De laatste column van mijn hand…

Laatste maand, december, en ik schrijf mijn 60ste en laatste column voor het Eilanden-Nieuws als boswachter Communicatie en Beleven bij Natuurmonumenten. De vraag om te gaan starten, stelde journalist Adri van der Laan tijdens een ontmoeting met mij en mijn toenmalige collega Ted Sluijter over het Droomfonds Haringvlietproject. “Zou één van jullie interesse hebben in het schrijven van een maandelijkse column voor de krant?” Tja, en als je dan ook nog eens een eilander bent, was de keuze al snel gemaakt. Dus in januari 2018 was de column een feit. Het leuke aan schrijven over je vak én ook woonachtig te zijn op Goeree-Overflakkee, is dat je je eigen ervaringen erin kunt verwerken. Gebeurtenissen die mijn collega’s en ik meemaakten tijdens het werk, vragen van bezoekers in de natuurgebieden maar ook ontmoetingen met mensen buiten het werk die de column lazen en interesse hebben in de natuur. Ik kreeg/krijg de meest uiteenlopende vragen bij de bakker, bij de fysio, bij de bibliotheek, tijdens Koningsdag, met een rondje hardlopen, bij het schoolplein of tijdens een lezing of excursie. Vragen waarom wij geen bos laten groeien op de Kwade Hoek, want dat is juist goed voor de CO2-opname, of wat iemand moet doen met een dode gans in zijn tuin. Maar ook waarom er bepaalde soorten vogels wel in de rest van Nederland vliegen, maar niet op Flakkee. Of waarom ik niet in zo’n dienstauto rij als ik aan het werk ben. Maar ook de opvatting dat ik hele dagen buiten ben, lekker in de natuur. Natuurlijk probeer ik dat wel zo te plannen, maar helaas moet ik in mijn functie ook veel vanachter de computer doen en die staat (helaas) niet in de natuur maar gewoon op kantoor. En dat is nu juist de reden dat ik ben gaan schrijven. Om je als lezer een inkijkje te geven in ons werk als natuurbeheerder en -beschermer, hoe dat gaat met de natuurgebieden op Goeree-Overflakkee maar ook dingen waar jezelf een handje bij kunt helpen, zoals de natuur rondom je eigen huis. Ik heb geprobeerd om op een zo luchtig mogelijke manier verschillende onderwerpen waar Natuurmonumenten mee te maken heeft en waar ikzelf tegenaan liep in de columns te belichten. Vooral ook met mijn eigen nuchtere kijk op de dingen. Hoewel ik uiteindelijk wel bij het oud papier terecht ben gekomen, hoop ik dat toch iets van die verhalen tot actie hebben geleid om de natuur te blijven ontdekken en je hier ook hard voor te maken. We mogen ons ontzettend rijk prijzen met de mooie natuur op ons eiland. Laten we ons hier samen hard voor maken! Mijn pen draag ik vanaf volgend jaar over aan mijn collega Anne Los, ook een eilander. Ik ga vanaf volgend jaar mijn werk voortzetten op het eiland Tiengemeten. Maar wil je nog eens iets vragen, stel ze gerust ... bij de bakker, school, markt, tijdens het hardlopen, etc.

In haar maandelijkse column schrijft Chantal over haar ervaringen als boswachter en geeft tips om de natuur op het eiland te ontdekken. Reageren kan via Haringvliet@natuurmonumenten.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen