Christelijke jurkjes, middeleeuwse etalages en islamitische supermarkten

Dergelijke lokale onderzoeken zijn heerlijk om te lezen. Naast de inzichten die het in algemene zin oplevert, nemen verschillende respondenten geen blad voor hun mond bij de toelichting. Soms zijn dat uitstekende suggesties, en soms zijn ze ronduit grappig.

Om met die laatste categorie te beginnen: een van de respondenten beklaagde zich over ‘conservatieve kleding’ (christelijke winkels), “terwijl de groep niet-gelovigen op het eiland steeds groeit”. Het zou toch prachtig zijn: een zomers jurkje dat spontaan een geestelijk lied gaat zingen als je de deur uit stapt.

Een ander pareltje komt uit Oude-Tonge en gaat over het Dabbeplein: “Triest ingevulde etalages met troep uit de middeleeuwen is niet van deze tijd.” Er geen speld tussen te krijgen dat spullen van honderden jaren geleden dus niet uit de 21ste eeuw afkomstig zijn, tenzij het om namaakzwaarden of iets dergelijks gaat. En laat daar nu juist wel een markt voor zijn. Al is het Dabbeplein dan misschien niet de juist verkooplocatie. Wat de commentator dan wel bedoelt, blijft een vraagteken.

Een derde en laatste opvallend commentaar luidt: “Meer stimulatie van MKB in alle dorpen én voorkomen dat islamitische supermarkten prominent worden, dat was in Rotterdam ook en dat levert problemen op.” Even terug naar de realiteit: Goeree-Overflakkee telt rond de twintig kleine en grote supermarkten en slechts 1 winkel die je met veel pijn en moeite zou kunnen omschrijven als ‘islamitische supermarkt’. Er zou in ieder kern zo’n winkel bij moeten en dan nog zijn ze niet ‘prominenter’ dan de gewone supermarkt. Goeree-Overflakkee is geen Rotterdam en zal dat ook niet worden, dus in dat opzicht kan de respondent van dienst opgelucht ademhalen.

Niet iedereen heeft er overigens vertrouwen in dat de resultaten van het onderzoek iets uithalen: “Ik kan wel een tip geven maar de gemeente luistert toch niet.” Aangezien de resultaten door het college voor kennisgeving zijn aangenomen, zou deze respondent zomaar kunnen denken: zie je wel! Toch betekent dat dus niet automatisch dat er niets mee wordt gedaan. De brief over een mogelijke hoogspanningskabel in het Haringvliet is ook voor kennisgeving aangenomen, maar de gemeente is er wel degelijk druk mee aan de slag gegaan.

Ook serieus

Toch is het niet alleen grappig of complete onzin wat de klok slaat in de commentaren, integendeel. Het 'tussenstuk' van d'n Diek wordt uiteraard benoemd als pijnpunt, het winkelcentrum valt nu eigenlijk in twee delen uiteen. Een andere interessante suggestie is om de Diek overdekt te maken, zodat je altijd droog loopt. Voorwaar een idee waar veel handen voor op elkaar zullen gaan, behalve dan die van de wethouder van financiën en de penningmeester van de ondernemersvereniging. Mooi idee, maar financieel vermoedelijk niet haalbaar.

Ook worden verschillende maatregelen benoemd om leegstand tegen te gaan. Een nobele gedachte want het is inderdaad niet heel bevorderlijk als in een winkelcentrum om de paar winkels een leeg pand staat. Een laatste interessante opmerking die niet onbenoemd mag blijven, is om de Nieuwstraat in Middelharnis volledig af te sluiten van verkeer en een soort terrassenplein van te maken. Zeker in de zomer is dat een aanlokkelijk idee, er is alleen een kleine uitdaging te overwinnen: je zit letterlijk in de uitlaatgassen van de auto's die op twee meter afstand van je tafeltje parkeren.

Vanuit de kleine kernen klinkt vooral veel zorg of het verdwijnen van winkels, een beweging die al jaren aan de gang is en nauwelijks lijkt te kunnen worden gestuit. Ondernemers durven het simpelweg niet meer aan om in een kleine kern een winkel te openen. Met de concurrentie van online shoppen is een winkel openen sowieso een moedige stap. De gemeente kan dan wel van alles willen en stimuleren, het wordt dan een moeilijk verhaal. En hoe vervelend het ook is voor alle inwoners van de kleinere kernen, het concentreren van de winkels op 1 of 2 plekken op het eiland is dan best een logische gedachte.

De belangrijkste conclusie -dat het er op het gebied van winkelaanbod op het eiland niet per se slechter op is geworden, maar dat er tegelijkertijd veel ruimte voor verbetering is- die is vermoedelijk herkenbaar voor veel mensen. Toch moeten we de realiteit niet uit het oog verliezen. We kunnen niet concurreren met de winkelcentra in de grote steden. En ook daar is leegstand een groeiend probleem. We hebben snel de neiging om vooral te kijken naar wat er niet is. En heel eerlijk: 'we' doen het zo slecht nog niet als je kijkt naar wat er wél is. Als je echt iets nodig hebt, hoef je er in de meeste gevallen het eiland niet voor af. Als we dat op peil kunnen houden er waar mogelijk aanbod en aantrekkelijkheid kunnen vergroten, doen we het als eiland best goed.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen