Natuurcrisis

Bij ons kantoor aan de Oostdijk zingt de nachtegaal haar lied en staan de paarse rietorchissen prachtig in bloei tussen het geel van de ritselende ratelaars. Bijen zwermen om de schoorsteen heen en de kikkers kwaken er vrolijk op los. Een heerlijke plek en voel me dan ook echt bevoorrecht om dit als werkplek te hebben. Waarom staat er dan natuurcrisis als titel? Omdat ik me zorgen maak dat dit gaat verdwijnen. We hebben te maken met nogal wat natuurcrisissen. Elke dag als ik even door de berichten op Nu.nl scrol (ik ben een luie nieuwslezer) lees ik het ene verontrustende bericht na het andere. Een kleine selectie van de afgelopen week: zomerijs op Noordpool bijna niet meer te redden; planten worden niet meer bestoven door bijen; de bodem wordt kaler en nog heter. Ik zou nog even door kunnen gaan, maar heb hier beperkte ruimte qua woorden en wil u ook het einde van de column laten halen. Steeds vaker heb ik het idee dat we in een verwoestende sneltrein zitten. Alle signalen staan op rood, maar we denderen gewoon door. De politiek volgt een ander spoor: dat lijkt meer en meer op een stoptrein met allemaal wissels. Doelen worden uitgesteld en de bestemmingen steeds aangepast omdat het ten koste gaat van de economie en welvaart in ons land.

Hoe groter de crisis, hoe meer ik het gevoel krijg dat ik er niets aan kan doen, het is gewoon te groot, teveel. Dan maar doen wat wèl kan, wat wèl helpt. Een mooi voorbeeld is het project Rotterdam de Boer op. Dat zorgt ervoor dat consumenten een bijdrage kunnen leveren aan het landschap door hun boodschappen op de juiste plaats te doen en boeren te verbinden aan de supermarkten in de buurt om hun producten lokaal te verkopen. Het aanleggen van voedselbossen, zoals die bij hoeve Lust en Last in Sommelsdijk is onderdeel van het project. Zelf probeer ik in mijn moestuin wat groente te laten groeien en lopen er kippen voor verse eieren. Als liefhebber van buiten zijn en lekker eten kost dit geen enkele moeite en levert mijn stukje grond meteen een leefgebiedje op voor vogels en insecten. Ook al heb je geen moestuin (of hof zoals ik het meestal noem) is het op ons eiland een eitje om via je winkelmandje bij te dragen. Op veel plekken zijn er stalletjes of winkeltjes met verse seizoenproducten die met liefde zijn geteeld. Meteen een goede reden om een rondje te gaan fietsen en te genieten van de mooie natuur, nu het nog kan…

In haar maandelijkse column schrijft Anne over haar ervaringen als boswachter en geeft tips om de natuur op het eiland te ontdekken. Reageren kan via Haringvliet@ natuurmonumenten.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen