"Wat mij betreft is de Gereformeerde Gemeente van Ouddorp een voorbeeld voor heel Nederland"

Ds. Pater (58 jaar) volgde aanvankelijk een opleiding landmeetkunde, was actief in de ICT-branche en werkte als zelfstandig ondernemer. Tijdens zijn dertiger jaren werd hij geroepen om predikant te worden. Zijn roeping tot het ambt kwam voort uit Gods Woord, zo vertelt ds. Pater. “De tekst uit Markus 1 vers 17 gaf mij daarin duidelijkheid: ‘En Jezus zeide tot hen: Volgt Mij na, en Ik zal maken, dat gij vissers der mensen zult worden.’ Dat was de kern in de periode dat het ambt ging wegen en ik werd ingewonnen en overwonnen. In 1999 werd ik toegelaten door het curatorium voor de theologische opleiding.”

Dichter op de mensen

Ds. Pater diende als predikant achtereenvolgens de Gereformeerde Gemeenten van Opheusden, Oud-Beijerland en Ridderkerk alvorens hij geroepen werd voor de gemeente in Ouddorp. Het was best even wennen om predikant van een veel kleinere gemeente te zijn, vertelt ds. Pater. “Ik ben gewend geweest aan grotere gemeenten. Ik ben begonnen met 1850 zielen. In Ouddorp waren dat er zo’n 190 toen ik kwam, een aantal dat in de laatste jaren uitgroeide tot ongeveer 250. In een kleine gemeente sta je dicht op de mensen, het is allemaal wat closer. Daar moest ik in het begin erg aan wennen, dat wist de gemeente ook. Op Hemelvaartsdag 2018 veranderde dat. Ik mocht ervaren dat de ten hemel gevaren Christus alle bezwaren van mij wegnam.”

Geen hoge muren

De predikant omschrijft de Ouddorpse cultuur als gezellig en gemoedelijk. “Ik voelde me er ontzaglijk thuis. De cultuur in de Gereformeerde Gemeente van Ouddorp laat zich het beste omschrijven als een groot gezin: je hoort bij elkaar, maar iedereen is anders. Wat mij betreft is de Gereformeerde Gemeente van Ouddorp een voorbeeld voor heel Nederland.” Ds. Pater kijkt terug op een warme tijd, zowel in het ambtelijk leven als voor zijn gezin. “We hadden echt ons plekje in Ouddorp. Er werd respectvol omgegaan met het ambt en er was veel openheid en meeleven met andere kerkelijke gemeenten. Er waren geen hoge muren.” Ds. Pater genoot ook erg van de tuin van de pastorie. “Het onderhouden daarvan kun je zeker wel een hobby noemen.”

Weemoed en dankbaarheid

De weg naar Waardenburg ging open door de tekst uit Handelingen 16 vers 9 en 10: ‘En van Paulus werd in den nacht een gezicht gezien: er was een Macedonisch man staande, die hem bad en zeide: Kom over in Macedonië, en help ons. Als hij nu dit gezicht gezien had, zo zochten wij terstond naar Macedonië te reizen, besluitende daaruit, dat ons de Heere geroepen had, om denzelven het Evangelie te verkondigen.’ Daaruit wist ds. Pater dat er een taak voor hem in Waardenburg ligt.

De afscheidsdienst op 28 september was vol dankbaarheid, maar ook vervuld van weemoed. “Scheiden doet lijden. Er is de wetenschap dat de Heere je overwint om te gaan, maar je voelt ook de verbondenheid die er was en is. Ik heb gepreekt uit 2 Thessalonicenzen 3:16, waar staat: ‘De Heere nu des vredes Zelf geve u vrede te allen tijd, in allerlei wijze. De Heere zij met u allen.’ We hebben in Ouddorp veel liefde, rust en aangename vrede gehad, als een Elim in de woestijn. Maar dat is uitwendige vrede. De tekst spreekt over een vrede met God. Er is herstel tussen God en onze ziel nodig en mogelijk. Dat is het grootste en diepste wat je als predikant aan de gemeente mee kunt geven.” De reactie van de gemeenteleden op zijn vertrek was vooral verdriet, weet de dominee. “De gemeente van Ouddorp bestaat sinds 1930. Ze was niet een eigen predikant gewend en was heel zelfstandig. Nu was er een eigen predikant en die vertrekt dan weer. Dat is dubbel verdrietig. Tegelijk gunde de gemeente ons daarin het goede en waren ze meer met ons welzijn bezig dan met hun eigen emoties.”

‘Verhuizen is niks aan’

Het gezin Pater verhuisde onlangs naar West Betuwe in Gelderland. Vier van de acht kinderen wonen nog thuis. Ds. Pater en zijn vrouw hebben inmiddels ook vier kleinkinderen. “Onze dochter is in september getrouwd met een Ouddorper, we zijn bewust na die tijd verhuisd”, vertelt de dominee. “Voor een gezin is verhuizen een diep ingrijpende zaak. ‘Niks aan’, zoals de kinderen zeggen. Ze hadden vrienden in Ouddorp en gingen er naar school, op de Prins Maurits in Middelharnis. Zo’n verandering is moeilijk voor jonge mensen. Ze zijn anderzijds ook gewend aan verhuizingen en ons gezin is mede daardoor erg gehecht en verbonden aan elkaar. Dat geeft eenheid en kracht.”

Met moed vooruit

Ds. Pater staat aan het begin van een nieuwe periode van ambtelijk werk in Waardenburg. Welke verwachtingen heeft hij voor de toekomst? “Met de hulp des Heeren kijken we met moed vooruit. Ondanks de donkere tijd in wereld en kerk weten we dat de uitbreiding van Gods Koninkrijk vastligt. De Heere haalt zijn Kerk Thuis. In onze tijd in Ouddorp heb ik veel gesproken met ds. P. Blok, een emeritus predikant van de Gereformeerde Gemeenten, die overleed in 2019. Hij zei vaak: ‘Aan onze kant is het verzondigd, maar aan Gods kant ligt het vast’. Die woorden geven weer hoe ik in mijn ambtelijk werk sta.” Tot slot heeft ds. Pater nog een groet voor de gemeenten op het eiland. “Ik heb op Goeree-Overflakkee veel derde diensten op de zondagmiddagen geleid en ben daar altijd hartelijk ontvangen. Daarom wil ik graag uit liefde voor het eiland alle gemeenten Gods zegen toewensen.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen