Leerlingen Paul Kieviet geven concert in Grote Kerk Middelharnis

Het programma is afwisselend, zegt Paul Kieviet. "Luisteraars krijgen zowel speelse composities uit beginmethodes als meesterwerken uit diverse stijlperioden te horen. Een greep uit het programma: twee keer een vrolijke, tweedelige Sonatina van Christian Friedrich Ruppe, een Duitse componist die in Leiden terechtkwam als docent aan de universiteit, een bekoorlijk Minuetto van Thomas Haigh en een stevige Lesson van Samuel Arnold. Bijzonder lichtvoetig is ook de Sonata in C van José António Carlos de Seixas. Ook Philip Pool schreef een sprankelende Sonata in C. Het grote Leeflangorgel laat in al deze muziek zijn 'zonnige' kant zien. De koraalbewerking over Psalm 108 van Arie Loonstra is dan weer heel anders."

Een bijzondere aanwinst voor het kerkgebouw is de Erard-vleugel. Tijdens dit concert wordt hierop het eerste deel (Allegro) uit de beroemde Sonate in C (KV 545) van Wolfgang Amadeus Mozart gespeeld. Verder is ook het virtuoze Solfeggio van Carl Philipp Emanuel Bach en het Rondo in C uit Sonatine I van Anton Diabelli, voor piano quatre mains te horen Natuurlijk mag Johann Sebastian Bach niet ontbreken. Zijn aandeel deze avond is omvangrijk. Van hem horen de luisteraars het beroemde Menuet in G uit het Klavierbüchlein für Anna Magdalena Bach, dat de meester schreef voor zijn vrouw – in huize Bach werd veel gemusiceerd! Het Preludium in C (BWV 939) is een kleinood voor klavecimbel, dat wonderwel past bij een grote orgelklank… Van de bewerking voor koor en orkest over Jesus bleibet meine Freude uit de cantate BWV 147 wordt een versie voor orgel ten gehore gebracht, misschien wel het meest bekende cantatedeel van Bach. Voor zijn tienjarige zoon Wilhelm Friedemann schreef Bach in 1720 het Klavierbüchlein für Wilhelm Friedemann. Daaruit horen de luisteraars Inventio 10 in G (BWV 781), een kijkje in Bachs eigen lespraktijk. Een aantal jaren later schreef Bach voor dezelfde zoon zijn zes Triosonates. Daarvan wordt het eerste deel (Allegro) uit Sonate V in C (BWV 529) gespeeld. Deze sonates zijn nog steeds een echte uitdaging voor de (vak) organist. Friedemann had dus wel vorderingen gemaakt. De imponerende Allabreve (BWV 589) is een doorwrochte fuga in de 16e eeuwse stilo antico (oude stijl), een stuk waarvoor men echt even moet gaan zitten, vol harmonische spanning. Bachs grote voorbeeld als jong musicus was Dietrich Buxtehude, met zijn stylus phantasticus, de fantasierijke stijl. Wie luistert naar Preludium en Fuga in e (BWV 533) kan zich daarbij wel iets voorstelle Geïnspireerd door de Italiaanse stijl van Antonio Vivaldi schreef Bach zijn flitsende ('dorische') Toccata in d (BWV 538), één van zijn rijpe en monumentale orgelwerken.

Vanuit Bach loopt een lijntje naar de 19e-eeuwse Felix Mendelssohn-Bartholdy. Hij was het die voor het eerst in 1829 weer diens Matthäus-Passion uitvoerde. Zijn melodieuze Sonate II in c (Op. 65 no. 2) is een hoogtepunt van romantische orgelkunst. Ook Adolf Friedrich Hesse stond – als leerling van een Bach-leerling zou je hem een muzikale achterkleinzoon kunnen noemen – in deze traditie. Van hem horen de luisteraars de Fantasie in d zu vier Händen (Op. 87), uitgevoerd door twee muzikale zussen.

Het orgel in deze kerk is tien jaar geleden gerestaureerd en vanaf dat moment een ideaal les- en studie-instrument. Voor de spelers een vertrouwde plek: ze komen hier elke week op les. Het concert begint om 19.00 uur. De toegang is gratis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen