Evangelisatie is Relatie (1)

Inleiding

Mijn werkzaamheden als evangelist in Den Helder zijn uitgevoerd, waarin het Woord van God centraal stond. Om op een Bijbels verantwoorde wijze te evangeliseren hebben de puriteinen mij onderwezen. Hoe kan het ook anders, als je naast een master van de Vrije Universiteit te Amsterdam, ook een master van de Puritan Reformed Theological Seminary te Grand Rapids hebt? Waarvoor moeten we evangeliseren? We evangeliseren alleen tot eer van God, Soli Deo Gloria. Dat was ook de drijfveer van de puriteinen die in alles Schriftgetrouw waren. Voor de evangelisatie beriepen zij zich op Gods Woord om Zijn grote daden volgens de Shema (Deut. 6:6,7) te verkondigen. Zij bezaten een innig verlangen om tot eer van God te leven en spoorden de ongelovigen tot geloof en bekering aan. Zij onderkenden dat de relationele sfeer de beste voedingsbodem voor hun getuigenis was. De noodzaak om in Christus te zijn is daarbij van cruciaal belang. Zowel toen, in de tijd van de puriteinen, als nu, anno 2020, is in evangelisatie belangrijk: in Christus zijn. We kunnen evangeliseren en hiervoor allerlei methoden, middelen gebruiken en ontwerpen, schitterend! Maar als wij niet in Christus gevonden worden, zal ons evangeliseren vruchteloos zijn. De middelen voor Evangelisatie zijn heden ten dage legio. De puriteinen hanteerden voor evangeliseren drie kernzaken: 1. Gods Woord; 2. Gebed; 3. Studie. Alvorens tot een conclusie te komen zal ik aan de hand van het thema: Evangelisatie is Relatie, deze drie kernzaken bespreken en daar waar nodig nader toelichten met praktische ervaringen.

1. Gods Woord ‘

… En zeide: Voorwaar zeg Ik u: Indien gij u niet verandert, en wordt gelijk de kinderkens, zo zult gij in het Koninkrijk der hemelen geenszins ingaan…’ (Matth. 18:3).

‘Worden als een kind’

Wie het Koninkrijk Gods ontvangt als een kind, dus iemand die in alle eenvoud en gehoorzaamheid het Koninkrijk Gods als een gave van God ontvangt. Het middel daartoe is dat wij worden als de kinderen. We dienen te weten, evenals de kinderen in de klassieke oudheid, dat iemand borg voor ons staat. Die Borg is dan tevens de Middelaar, Gods Zoon. Die kan alleen Borg voor ons zijn door de eisen van het Evangelie, dat zijn geloof en bekering. Hoe confronteren wij de ongelovigen met deze eisen van het Evangelie? Door eenvoudig Gods Woord na te spreken, dat is moeilijk en niet bepaald naar het vlees. We willen graag iedereen te vriend houden. Als we lezen in Gods Woord dat de oude Johannes op Patmos dat Woord moet opeten, dan lezen we: ‘En ik nam dat boeksken uit de hand des engels, en ik at dat op; en het was in mijn mond zoet als honig, en als ik het gegeten had, werd mijn buik bitter’. We moeten onthouden dat Christus scheiding maakt. Het gaat tegen eigen vlees en bloed in. Daar staat de rijke troost tegenover om in de moeite van het leven de liefde en de nabijheid van Christus te ervaren, die zoet is als honing. Dat is een hele les als de Heere je dat leert, maar het is wel waar.

Toelichting:

Direct na de opening van Het Bijbelhuis ben ik met Bijbelstudie begonnen. Daarin staat Gods Woord centraal, in de wetenschap dat Evangelisatie is Relatie. Ik begeerde de cursisten van het Bestudeerde Woord onder het Gepredikte Woord te brengen. Enige cursisten waren getrouw in het volgen van de Bijbelstudie en werden geregelde kerkgangers. De cursisten gaven aan dat zij graag een kerkdienst wilden bijwonen.

De eerste keer dat zij naar de kerk kwamen, was het ‘maar’ preeklezen… Moeten zij nu juist in een leesdienst hun eerste kerkdienst meemaken? Ik bad tot de Heere of Hij tot hen wilde spreken en dat zij niet op de omstandigheden zouden letten. Na de kerkdienst hebben wij hen meegenomen naar huis voor gesprek, koffie en maaltijd. Tijdens het gesprek bleek dat de leesdienst voor hen totaal geen belemmering was geweest… Zij wisten niet eens van het bestaan van leesdiensten in de kerk af. Zij hebben ervaren dat Gods Woord een kracht is tot zaligheid. Er komt verdriet in het hart dat van die cursisten er zijn, die zich van God en Zijn Woord hebben afgekeerd. De kerk verlaten hebben en de wereld zijn ingegaan.

2. Gebed

Het gebed is in Evangelisatie een belangrijk aspect. We moeten regelmatig, concreet en vurig voor en met de ongelovigen, bidden.

Toelichting:

1. Door de website Zien en Geloven ben ik in contact gekomen met een jongeman die een Bijbel met Uitleg verzocht. Ik heb met hem een afspraak gemaakt om de Bijbel te overhandigen. Een gehele zaterdagmiddag heb ik met deze jongeman gesproken. Hij heeft ook enige tijd de Bijbelstudie gevolgd. Door onze woorden en daden in ons dagelijks leven zien en voelen onze omstanders aan hoe belangrijk God, het gebed, de Bijbel en de kerkdienst voor ons zijn en of we tot God naderen met een vurig verlangen of meer uit plichtsbesef.

2. In Het Bijbelhuis kwam geregeld een Antilliaan voor een kopje koffie en een gesprek. Na verloop van tijd werd mij door de gesprekken duidelijk dat zijn zoon wegens moord veroordeeld is en is opgesloten in een Tbs-inrichting. Na enige tijd verzocht deze Antilliaan mij zijn zoon te bezoeken, want hij moet ook tot geloof komen. Na een Verklaring Omtrent Gedrag (VOG) aangevraagd te hebben, kon ik aan het verzoek van deze vader voldoen en heb ik zijn zoon diverse malen bezocht. De eerste keer op bezoek was ik gespannen. Ik was nog nooit in een gevangenis of Tbs-inrichting geweest en zat nog nooit oog in oog met een moordenaar. Ik bad of de Heere mij wijsheid en liefde wilde schenken en alle spanning wilde wegnemen. De begeleidster/psychologe vroeg mij terughoudendheid in het gesprek tot de betrokkene te betrachten. En zij vroeg mij in het gesprek hem goedkeuring te verzoeken voor een gewijzigde bezoekregeling. Ik mocht met de veroordeelde spreken en hem op de Heere Jezus wijzen, de Goede Herder. Het bezoek werd afgesloten met Schriftlezing en gebed. Toen ik afscheid nam, zei de veroordeelde: Toen u kwam was alles duister, nu aan het einde van het bezoek zie ik een lichtpuntje. Na afloop van het bezoek vroeg ik naar de reactie van mijn begeleidster. Haar antwoord was: Ik had het niet beter kunnen doen. Ik antwoordde haar dat Gods kracht in mijn zwakheid was volbracht.

3. Studie

Bijbelstudie

Als we ongelovigen met het Evangelie in aanraking brengen, dan moeten ze iets van Gods Wezen in ons leven zien. Ons bidden, onderwijzen en leven moet één zijn; we moeten zijn en laten zien wat we bidden. Alexander Whyte (1836-1921) zegt: ‘God kan een gebed van een ouder niet onverhoord laten, als het ondersteund wordt door levensheiliging van de ouder’. Hoe zullen de ongelovigen in ons deze liefde tot God, tot hen en tot anderen zien? Ongelovigen moeten zien dat wij het Evangelie bevestigen. Zijn wij de levende, zichtbare Evangelieverkondigers ten goede of ten kwade? Paulus zegt: ‘Als die openbaar zijt geworden, dat gij een brief van Christus zijt, en door onzen dienst bereid, die geschreven is niet met inkt, maar door den Geest des levenden Gods, niet in stenen tafelen, maar in vlezen tafelen des harten (2 Kor. 3:3).

Kinderevangelisatie

Kinderen vormen een groot deel van de totale wereldbevolking (één derde!). Belangrijk is om de kinderen op jonge leeftijd met het Woord des Heeren in aanraking te brengen. Is de Bijbel voor de kinderen dan niet moeilijk te begrijpen? Zeker, het is zo moeilijk te begrijpen dat zelfs de meest intelligente volwassene met een uitermate hoog IQ het niet begrijpt. Maar als de Heilige Geest het Woord uitlegt, wordt het zo eenvoudig dat zelfs een jong kind het kan begrijpen. Is het moeilijker voor God om een volwassene of een kind tot geloof te brengen? De discipelen dachten dat een kind niet tot de Heere Jezus kan komen voordat het kind als een volwassene denkt. Maar wat zegt de Heere? De Heere Jezus zei: ‘Voorwaar zeg Ik u: Indien gij u niet verandert, en wordt gelijk de kinderkens, zo zult gij in het Koninkrijk der hemelen geenszins ingaan’. Naar menselijke berekening hebben de kinderen nog een heel leven voor zich. Een heel leven, waarin ze het gestrooide zaad van Gods Woord meedragen. Gods Woord dat niet ledig tot Hem zal wederkeren, maar doen wat Hem behaagt (Jes. 55:11).

Toelichting

Sinds de start van Het Bijbelhuis houden we de KinderClub en in het verlengde daarvan gedurende de zomervakantie de VakantieBijbelWeek. We zijn dankbaar dat ook dit werk in Den Helder voortgezet wordt. Iedere woensdagmiddag komen er kinderen naar de Verkenningston om te luisteren naar een Bijbelverhaal, te zingen en een werkje te maken. Wat wordt er gezongen? Psalmen en geestelijke liederen, waarbij de nadruk op de Psalmen ligt. Kinderen gaan naar huis en zingen thuis de aangeleerde Psalm. De ouders willen samen met hun kinderen zingen. Zij zijn onbekend met de Psalmen en zoeken op Internet de berijming en de melodie van de desbetreffende Psalm. Het resultaat is dat het gehele gezin Psalmen zingt. De ouders vertelden dat zij dit zeer mooi vinden, om zo met hun kinderen de aangeleerde Psalmen te zingen.

Kand. W.J. Korving

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen