Demagogie

Ze aarzelde even tijdens de laatstgehouden raadsvergadering. Maar uiteindelijk gebruikte Ellen Nijssen toch het woord ‘demagogie'. Dit was tijdens een aflevering van de Peyton Place-achtige serie over de plannen voor Ouddorp Bad Oost. Die serie bestaat uit voorstellen, discussies, nieuwe voorstellen, nieuwe beloftes, herinneringen aan oude beloftes, schorsingen, stemmingen, veranderingen van standpunten, beroepschriten, honderden zienswijzen, en wat er verder ter tafel kwam. De laatste aflevering van de soap -die ongeveer 15 jaar geleden is gestart- is nog niet in zicht en tot de slotaflevering zal de discussie doorgaan. Is er nog wel ruimte voor een gewone discussie of gedachtewisseling over dit onderwerp? Zo was de vraag in de gemeenteraad. Het woord demagogie werd gebruikt naar aanleiding van de vele uitingen op de sociale media en tijdens andere bijeenkomsten. Of er bewust door bepaalde partijen en organisaties demagogie wordt bedreven weet ik niet, maar het zou zo maar kunnen. Het gevolg is wel dat je, als je als volksvertegenwoordiger de reacties op je laat inwerken, stevig in je schoenen moet staan. Er zijn verdachtmakingen richting bestuurders en ontwikkelaar, oproepen om geen stem uit te brengen op bepaalde partijen en men schuwt niet om privézaken van bestuurders of raadsleden hierbij te betrekken. Is een goede discussie dan nog mogelijk? Ouddorp Bad Oost laat ik rusten, maar verontrustend vind ik wel dat het omgaan met elkaar steeds ruwer wordt en dat is niet iets van de laatste jaren. Onze raadsleden gaan nog gemoedelijk met elkaar om, zo lenen ze elkaars leesbril of helpt men elkaar met de bediening van de apparatuur (wat ook niet altijd even eenvoudig is). Maar bij heikele kwesties laten vooral de achterbannen zich op meestal niet mis te verstane wijze horen. Het is dan gebruikelijk dat er bakken met vuil worden uitgestort op andersdenkenden. Is discussie dan nog mogelijk? Raadsleden, maar ook landelijke politici kunnen nauwelijks met elkaar meer inhoudelijk in debat gaan omdat ze de druk van de publieke opinie voelen. Een deel van de kiezers verwacht harde taal en die krijgen ze soms, maar het fatsoen is dan doorgaans ver te zoeken. Daarom zag ik de afgelopen dagen met enige verontrusting dat een aantal, in mijn ogen, fatsoenlijke politici de landelijke politieke arena gaan verlaten: Rutte, Kaag, Hoekstra, Schouten… en het gaat nog even door. Lang niet altijd ben ik het met al hun standpunten eens, maar de debatten werden door hen -en ook door anderen- altijd met respect gevoerd. Natuurlijk maakten ook zij gebruik van politieke spelletjes die niet altijd de schoonheidsprijs verdienen, maar in het debat was er toch altijd respect voor elkaar. Ik ben benieuwd naar de nieuwe politieke leiders die straks na de verkiezingen aan zullen treden. Nu maar hopen dat de beschaving weer de overhand krijgt, want dit heeft vast ook de weerslag op de maatschappij. Zowel landelijk als eilandelijk, hoop ik.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen