Moedertje lief

Ik zie haar

Zittend

Aan de tafel

Moedertje lief

De zachte ogen

Met een waas

Van ouderdom

Doordrenkt

In een rimpelend gezicht

Omlijst

Door grijze haren

Gevormd

Ontstaan in

De loop

Der tijd

Huid dooraderd

Handen strelend

Langs het lijfje

Van de pop

Op haar schoot

Inbeeldend

Alsof het is

Haar zoon

De zoon

Steevast

Elke week

Bezoekend

Zijn moedertje… als een vaststaand ritme

Een telkens

Terugkerend refrein

Begroetend:

‘Moedertje lief ’

Woorden

Ontsproten

Uit liefde

Opklimmend

Uit de diepste roerselen der ziel.

Met de klank van Wanhoop

Verdriet

Pijnlijk gemis

Aanschouwend de Vergetelheid

Het verzonken ik

Waarin zijn moeder

Zich begeeft

Ogen, lieve ogen

Omfloerst door tranen

Druppelend,

Glijdend

Vindend hun spoor

In de groeven

Van het gelaat.

‘Moedertje’

Handen zoekend,

Tastend

Strelend.

Ogen oplichtend

Herkennend

In een kort moment

‘Mijn jongen’

De zoon,

Verheugd

En tevens

Bedroefd

Zijn ogen

Afwendend

Zijn toevlucht

Nemend

Tot herinneringen

Aan de

Lang vervlogen tijd

Opnieuw belevend

zijn kinderjaren

Zo lang geleden|

De tijd van toen

Het voorbijvliegen

Der jaren

Het heen gaan van weken; maanden

De seizoenen zich afwisselend

Verglijdend

In de tijd

Ongrijpbaar uiteen vallend

De eerste tekenen

Waarnemend

Bij zijn moedertje

Alzheimer

Afbrekend Het alledaagse

Het alledaagse

Het gewone

Vertroebelend de bron der gedachten

Van lieverlee vergetend

Het normale leven

Verdwalend in het eigen ik

Het hart

Van de zoon

Verscheurend

Het verlies ervarend

Het schrijnende proces meebelevend

Het leven

In scherven

Uiteen spattend

De teloorgang aanschouwend

Het hier en nu

Loslatend

Afscheid nemend

Reeds vóór het einde dáár is.

De verwording

Tot een schim

Een schaduw

Van wie zijn moeder is geweest

Oneindige leegte

Weerspiegeld

In de lieve ogen

Steeds meer

Verkerend

In niemandsland

In het verzonken| ik

Zijn moedertje

Het échte einde

Dichterbij komend

Handen

Elkaar omstrengelend

Afscheid nemend

Behoeftig

Verlangend|

Nog één moment

Een laatste zucht

Moedertje lief!

(n.a.v. deelname aan schrijfwedstrijd Schrijversacademie/thema: Moedertje lief)

Maria Vroegindeweij werkt als verzorgende op een woongroep voor ouderen met dementie. In haar columns neemt ze lezer mee naar ‘haar’ woongroep, waar ze al sinds jaar en dag haar talenten gebruikt om deze generatie ouderen te begeleiden en ze een mooie oude dag te bezorgen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen