Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Een teken van trouw en hoop

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een teken van trouw en hoop

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Deze week werd de regenboogvlag gehesen bij het gemeentehuis. Het voltallige college was erbij, behalve SGP-wethouder Daan Markwat. En dat leverde uiteraard weinig vleiende reacties op, want op dit vlak bestaat er wel degelijk een ‘verkeerde mening’, of ‘verkeerde overtuiging’. En die moet gecanceld worden, om maar een moderne term te gebruiken.

"Op Goeree-Overflakkee telt iedereen mee. We willen een samenleving zijn waarin iedereen zich thuisvoelt en zichzelf kan zijn. Ongeacht leeftijd, beperkingen, gender, inkomen of culturele achtergrond. Sinds 2013 vragen we hiervoor symbolisch aandacht door de regenboogvlag hoog in top te hangen. Dit blijven we als gemeente doen omdat aandacht en begrip voor elkaar nodig blijft." Deze woorden sprak wethouder Bruggeman uit bij het hijsen van de vlag (Bron: Facebookpagina van de gemeente).

Met deze woorden is op zich niet zoveel mis, al kun je je afvragen of dat de lading dekt van de symboliek achter deze vlag. Want die is toch echt veel meer gericht op de harde eis van de ‘LHBTIQ+-gemeenschap’ om volledig geaccepteerd te worden. De lobby zal blijven totdat iedereen niet alleen homoseksualiteit en andere seksuele gerichtheid, maar ook geslachtsveranderingen en dergelijke volkomen normaal vindt en accepteert. Monden die zich uitspreken tegen de (overigens zeer effectieve) lobby van het COC hierover, lijken gesnoerd te moeten worden. Heb je een andere overtuiging, dan word je belachelijk gemaakt en telt het recht op je eigen mening niet meer.

Mede door de invloed van onder meer het COC op het beleid van de afgelopen tien jaar kun je bijvoorbeeld als christelijke school bijna niet meer zeggen: wij hebben hier vanuit de Bijbel een andere visie op. Je onderwijs kan prima op orde zijn, je kunt uitstekende leerlingen afleveren op wo-, hbo- en mboniveau, als je niet de door de overheid opgelegde ‘voorlichting’ opneemt in je onderwijsprogramma, kun je als school in de problemen komen. En onderwijs is slechts een voorbeeld van de groeiende invloed. Ook veel politieke partijen hebben inmiddels een vast onderdeel over dit onderwerp in hun verkiezingsprogramma. Aanvoerders van voetbalclubs dragen een band in regenboogkleuren. Het is, kortom, al grotendeels verweven in de maatschappij.

Onze seksuele gerichtheid is belangrijk voor onze identiteit, maar niet allesbepalend. Toch is dit de afgelopen jaren zo uitvergroot, dat steeds meer mensen lijken te vergeten dat we veel meer zijn dan dat. We zijn niet alleen de man van, of de vrouw van. We zijn werkgever of werknemer, vader, moeder, trainer of coach, mentor, ouderling of diaken, natuurliefhebber, en ga zo nog maar even door. We nemen op verschillende momenten verschillende rollen aan, waarbij die gerichtheid veel vaker niet dan wel een belangrijke rol speelt.

Voor alle duidelijkheid: haat en/of geweld tegen iemand met een andere gerichtheid moet ten allen tijden afgewezen en voorkomen worden. Zelden fysiek, maar als christenen in Nederland hebben we op dit gebied de nodige steken laten vallen. Kinderen in een ruimte opsluiten, ouders bellen en ze ten overstaan van hen dwingen om uit de kast te komen, zoals is gebeurd, is echt heel erg fout. Dat levert blijvende schade op, in ieder geval bij het kind. Het getuigt ook van totale liefdeloosheid richting het kind en vooral liefde voor het gelijk van de eigen overtuiging. Het is geen verrassing dat kinderen die dit meemaken vaak niets meer met kerk en geloof te maken willen hebben. Genoemd voorbeeld is gelukkig slechts een uitwas, voor christenen blijft het een levenslange uitdaging om altijd weer in liefde met onze naaste om te gaan. Het past ons niet om anderen te veroordelen, of liefdeloos te behandelen, zelfs niet als we voor rotte vis worden uitgemaakt. Ook in de kerken was (en is?) die liefdeloze houding immers helaas aanwezig tegen onze medemens met een andere seksuele gerichtheid. En dat moeten we ons aantrekken.

Het wordt er niet gemakkelijker op, maar toch mag ook steeds weer worden uitgelegd waarom een SGP-wethouder op grond van de Bijbel niet achter het hijsen van de regenboogvlag kan staan. En te wijzen naar de Bijbelse betekenis van de regenboog als een teken van Gods trouw richting een aarde, richting mensen die niets met Hem van doen wilden en willen hebben. Dat is pas Hoop.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 oktober 2022

Eilanden-Nieuws | 24 Pagina's

Een teken van trouw en hoop

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 oktober 2022

Eilanden-Nieuws | 24 Pagina's