Kille kerst

Is het twee jaar later wezenlijk anders? Wie om zich heen kijkt, weet wel beter. Allerlei crises laten zich gelden. Ik noem enkel maar de oorlog in Oekraïne met alle verdriet en leed van dien. Over kilte gesproken! Wat zal het voor velen in dit oorlogsgebied letterlijk lijden aan de kou zijn, omdat de energievoorziening voortdurend onder vuur ligt.

Nu kan een kille kerst wel degelijk een gezegende kerst zijn. Ik denk aan de bekende Roemeense predikant Richard Wurmbrand (1909-2001), die veertien jaar in communistische gevangenissen zat vanwege zijn geloof in Christus.

Hij schrijft over de ontberingen in de gevangenis in een bijzonder strenge winter. De sneeuw lag bijna twee meter hoog. In een cel zonder verwarming, voorzien van een dunne deken en met nauwelijks iets te eten probeerden hij en zijn medegevangenen te overleven. Op kerstavond waren de gesprekken ernstiger dan anders, zo verhaalt Wurmbrand; ieder was in gedachten bij zijn geliefden. Hij spreekt die avond met de anderen over Christus. ‘Mijn handen en voeten waren ijskoud, mijn tanden klapperden, en een hongergevoel als een ijzige klomp in mijn maag scheen door heel mijn lichaam te trekken tot alleen mijn hart leefde.’ Als hij niet verder kan, gaat een jonge boer verder. Hij vertelt op ontroerende wijze van de geboorte van de Zoon van God. Dan begint ergens in de gevangenis iemand te zingen. Eerst klonk zijn stem zacht en voorzichtig, ‘maar geleidelijk zwol hij verwonderlijk aan in de ijle, heldere lucht, tot het galmde over de gangen en ieder met zijn bezigheid ophield om te luisteren.’

En nu wij. We kunnen het allemaal makkelijk zeggen of schrijven. We zitten er vermoedelijk over het algemeen tamelijk warmpjes bij. En zelfs een verhaal als het bovenstaande kun je met een bepaalde geestelijke romantiek ophalen en jezelf er nóg behagelijker door voelen. We leggen nog een extra blok in de kachel en duiken nog wat dieper in onze stoel. Al is er welbeschouwd niets romantisch aan uiteraard. Geestelijk rijk is het wel. Misschien is het beter om te bedenken in welk een duistere kille wereld het Kind kwam. Hoewel Hij rijk was, is Hij zo arm geworden. Hij werd geboren in een verloren wereld. Hij werd geboren om de blik te richten naar de dood. Zijn geboorteuur is de eerste voorbereiding van het offer. Ook daar is niets romantisch aan.

Dat te bedenken doet ons misschien ook denken aan hen die ook iets van kilte ervaren. Letterlijk. Het kunnen mensen vlakbij ons zijn. Ik denk heel concreet aan mensen die met weinig moeten rondkomen en vanwege de hoge energiekosten misschien wel letterlijk in de kilte moeten zitten deze kerst. Misschien kunnen we iets meer doen dan aan ze denken. Vaak vallen er rond of op kerst grote woorden over vrede en omzien naar elkaar. Laten we het wat kleiner en concreter aanpakken. U bent misschien in de gelegenheid om voor deze of gene de kerst iets minder kil te maken...?

Columnisten dr. P.C. Hoek en dr. M.J. Kater geven om de beurt iedere eerste dinsdag van de maand hun visie op de dingen die om ons heen gebeuren in de wereld. Dat doen ze vanuit een christelijke visie, gestoeld op de boodschap van de Bijbel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen