Ontkerkelijking

Onlangs stond er in het Reformatorisch Dagblad een artikel over de ontkerkelijking in de Verenigde Staten van Amerika. Ook daar zijn er steeds minder mensen die in God geloven en nog naar de kerk gaan. In ongeveer 20 jaar tijd is het aantal mensen dat zegt te geloven in God gedaald van 98% naar 81%. Het gaat om bijna een daling van 1 procent per jaar. Als we die vooruit berekenen dan zou dit betekenen dat over een jaar of 30, dus ergens rond 2050 meer dan de helft van de Amerikanen niet meer in God gelooft. Dit heeft uiteraard ook gevolgen voor de kerken. Op dit moment sluiten per jaar tussen de 6.000 en 10.000 kerken hun deuren. Weliswaar zijn de aantallen nog stukken hoger dan in Europa, maar ook in de USA is de ontwikkeling onmiskenbaar. Hoe kijken we tegen deze ontwikkeling aan?

Laat ik beginnen met het betreuren van deze ontwikkeling. Het is aangrijpend dat landen en volken meer en meer God en zijn Woord de rug toekeren. Een dergelijke ontwikkeling heeft ook grote gevolgen. Allerlei wetten in het land krijgen steeds meer een seculier karakter. Weliswaar is er in Amerika verzet tegen zaken als abortus, maar het blijkt ook buitengewoon moeilijk om hier paal en perk aan te stellen. Het is ook best lastig als grote delen van de samenleving bepaalde zaken niet meer onderkennen; dan geeft dat veranderingen. We zien dat bijvoorbeeld in ons land rond de winkels op zondag. Het was lange tijd gebruikelijk dat de winkels op zondag gesloten waren. Inmiddels is dat voor veel plaatsen een gepasseerd station. In de grote steden van ons land is de zondag een dag van kopen en verkopen geworden. Het is voor mensen die werkzaam zijn in het winkelbedrijf vrijwel onmogelijk om zich hieraan te onttrekken. Het geeft vooral voor mensen met een winkel veel vragen. Laten we hopen dat er ruimte blijft om op zondag onze winkels te kunnen sluiten. In bepaalde centra is dit al onmogelijk. Het geeft veel te denken over de secularisatie in ons land.

Laten we ook niet denken dat deze ontwikkeling de mensen die nog wel naar de kerk gaan niet zal treffen. Secularisatie is het proces waardoor God, de Bijbel en het geloof eigenlijk geen rol van betekenis meer hebben in het leven van alle dag. Het dan dus best zijn dat we zondags naar de kerk gaan, maar dat Gods Woord ons eigenlijk niets meer zegt. Secularisatie houdt niet op bij de deuren van de kerk. Voor veel jongeren en ouderen is het heel moeilijk om God en Zijn Woord een concrete plaats te geven in het leven van alle dag. Het is aan de kerk om op dit punt door prediking, onderwijs en pastoraal bezoek de gemeente te behouden bij het Woord van God. uiteraard kunnen we dat niet in eigen kracht. Ook moeten we niet denken dat wij het proces van secularisatie kunnen stoppen. Maar wel blijven we verantwoordelijk om de middelen te gebruiken. Laten we dat bidden en verwachtend doen. De Heere is de God van de middelen. En door die middelen wil Hij grote dingen uitwerken.

Laten we tenslotte bekommerd zijn over onze seculiere medemensen. Helaas kunnen we vervallen in een hoogmoedige gedachte. Vaak worden kerkmensen zo ook wel door de buitenwacht gezien. Het is ook niet goed als we overal maar het waarschuwende vingertje opheffen. Dat heeft de kerk soms een hele kwade naam bezorgd. Dat neemt echter niet weg dat we wel geroepen worden om onze medereizigers naar de eeuwigheid het goede Woord van God niet te onthouden. Soms kan een enkel goed woord over de Heere en Zijn dienst iemand aan het denken zetten. De voortgaande secularisatie moet ons ook aansporen om in begrijpelijke woorden de goede boodschap van God te laten klinken. Ook kunnen onze daden van grote betekenis zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen