Mooie herinneringen uit zestig jaar IRS

“Een nieuw levensavontuur begon”

Ds. Tomasz Pieczko: “Toen mij gevraagd werd naar een paar van de interessantste momenten uit de tijd dat ik voor IRS werk, was ik verbaasd dat ik al zo lang bij IRS betrokken ben. De tijd gaat zo snel, het is nu 20 jaar geleden dat ik voor het eerst contact had met ds. Hegger en later met de hele IRS.

Toen ik een boek met getuigenissen las van priesters die de Rooms-Katholieke Kerk verlaten hadden, onder wie ook ds. Hegger, vond ik zijn telefoonnummer en heb ik hem gebeld. Ik wist toen niet dat daarmee een waar levensavontuur beginnen zou.

Ik was toen al drie jaar buiten de Rooms-Katholieke Kerk en ik had goed werk bij een afdeling van het gezondheidsministerie. Ik had net mijn latere vrouw leren kennen en ondanks de innerlijke overtuiging voor de Evangelieverkondiging actief te zijn dacht ik dat dat toch niet meer voor mij weggelegd was. Pas na mijn eerste contact met IRS kwam dat verlangen met grote intensiteit terug en kreeg ook concrete vormen.

Ik herinner me mijn eerste ontmoeting in Warschau in 2001 met een groep van IRS. Dat waren ds. Hegger en de broeders Van Bragt, Cornelisse en ik geloof ook broeder Bos. We spraken lang met elkaar en het resultaat van dit gesprek was dat IRS mij aanbood met mijn vrouw naar Frankrijk te gaan om daar gereformeerde theologie te studeren. Als ik daarop terugkijk verbaas ik me er zelf over hoe lichtvaardig we dat besluit eigenlijk namen, maar nog meer verbaas ik me over het werken van God, Die mij duidelijk voorbestemd had om in Zijn Koninkrijk te dienen.

Tijdens mijn eerste verblijf van twee weken in Nederland hebben we veel gediscussieerd met bestuursleden en de directeur van IRS. Ik herinner me hun geloof en overgave aan dit werk (zowel beroepswerk als kerkelijk werk) en dat maakte grote indruk op mij. Ik herinner me vooral broeder Cornelisse, zijn warmte en humor en hoe hij in elke situatie tot zijn recht kwam.

Later hebben we elkaar nog vele malen ontmoet. De raad van IRS in moeilijke beslissingen die ik met mijn vrouw moest nemen, was altijd zeer behulpzaam. Ik dank de broeders hartelijk voor al die jaren en alle hulp.”

Ds. Tomasz Pieczko is redacteur van de Poolstalige uitgave Augustinus van IRS en predikant van een gerefomeerde kerk in Zelów (Polen).

“Leerzaam was een ontmoeting net voor carnaval met een aantal nonnen”

Jan-Dirk Liefting: “Mooie momenten tijdens het evangelisatiewerk namens IRS vond ik als er rooms-katholieke geestelijken bij onze kraam kwamen. Ik probeerde hun wat te leren over de gereformeerde leer maar vaak kreeg ik ook een les van hen.

Pastoors hadden vaak respect voor ons enthousiasme en vonden het altijd bijzonder dat wij nog zoveel jonge mensen in onze kerken hadden. “Hoe kan dit toch?” was hun vraag. Voor mij was dit een mooie gelegenheid om één van de sola’s van de reformatie aan de orde te stellen en vertelde ik ze dat wij in onze kerken de Bijbel serieus nemen en dat jongeren al van jongs af aan leren om de Bijbel te lezen en te bestuderen. Dit vormt de jongeren en bindt hen aan de geloofsgemeenschap. In de meeste gevallen vervolgde de pastoor al peinzend zijn weg...

Leerzaam was ook een ontmoeting net voor carnaval met een aantal nonnen. Ze kwamen uit een klooster in het centrum van Den Bosch. Op straat was men druk bezig met de voorbereiding van het carnaval en vaten vol bier gingen over straat en de smartlappen klonken luid door de luidsprekers.

Ik vroeg aan de nonnen hoe zij er nu mee omgingen met al die herrie en liederigheid rondom carnaval. “Nou, meneer” zeiden ze “als wij al die herrie horen proberen wij ons heel eenvoudig op Jezus te richten, aan Hem te denken en te mediteren.” Dit was voor mij een leermoment.”

Jan-Dirk-Liefting werkt al jaren met zijn Stichting Evangelisatie Sjofar samen met IRS.

“Op een dag zag ik een jongen zitten bij de put op de Markt”

Dr. M. Klaassen: “De afgelopen zeven jaar mocht ik als voorzitter van IRS verschillende mooie momenten beleven. Van een diepgaand gesprek met een uitgetreden priester tot getuigenissen van veldwerkers op onze ontmoetingsdag. Ik merkte altijd weer dat die verhalen uit de praktijk je het meest raken en je het best laten zien waar IRS voor staat, waar ze haar bestaansrecht aan ontleent en waarom het belangrijk is dat dit werk doorgaat, ook nu ik het stokje weer mag doorgeven. Een ontmoeting die me erg is bijgebleven is een gesprek op de Markt in Den Bosch. Als pas begonnen predikant in Hedel woonde ik vlak bij de Brabantse hoofdstad Den Bosch. Ik voelde bewogenheid met zoveel mensen die nauwelijks iets wisten over God en Zijn Woord. Daarom assisteerde ik af en toe bij de Bijbelkraam om het gesprek aan te gaan met Bossenaren. Op een dag zag ik een jongen zitten bij de put op de Markt. Ik knoopte een gesprekje met hem aan met als resultaat dat ik wel een uur diepgaand met hem gesproken heb over de zin van het leven en de plaats van God daarin. Hij gaf me zijn adres en later bezorgde ik hem een exemplaar van het boek Dat geloof je toch niet? van Michael Green. Ik heb hem nooit meer gezien en weet niet wat ons gesprek heeft uitgewerkt. Maar heel even mocht ik, net als Jezus bij de Jakobsbron, binnenkomen in een leven van een mens op een kruispunt in zijn leven en het kostbaarste werk doen dat je doen kunt: het zaad van het evangelie strooien. Eenmaal zal blijken wat al die zaadjes, gestrooid door IRS’ers, uit hebben gewerkt. Al geef ik nu het stokje door, we blijven bidden voor IRS en vooral om een oogst die opbloeit voor de Heere!”

Dr. M. Klaassen neemt dit jaar afscheid als voorzitter van IRS.

“Eén van de verdrietigste dagen was tegelijk ook één van de mooiste dagen”

Judith Sluijs: “Ruim vier jaar geleden had ik een moeilijk gesprek met een trouwe zuster uit de gemeente. Ze is moeder van drie kinderen en stond op het punt te scheiden van haar man omdat ze iemand anders had leren kennen. We hadden op een neutrale plek afgesproken om rustig te kunnen praten. Het doel van het gesprek was niet om haar te veroordelen, maar om naar haar te luisteren, te vragen hoe dit alles zo ver kon komen en om haar te waarschuwen niet die verkeerde weg in te slaan. Het gesprek op zichzelf was goed, open en eerlijk. Maar de conclusie was rauw. Ook al besefte ze goed dat dit niet de goede weg is, ook al geloofde ze nog steeds in God en Zijn geboden, ze zou toch haar eigen wil doen, God de rug toekeren en doorzetten in de scheiding. Ik was erg verdrietig en het voelde alsof ik een zuster verloren had. Na het gesprek ging ik naar de vrouw die ondertussen op mijn zoontje had gepast. Zij was met haar gezin een contact in de gemeente, we konden hen veel vanuit de Bijbel vertellen en uitleggen. Ook nu weer gaat het gesprek als vanzelf snel over de Heere en Zijn Woord. Toch overvalt het mij, als ze mij ineens vraagt wat ze moet doen om gedoopt te worden. Ze begrijpt niet goed waarom ik begin te huilen. Maar het contrast met het vorige gesprek kan voor mij niet groter zijn. Eén zuster verloren, en één zuster gevonden. En dat op één middag. Zo was voor mij één van de verdrietigste dagen tegelijk ook één van de mooiste dagen. God gaat verder en gaf me geen kans om bij de pakken neer te blijven zitten. En mijn gebed mag zijn dat de Heere ook Zijn afgedwaalde schapen terug mag vinden.”

Judith Sluijs is lid van de gemeente De Stem van de Goede Herder in Tongeren (België) en betrokken bij het kinderwerk van deze gemeente.

”Ik kon toen niet vermoeden welke plaats IRS in mijn leven zou innemen”

Ds. Berend Coster: “In 1989 organiseerde de S.G. Pieter Zandt in Kampen, waar ik leraar geschiedenis was, een projectweek over zending en ontwikkelingshulp. Het was tijdens deze week dat ik een lezing hoorde van ds. Herman J. Hegger, tot zijn terugtreden het gezicht van de IRS. Ik was diep onder de indruk, van zijn getuigen en van zijn liefde voor de Heere Jezus. Niet vermoeden kon ik toen welke plaats de IRS in mijn leven zou innemen. In 2010 werd mij gevraagd de plaats van hoofdredacteur van het Spaanse blad van de stichting, En la Calle Recta, in te nemen.

Vier keer per jaar moet het blad gevuld worden. Elk van de drie leden van de redactie schrijft drie of vier artikelen, daarnaast plaatsen we artikelen van gastschrijvers. Als hoofdredacteur is het mijn taak de theologische lijn van het blad te bewaken. Het is elke keer een grote opluchting als het redactiewerk weer gedaan is.

Vooral in Cuba wordt En la Calle Recta hoog gewaardeerd. Om de verspreiding te vergemakkelijken, besloten we een aantal jaar geleden de voor Cuba bestemde oplage in het land zelf te laten drukken. Helaas moeten we dit besluit heroverwegen omdat de Cubaanse overheid een ernstige papierschaarste heeft doen ontstaan, waardoor het drukken op Cuba vrijwel onmogelijk is geworden.

Een andere uitdaging waarvoor we staan is de vraag of en hoe lang we bij voortgaande digitalisering het blad in de gedrukte versie moeten blijven uitgeven. Wel zijn we als redactie ervan overtuigd dat een blad met bezonnen pastorale artikelen een waardevolle bijdrage levert aan het Spaanstalige protestantisme met zijn veelal scherpe tegenstellingen, zelfs tussen gelovigen van gereformeerd belijden.”

Ds. Berend Coster werkt voor de Spaanse Evangelische Zending in Spanje en is hoofdredacteur van het Spaanstalige evangelisatietijdschrift En la Calle Recta van IRS.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen