Herinnering rond Kerst

Mit Kerst komme d'r altied herinneringen boven

boven Voor je zelf soms niet meer te geloaven. Toch is alles echt waer gepasseerd. Hoewel je niet alles nog weet, wat er toen werd gepresteerd.

Veul winters mit ies en snêêuw. In 't begin veul méér, als op 't eind van deze êêuw.

De stekkerslee dee dan dienst voor het transpor Oak voor oens eten, angders hadden we niks op oens bord.

Vaoder zette toen wel eens een paer strikken In gedachten zat je dan al in zo'n lekker hoes te prikken.

Die wier dan gevilt an de schuurdeur achteromme

Zodat de veldwachter 't niet zag, want dan mos je bromme.

't Gebeurde ook wel dat vaoder zo'n hoes dan verkocht. Dat had dan misschien een paer gulden

Dat had dan misschien een paer gulden opgebrocht. Oens lekkere haes bleef dan in gedachten We mosten dan maar op de volgende wachten Den angderen dag achter die groate

schael aerpels, dan waren we weerbarsti Want 't spek van het vaarke, wier al een beetje garstig.

Mar 's aevonds zaten we weer gezellig bie mekaor te koekeloeren. Moeder stieng dan soms in de brie

Moeder stieng dan soms in de brie voor d'n angderen dag te roeren

Soms zatte m 'n gezellig voor 't raem, de blinden nog niet gesloten,

en de maen n et in 't oosten opgedoken. We zaten dan bij een klein oliepitje Op een eigen gemaekt zitje.

Vaoder achter de kachel, z'n voeten in de ove De koffie stieng daer dan pruttelend boven. De poes spelend met z'n staert Op zijn vaste plaetsje achter den haerd. Moeder deed dan mit oens zienge voor het raem De polder helder verlicht deur de maen. ^ Alles in een waes van doenker en licht Nog zie 'k 't voor me, dat prachtig gezicht. Soms wier er oak een verhael verteld. Over schaepen, dat ze één voor één werden geteld.

De sterren aan de hemel, waer we soms van droomden

We zagen de Melkweg, en die groate ster in 't noorden.

Ook vroegen wiele dan, of God in de hemel daar woonde

Ja zei moeder dan. Hij was het die oens dat vergezicht toonde.

Want alles wat in de locht en op aerde stond Is door God gemaekt en gegrond. As kind wier je dan stil, je wist niet veul te vraegen Niet wetend wat een mens soms laeter krieg te draegen.

Soms er bienae oengder dienkt te bezwieken En nu nog niet, naer die prachtige hemel haest durft te kieken.

Mar dan dienk weer aan toen, aan oenze moeder

Zij lêêrde oens 'toen' vraeg het je behoeder Hij is de Heer Die alles weet en ziet En zij 'mien moeder' die huulde van aarmoei en verdriet

Even daernae wier de lamp mit gaskousje aangestoken De blinden wiere gesloten. De kachel nog een schep kolen er op De klompen giengen dan in 't klompenhok. Daernae giengen we naer boven in de bedbak Matras gevuld mit een strooizak. De muren gekalkt, waren helder wit.

Dan riep moeder oens nae, jongens hebben jullie gthid. Deze opdracht kregen we heel lang geleden Proberen wiele nog steeds in dat voetspoor te treden.

Daerom voor ieder die in problemen zit Kiek naer de sterren, de maen, de hemel 'en bidt'.

C. V. d. W. te R.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen