar het lag. De voorstelling van Jezus over de ondankbare stad, die Hij vervloekte, (Matth. 11:23, 24) is in vervulling gegaan. Een andere plaats aan het meer van Galilea is Tabga.

Een andere plaats aan het meer van Galilea is Tabga. Hier spijzigde Jezus - met 5 broden en 2 vissen - een schare van 5000 man.

In 1932 werden de overblijfselen gevonden van een Byzantijnse mozaïkvloer, de best bewaarde en mooiste in heel Israël. Op de steen waarop het altaar stond is een prachtig mozaïk te zien, voorstellend de vermenigvuldiging van de broden, een mandje met broden, en twee vissen, Matth. 14:17, „Wij hebben hier niet, dan vijf broden en twee vissen". Hier werd in 1934, over de ruines van de Byzantynse Kerk, de huidige kerk gebouwd.

Verderop staat de kerk van Petrus, eveneens in 1934 gebouwd op de plaats waar volgens de overlevering Jezus voor de derde maal verscheen, het middagmaal klaarmaakte en Petrus - na zijn verloochening - temidden van de andere apostelen, in zijn apostelambt herstelde.

De dag wordt afgesloten met een vaartocht over het meer van Galilea, waar we de zon prachtig zien ondergaan. In een wonderlijke stemming rijden we langs de oostzijde van het meer terug naar ons hotel in Tiberias. Weer is het donker als we aankomen. '

Beth-Shean

Donderdag. We vertrekken iets later dan gepland (8 uur) omdat er twee mensen vast zaten in de lift. Maar goed dat Ja'akov altijd de hoofden telt!

Een goede gewoonte van hem is om iedere morgen, ergens, een stukje uit de Bijbel te lezen. Deze morgen doet hij dat aan een monding van de Jordaan. Hij leest Matth. 3:13 „Toen kwam Jezus van Galilea naar de Jordaan, tot Johannes, om van hem gedoopt te worden". De traditionele plaats van de doop van Christus is 8 km.

De traditionele plaats van de doop van Christus is 8 km. ten oosten van Jericho. Duizenden pelgrims hebben door de eeuwen heen deze plaats bezocht.

Zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament is de Jordaan een betekenisvolle rivier, denk aan de doortocht van het volk Israël vanuit de woestijn naar het Beloofde Land. En aan Naäman, die hier van zijn melaatsheid gereinigd werd, nadat hij zich zevenmaal in de Jordaan had ondergedompeld.

Het is geen brede rivier, slechts 35 mtr. breed (gemiddeld). De lengte bedraagt vanaf het meer van Galilea tot aan de monding van de Dode Zee 100 km. (hemelsbreed).

Op deze nog vroege morgen heerst er een welhaast heilige rust. Die duurt echter maar even, want in het stalletje verderop wordt alweer aan de ansichten en de souvenirs voor thuis bedacht...

Degenen onder ons die van opgravingen houden, en daar schaar ik mezelf óók onder, komen in de volgende plaats die we aandoen, Beth-Shean, ruimschoots aan hun trekken. Ongelooflijk, er wordt hier een hele stad opgegraven! Beth Shean werd gedurende de Romeinse periode, (69 voor Chr. - 330 na Chr.) bevolkt door Joden en Samaritanen. In de Byzantijnse periode, die hier op volgde, woonden er voornamelijk Christenen. Na de bekering van Keizer Constantijn verbreidde het Christendom zich snel over het gehele land en werden er veel kerken gebouwd. In de 6e eeuw woonden er in Beth Shean 30.000-40.000 mensen. In 749 na Chr. werd de stad door een aardbeving verwoest. Na de oprichting van de Staat Israël hebben veel immi

Na de oprichting van de Staat Israël hebben veel immigranten zich in Beth Shean gevestigd. De opgravingen vinden nog steeds plaats. Ik zal u een opsomming geven van wat er de laatste tientallen jaren is opgegraven: een romeins theater, dat waarschijnlijk plaats bood aan 7.000 mensen; een groot badhuis, omgeven door tuinen met fonteinen en zuilen; Byzantijnse en Romeinse straten. De beroemdste zijn de Palladius straat (naar de toenmalige gouverneur) en de Valley straat die met de trottoirs mee 24 mtr. breed was. Langs de straten stonden prachtige mozaïken aangebracht. Uit de 5de en 6de eeuw is een hele Byzantijnse wijk gevonden.

Ja'akov vertelt het allemaal heel levendig. En zoals hij het verleden voor onze ogen schildert, zo schildert hij ook de toekomst: de stad herbouwen, hetgeen tot werkverschaffing zou leiden voor de vele immigranten....

De Dode Zee

Nog vol indrukken van wat we bij de opgravingen gehoord en gezien hebben, vervolgen we onze reis. Er staat voor vandaag veel op het programma; er rest ons nog een (heel kort) bezoekje aan Jericho en de Dode Zee met daar vlakbij de Massada.

De rit naar het zuiden, langs de Jordaan, is weer heel interessant. Tot aan de Judea-woestijn is het land heel vruchtbaar (de Jordaan-vallei). In het zuidelijke deel van de Jordaanvallei ligt Jericho,

In het zuidelijke deel van de Jordaanvallei ligt Jericho, volgens Ja'akov de oudste stad ter wereld. Reeds in de oudheid was Jericho bekend om zijn vruchtbare grond, zijn waterbronnen, sinaasappels, bananen en dadels. Hier was het dat de profeet Elisa één der zoute bronnen veranderde in zoet water door er een schaal zout in te gooien (2 Kon. 2:19-22).

Jericho is 10.000 jaar oud. De stad werd pas bekend in de geschreven geschiedenis in de 13de eeuw vóór Chr. met de aankomst van de Israëlieten bij het Beloofde land. Jozua vervloekte de stad (Jozua 6:26). Een paar geslachten later werd Jericho door de vloek van Jozua getroffen (1 Kon. 16:34).

Jezus is verschillende keren in Jericho geweest. Hij genas er de blinde Bartimeüs en nam Hij Zijn vertrek bij de tollenaar Zacheüs. Thans wonen er in deze stad op de zogeheten Westbank

Thans wonen er in deze stad op de zogeheten Westbank veel Mohammedanen. We maken slechts een korte stop, jammer genoeg, want er is hier nog zóveel te zien...

(wordt vervolgd) T. Knöps

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen