Al vijftig jaar ‘uiterst comfortabel en verzorgd wonen’ in Vroonlande

‘Uiterst comfortabel wonen. In volle vrijheid.’ Dat was het idee achter de realisering van de woonvoorziening aan de Staakweg. De oudste plannen dateren al van 1963. In juni 1970 ging de eerste paal de grond in en binnen een jaar, in maart 1971, bereikten de bouwers het hoogste punt. In december 1971 was de feestelijke ingebruikname. Die bestond uit het versieren van de kerstboom in de hal van de serviceflat. Kinderen van de zondagsschool luisterden de opening op met het zingen van kerstliedjes.

Vaststaand feit

“De initiatiefnemers van dit prachtige project – de heren H. Bos, burgemeester van Dirksland, P.D. Sieling, B.M. Zoeteman en J. de Vries, notaris – hebben bij de ontwikkeling van hun plannen een vaststaand feit als uitgangspunt genomen: dat de rechtgeaarde eilandbewoner sterk aan zijn Goeree-Overflakkee is verknocht en dat hij daar bij het klimmen der jaren ook het liefst blijft wonen”, meldt de prospectus.

“Er diende, vonden zij, eindelijk op het eiland zelf accommodatie te komen voor die talrijken die, te ruim behuisd en vaak zonder huishoudelijke hulp en verzorging, uitzagen naar de gelegenheid comfortabel en verzorgd te wonen. (…) Welnu, de verzorgingsflat ‘Flakkee’ gaat in deze reële behoefte ten volle voorzien.”

4,5 miljoen gulden

Er kwamen 93 tweekamerappartementen en 8 driekamerappartementen beschikbaar, verdeeld over vier verdiepingen (de zijvleugel telt er drie) en omgeven door een park van bijna 2,5 hectare met vijver, bloemperken en opgaand groen. Ook was de serviceflat voorzien van ruimten voor algemeen gebruik, zoals een recreatieruimte, een biljartkamer, een kapsalon en logeerkamers.

Een appartement met twee kamers in het gloednieuwe gebouw, waarvan de bouwkosten 4,5 miljoen gulden bedroegen, kostte 68.500 gulden. Wie wilde wonen in een driekamerappartement, moest 80.000 gulden neertellen.

Bewoners moesten vanaf het begin maandelijks een vast bedrag aan servicekosten betalen. Dit om de kosten te dekken van onderhoud (gebouwen en tuin), personeel, licht, water, verwarming en algemene uitgaven. Daarnaast was men een bedrag verschuldigd voor de dagelijkse warme maaltijd.

Medezeggenschap

De bouw en exploitatie van wat later Vroonlande ging heten, lagen juridisch gezien in handen van de ‘coöperatieve vereniging verzorgingsflat Flakkee te Dirksland’. “Een gelukkige constructie”, meldt de prospectus, “die alle bewoners in ruime mate medezeggenschap waarborgt.”

Voorzitter P.D. Sieling van de coöperatieve vereniging sloeg de symbolische eerste van 307 palen in het voorjaar van 1970. Toen hij bijna een jaar later de Hollandse driekleur in top hees, om het bereiken van het hoogste punt in de bouw te markeren, waren er tien appartementen definitief verkocht, “voornamelijk aan inwoners van Flakkee”, zoals het Eilanden-Nieuws meldde.

Een geweldige vaart liep het nog niet met de verkoop, oordeelde dezelfde krant. “Men verwacht stellig dat de belangstelling aanmerkelijk zal stijgen wanneer de flat meer gestalte krijgt en men kan aanschouwen wat er allemaal geboden wordt.” Aan het eind van 1971, bij de feestelijke opening van de serviceflat, waren echter nog niet alle appartementen verkocht. Blijkbaar keken de Flakkeeënaars de kat even uit de boom, de belofte van ‘zelfstandigheid behouden en met minder zorgen wonen’ ten spijt.

Geruisloos opgelost

In maart 1973 waren er nog altijd appartementen beschikbaar. Een wervende advertentie moest Vroonlande, zoals de naam van de verzorgingsflat inmiddels luidde, vol krijgen: “…alle dagelijkse beslommeringen worden geruisloos voor u opgelost. Er staat een ervaren staf van deskundigen paraat om het wonen zo onbezorgd en prettig mogelijk te laten verlopen. Ook in het gebouw zelf is alles gedaan om het wonen zo comfortabel mogelijk te maken. (…) En wat zeer belangrijk is: geluidshinder kennen we niet in Vroonlande. Bovendien worden we niet geplaagd door overvloedig verkeer rond de flat.”

En dan misschien nog wel het belangrijkste: “In Vroonlande kunt u werkelijk zonder zorgen wonen. Op uw eigen manier. Zonder enige vorm van betutteling. Maar dat wil niet zeggen dat u aan uw lot bent overgelaten. Op elk gewenst moment kunt u de nodige hulp inroepen d.m.v. een oproepinstallatie die in elke flat is ingebouwd.”

Uniek in Nederland

Volgens interim-directeur Bruno van Waardenberg is Vroonlande uniek in Nederland: “Het komt verder nergens voor dat een appartementencomplex met eigen zorgmedewerkers volledig in handen is van de bewoners.”

Niet alle bewoners hebben een indicatie voor zorg. Is er zorg nodig, dan leveren de zorgmedewerkers van Vroonlande die. Het zijn er twaalf tot vijftien en ze zijn in dienst van de Vereniging van Eigenaren. De bewoners variëren in leeftijd van ongeveer 55 tot boven de 100. Sommigen wonen er al 35 jaar. Was het in de beginjaren lastig om alle appartementen te slijten en was er rond 2008 nog sprake van enige leegstand, anno 2023 is heel Vroonlande bewoond en is er zelfs een wachtlijst nodig om de belangstelling te kanaliseren.

Tot begin deze eeuw had Vroonlande een eigen keuken. Daarna leverde de keuken van het Van Weel-Bethesda Ziekenhuis maaltijden aan de bewoners. Per 1 januari van dit jaar kwam daar een eind aan. Bewoners laten nu koelvers-maaltijden komen, die ze zelf verwarmen. Of ze bereiden zelf een maaltijd in hun eigen keuken.

Sociale aspect

Met enige regelmaat, één of twee keer per maand, kunnen de bewoners aanschuiven bij een gezamenlijke maaltijd. Het sociale aspect speelt ook een rol bij diverse activiteiten. Vroonlande heeft bijvoorbeeld een breiclub en een creaclub, organiseert spelletjes-, film- en zangavonden, koffie- en borreluurtjes en biedt bewoners de gelegenheid om aan gymnastiek te doen. Er is ook een goed gesorteerde bibliotheek.

Van Waardenberg vertelt dat er in vijftig jaar tijd veel aan het gebouw is gedaan om het up-to-date te houden en energiezuinig te maken. “We zijn nu bezig om zonnepanelen op de garages te krijgen”, zegt de interim-directeur over een nieuwe stap in de verduurzaming van Vroonlande. “Onze toekomst? Die ziet er rooskleurig uit. Het aantal ouderen neemt toe. Hier kunnen ze goed leven en is er zorg. Als het lekker weer is, kun je in de schitterende tuin zitten…”

Bijna de hemel op aarde… De Boerenhemel dan, want zo staat Vroonlande ook bekend. Boven een artikel in het Algemeen Dagblad van 27 mei 1974 staat: ‘En de boer woont in ’n flat… maar het land blijft naast de deur’. Het weidse uitzicht over de polder is er bijna vijftig jaar later nog altijd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen