Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Melissant (2e serie, nr. 3)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Melissant (2e serie, nr. 3)

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

De Geref. Kerk

Hoewel tot ongeveer 1920 wel gesproken werd over de Gereformeerden als 'Dolle honden' (een scheldwoord afkomstig van 'Dolerenden'), moeten we niet denken, dat in de Melissantse Gereformeerde Kerk de Doleantie-geest heerste. Een invloedrijke vrouw als vrouw Sieling vond het jammer, dat Pieter Human zo dolerend was.

Haar eerste predikant was ds. J. A. de Bruyn; die hier in 1916 kwam. Er werd een pastorie voor hem gebouwd

Er werd een pastorie voor hem gebouwd aan de Nieuweweg. Deze dominee werkte hier 3 jaar. Hij werd in 1922 opgevolgd door dhr. J. v. d. Lugt, die ook 3 jaar bleef, nl. als lerend ouderling. Ds. H. de Valk stond hier van 1934-1946. Hij was ook dominee van Stellendam en daar woonde hij.

Hij werd jaren later op Melissant begraven ('t Was de enige predikant, die hier z'n laatste rustplaats heeft).

Met de Vrijmaking gingen slechts mee de fam. E. Struik, diens zuster L. C. Struik en de fam. J. van Dijk.

E. Struik z'n vrouw, Jo Beijer overleed in 1974 en alle anderen verlieten Melissant. Zodoende was er geen vrijgemaakte kerk meer.

Ondanks de kerkelijke verdeeldheid gevoelde men toch de geestelijke band met de kinderen Gods in een andere kerk, ook met hen, die in de Herv. Kerk bleven.

Op schoolterrein werkten leden van elke kerk samen.

Enige aantekeningen: 1. Ds. A A. Koppe was 5 juli 1903 pas te Stellendam gekomen en vertrok in 1907. 2. In het Jaarboek der Geref. Kerken vond ik het volgende: Ds. J. A.DEBRUIJN 7-7-1846-3-3-1927 Aangezocht om een gedachteniswoord over dezen ontslapen Dienaar in ons Jaarboek te schrijven, heb ik het voldoen daaraan een plicht der piëteit geacht jegens den vriend mijns vaders, die tevens was mijn vaderlijke vriend. Jelle Anske de Bruijn werd 7 Juli 1846 te Nijehaske bij Heerenveen geboren. Zijn ouders behoorden oorspronkelijk tot de Ned. Herv. Kerk. Later gingen zij tot de Chr. Geref. Kerk over. Zijn vader was schipper en Jelle werd, gelijk zijn broeders, voor de vaart bestemd.

Maar de Heere had den morgen der voorbereiding anders in Zijn Raad vastgesteld. Hij wrocht in de ziel van onzen Jelle de begeerte om predikant te worden. Daartoe is vooral het zalig afsterven zijner vrome moeder 30 Mei '64 een sterke prikkel geweest.

Het heeft diepen indruk op hem gemaakt.

3. Over Ds. J. van der Lugt las ik: Hij werd in 1886 geboren en was enige

Hij werd in 1886 geboren en was enige jaren werkzaam bij het veilingwezen. Daarna werd hij oefenaar te Melissant, om als zodanig in 1925 te Zwartewaal te worden aangesteld. In 1945 werd hij op grond van art. 6 (singuliere gaven) tot het predikambt toegelaten. In 1955 werd hem emeritaat verleend en vestigde hij zich te Zeist.

Hij was te Melissant nog ongehuwd en in de kost bij H. W. Koole.

De Rooms-Katholieke Kerk

Rogier vertelt in z'n Geschiedenis van het Katholiscisme in Noord-Nederland op pag 790, dat op Melissant in 1839 15,6% R.K. was; in 1899 2,48%, in 1930 3,77%.

Het is opmerkelijk dat het aantal R.K in 1839 zo groot was.

Ze gingen naar Middelharnis ter kerke (Eerst naar Sommelsdijk). In de vorige eeuw kwam het voor, dat

In de vorige eeuw kwam het voor, dat een Roomse man op de Heule tegen Protestantse mensen, die daar gereed stonden naar Dirksland te gaan om daar te kerken, zei: „Kwa, laete we op pad gae". Zo gingen ze samen het 'kerkepad' tus

Zo gingen ze samen het 'kerkepad' tussen Melissant en Dirksland. En dan scheidden zich hun wegen. De verhouding tot de Roomsen was niet

De verhouding tot de Roomsen was niet vijandig. Wel moest men niets hebben van de Roomse leer, en was een boekje als: Maria Monk, de zwarte non, bekend.

Wij droegen kennis van een fijne Roomse, die een overvloed van goede werken had en 's avonds huisgodsdienstoefening hield, en voor wie men de grootste achting had. Er werd wel gezegd: Als een Roomse

Er werd wel gezegd: Als een Roomse stervende is, wordt hij alleen op Christus gewezen en vallen Maria en de heiligen weg.

Onlangs kreeg ik van bevriende zijde een gedenkboekje over de 75 jaren bestaande kapel. Dit 35 pagina's tellende boekje, aardig

Dit 35 pagina's tellende boekje, aardig geïllustreerd, begint na een inleiding met: Geschiedenis van Melissant voor de reformatie. (wordt vervolgd

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 21 februari 1992

Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's

Melissant (2e serie, nr. 3)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 21 februari 1992

Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's